Γιατί θα πρέπει να πιστεύουμε στον Θεό; Τι είναι η αληθινή πίστη στον Θεό;
Η φράση «να πιστεύεις στο Θεό» είναι γνωστή στους χριστιανούς. Κάθε πιστός στον Θεό ελπίζει να επιτύχει τη δόξα του Θεού και τελικά να βρεθεί στη βασιλεία των ουρανών. Ωστόσο, γιατί πρέπει εμείς οι άνθρωποι να πιστεύουμε στον Θεό; Πώς πρέπει να πιστέψουμε σε Αυτόν για να λάβουμε τη δόξα Του;
Γιατί πρέπει να πιστεύει η ανθρωπότητα στον Θεό;
1. Η ζωή του ανθρώπου προέρχεται από τον Θεό, έτσι πιστεύοντας και λατρεύοντας τον Θεό είναι ενάρετος και δίκαιος.
Λέει στη Γένεση 2:7,«Και έπλασε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον από χώματος εκ της γης. και ενεφύσησεν εις τους μυκτήρας αυτού πνοήν ζωής, και έγεινεν ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν».
Τα λόγια του Θεού λένε «Ο Θεός δημιούργησε όλα τα πράγματα και έτσι φέρει όλη τη δημιουργία στο κράτος Του και την υποτάσσει στο κράτος Του· θα ελέγχει όλα τα πράγματα, έτσι ώστε να βρίσκονται στα χέρια Του. Όλη η δημιουργία του Θεού, συμπεριλαμβανομένων των ζώων, των φυτών, της ανθρωπότητας, των βουνών, των ποταμών, και των λιμνών - όλα πρέπει να βρεθούν υπό το κράτος Του. Όλα τα πράγματα στον ουρανό και στο έδαφος πρέπει να βρεθούν υπό το κράτος. Δεν μπορούν να έχουν οποιαδήποτε άλλη επιλογή και πρέπει όλοι να υποταχθούν στις ενορχηστρώσεις Του. Αυτό είχε οριστεί από τον Θεό και είναι η εξουσία του Θεού. Ο Θεός χειρίζεται τα πάντα και διατάζει και κατατάσσει όλα τα πράγματα, με το καθένα ταξινομημένο ανάλογα με το είδος του και κατανεμημένο στη θέση του, σύμφωνα με το θέλημά Του. Όσο σημαντικό και αν είναι, έγινε για να εξυπηρετήσει την ανθρωπότητα που δημιούργησε ο Θεός και τίποτα δεν μπορεί να ξεπεράσει τον Θεό και κανένας δεν τολμά να παρακούσει τον Θεό ή να έχει οποιεσδήποτε απαιτήσεις από τον Θεό. Και έτσι, ο άνθρωπος, ως πλάσμα του Θεού, πρέπει επίσης να εκτελέσει το καθήκον του ανθρώπου. Ανεξάρτητα από το αν είναι ο άρχοντας ή ο κυβερνήτης όλων των πραγμάτων, ανεξάρτητα από το πόσο υψηλό είναι το κύρος του ανθρώπου μεταξύ όλων των πραγμάτων, δεν παύει να είναι ένα ασήμαντο, μικρό ανθρώπινο ον υπό την κράτος του Θεού και τίποτα παραπάνω και δεν θα βρεθεί ποτέ πάνω από τον Θεό. Ως πλάσμα του Θεού, ο άνθρωπος πρέπει να επιδιώξει να εκτελέσει το καθήκον ενός πλάσματος του Θεού και να επιδιώξει να αγαπά τον Θεό χωρίς να κάνει άλλες επιλογές, γιατί ο Θεός είναι άξιος της αγάπης του ανθρώπου».
Τα παραπάνω δύο αποσπάσματα μας δείχνουν ότι η ζωή εμάς των ανθρώπων προέρχεται από τον Θεό. Στην αρχή, ο Θεός δημιούργησε τον πρόγονο μας Αδάμ από το χώμα, στη συνέχεια φύσηξε την αναπνοή στον Αδάμ και ως αποτέλεσμα ο Αδάμ έγινε ζωντανός άνθρωπος με πνεύμα. Ο Θεός έδωσε σ' εμάς τους ανθρώπους αναπνοή και ζωή, γι' αυτό είναι φυσικό να πιστεύουμε και να λατρεύουμε τον Θεό και αυτό πρέπει να κάνει ένας άνθρωπος με συνείδηση και λόγο. Άλλωστε, πριν δημιουργήσει την ανθρωπότητα, ο Θεός δημιούργησε όλα τα απαραίτητα για την επιβίωση της ανθρωπότητας, όπως το φως, τον αέρα, το νερό, όλα τα είδη φρούτων, λαχανικών και πουλερικών και ζώων, ένα κατάλληλο περιβάλλον διαβίωσης κ.ο.κ. Επιπλέον, ο Θεός κυβερνάει, διαχειρίζεται και φροντίζει για όλα. Ο σκοπός που το κάνει αυτό είναι η ανθρωπότητα να ζει και να πολλαπλασιάζεται κανονικά και να ζει μια ειρηνική ζωή στη γη. Από αυτό που κάνει ο Θεός, μπορούμε να δούμε την σχολαστική αγάπη του Θεού προς την ανθρωπότητα. Έτσι, ως δημιουργημένα όντα, που απολαμβάνουν ό,τι προσφέρει ο Θεός, είναι σωστό και κατάλληλο για εμάς να πιστεύουμε και να λατρεύουμε τον Θεό.
2. Επειδή εμείς οι άνθρωποι, που ζούμε στην αμαρτία αφού διαφθαρήκαμε από τον Σατανά, μπορούμε μόνο να σωθούμε από τον Θεό διότι πιστεύουμε σ' Αυτόν και ακολουθούμε την οδό Του.
Τα λόγια του Θεού λένε «Ο Αδάμ και η Εύα που δημιουργήθηκαν από τον Θεό στην αρχή, ήταν άγιοι άνθρωποι, δηλαδή, ενώ στον Κήπο της Εδέμ ήταν άγιοι, αμόλυντοι από τη βρομιά. Ήταν επίσης πιστοί στον Ιεχωβά και δεν γνώριζαν τίποτα για την προδοσία προς τον Ιεχωβά. Αυτό συμβαίνει επειδή ζούσαν χωρίς τη διατάραξη της επιρροής του Σατανά, ζούσαν χωρίς το δηλητήριο του Σατανά και ήταν ό,τι πιο αγνό σε όλη την ανθρωπότητα. ... Στην αρχή, ο άνθρωπος είχε την πνοή του Ιεχωβά μέσα του, και δεν ήταν ούτε στο ελάχιστο ανυπάκουος και δεν είχε κανένα κακό στην καρδιά του. Εκείνη την εποχή, ο άνθρωπος ήταν πραγματικά ανθρώπινος. Αφού διεφθάρη από τον Σατανά, ο άνθρωπος έγινε κτήνος: οι σκέψεις του γέμισαν με κακό και βρομιά, χωρίς καλό ή αγιότητα. Δεν είναι αυτός ο Σατανάς;»
Από τα λόγια του Θεού μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι, αφού διεφθάρει από τον Σατανά, η ανθρωπότητα έχασε τη φροντίδα και την προστασία του Θεού και έτσι ζούσε κάτω από τη δικαιοδοσία του Σατανά, ποδοπατούμενη και κοροιδευόμενη από αυτόν. Επειδή όλα τα είδη δηλητηρίων του Σατανά φυτεύτηκαν μέσα μας, είμαστε αλαζόνες και φαρισαϊκοί, ανυπάκουοι εντελώς. Είμαστε ιδιαίτερα εγωιστές και δολοπλόκοι και συνέχεια ψευδόμαστε. Για τα χρήματα, τη φήμη και την τύχη και το καθεστώς, εμείς σκαρώνουμε, παλεύουμε, εξαπατούμε και σφαγιάζουμε ο ένας τον άλλο. Για να επιτύχουμε τους δικούς μας, ατομικούς στόχους, δεν σταματάμε μπροστά σε τίποτα, κάνουμε οτιδήποτε τρομερό και διαπράττουμε οποιαδήποτε αμαρτία. Έτσι, ζούμε μια οδυνηρή και άθλια ζωή.
Ωστόσο, ο Θεός λατρεύει την ανθρωπότητα, επειδή η ανθρωπότητα δημιουργήθηκε από Αυτόν. Έτσι, για να σωθεί ο άνθρωπος από τη δικαιοδοσία και το κακό του Σατανά, ο Θεός ξεκίνησε το σχέδιο διαχείρισης του για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Όπως λένε τα λόγια του Θεού, «Το πρώιμο ανθρώπινο είδος βρισκόταν στα χέρια του Θεού, αλλά εξαιτίας του πειρασμού και της διαφθοράς από τον Σατανά, ο άνθρωπος έγινε σκλάβος του και περιέπεσε στα δικά του χέρια. Έτσι, στο έργο της διαχείρισης του Θεού, ο Σατανάς κατέστη αντικείμενο προς συντριβή. Επειδή ο Σατανάς κατέλαβε τον άνθρωπο, ο οποίος αποτελεί την παρακαταθήκη ολόκληρης της διαχείρισης του Θεού, αν πρόκειται να σωθεί ο άνθρωπος, τότε πρέπει να αρπαχθεί εκ νέου από τα χέρια του Σατανά, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να ανακτηθεί μετά την αιχμαλωσία του από αυτόν. Η συντριβή του Σατανά επέρχεται διά των αλλαγών στην παλιά διάθεση του ανθρώπου, που αποκαθιστούν την πρωταρχική λογική του και, κατ' αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος που κρατείται αιχμάλωτος, είναι δυνατόν να αρπαχθεί εκ νέου από τα χέρια του Σατανά. Με την απελευθέρωση του ανθρώπου από την επιρροή και τα δεσμά του Σατανά, θα επέλθει και η ανάκτησή του• ο Σατανάς θα εξευτελιστεί και, τέλος, θα συντριβεί. Και επειδή ο άνθρωπος ελευθερώθηκε από τη σκοτεινή επιρροή του Σατανά, θα καταστεί λάφυρο μάχης, ενώ ο Σατανάς θα γίνει το αντικείμενο προς τιμωρία μετά το πέρας της μάχης αυτής, έπειτα από την οποία, το έργο για τη σωτηρία της ανθρωπότητας θα έχει ολοκληρωθεί εν τω συνόλω του». Από τα λόγια του Θεού καταλαβαίνουμε ότι μόνο με την πίστη στον Θεό, να ζούμε το έργο του Θεού και γι' αυτό να εξαγνίζουμε τη διεφθαρμένη διάθεσή μας, μπορούμε να σωθούμε από τον Θεό. Όπως είναι γνωστό σε μας, στην Εποχή του Νόμου, ο Θεός διακήρυξε τους νόμους που οδήγησαν τη νεογέννητη ανθρωπότητα να ζήσει στη γη, έτσι ώστε να γνωρίζουν τις αμαρτίες τους και να τις ομολογήσουν. Στην Εποχή της Χάριτος, ο Κύριος Ιησούς σταυρώθηκε για να λυτρώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Ωστόσο, αν και έχουμε συγχωρεθεί για τις αμαρτίες μας, η αμαρτωλή φύση μας παραμένει ανεπίλυτη και εξακολουθούμε να ζούμε υπό το καθεστώς της αμαρτία και της εξομολόγησης. Έτσι, χρειαζόμαστε τον Θεό να εμφανιστεί για δεύτερη φορά για να μας καθαρίσει και να μας σώσει (βλ. Προς Εβραίους 9:28). Σύμφωνα με τις ανάγκες μας, τις έσχατες ημέρες, ο Θεός κάνει το έργο της κρίσης με τα λόγια Του. Έτσι, αν θέλουμε να επιτύχουμε τη σωτηρία του Θεού, πρέπει ακόμα να δεχθούμε το έργο κρίσης του Θεού. Διαβάζοντας τα λόγια του Θεού, θα κατανοήσουμε όλες τις πτυχές της αλήθειας, θα κατανοήσουμε το θέλημα του Θεού, θα δούμε το γεγονός της διαφθοράς μας από τον Σατανά, θα διακρίνουμε τα σατανικά πράγματα που υπάρχουν μέσα μας και θα μάθουμε τι είδους ανθρώπους εγκωμιάζει και ευλογεί ο Θεός. Τότε θα είμαστε πιο πρόθυμοι να ακολουθήσουμε την αλήθεια, να πράξουμε σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και να κάνουμε πράγματα που ο Θεός επαινεί. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε σταδιακά να απορρίψουμε την εξαπάτηση και τα δεσμά του Σατανά, να αποφύγουμε κάθε είδους κακό, να επιστρέψουμε ενώπιον του Θεού και έτσι να σωθούμε από τον Θεό.
Πώς πρέπει κανείς να πιστεύει στον Θεό για να λάβει τη δόξα Του;
Τα λόγια του Θεού λένε, «Παρόλο που πολλοί πιστεύουν στον Θεό, λίγοι είναι αυτοί που κατανοούν τι σημαίνει η πίστη στον Θεό και τι πρέπει να κάνουν για να είναι κοντά στον Θεό. Αυτό συμβαίνει επειδή, παρόλο που οι άνθρωποι γνωρίζουν τη λέξη "Θεός", αλλά και φράσεις όπως "το έργο του Θεού", δεν γνωρίζουν τον Θεό, πόσο μάλλον το έργο Του. Δεν αποτελεί έκπληξη, συνεπώς, που τα πιστεύω όλων αυτών που δεν γνωρίζουν τον Θεό είναι συγκεχυμένα. ... "Πίστη στον Θεό" σημαίνει να πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός. Αυτή είναι η πιο απλή έννοια της πίστης στον Θεό. Ωστόσο, το να πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός δεν είναι το ίδιο με το να πιστεύεις πραγματικά στον Θεό. Είναι περισσότερο κάποιο είδος απλής πίστης με ισχυρές θρησκευτικές αποχρώσεις. Πραγματική πίστη στον Θεό σημαίνει να βιώνεις τα λόγια και τα έργα του Θεού, με βάση την πεποίθηση ότι ο Θεός είναι ο κυρίαρχος των πάντων. Έτσι θα αποδεσμευτείς από τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, θα εκπληρώσεις τις βουλές του Θεού και θα μπορέσεις να γνωρίσεις τον Θεό. Μόνο μέσα από μια τέτοια πορεία θα μπορείς να θεωρηθείς πιστός στον Θεό».
Αυτό το απόσπασμα αποκαλύπτει την αλήθεια και το μυστήριο της πίστης στον Θεό. Από αυτά τα λόγια, «Πραγματική πίστη στον Θεό σημαίνει να βιώνεις τα λόγια και τα έργα του Θεού, με βάση την πεποίθηση ότι ο Θεός είναι ο κυρίαρχος των πάντων. Έτσι θα αποδεσμευτείς από τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, θα εκπληρώσεις τις βουλές του Θεού και θα μπορέσεις να γνωρίσεις τον Θεό. Μόνο μέσα από μια τέτοια πορεία θα μπορείς να θεωρηθείς πιστός στον Θεό». γνωρίζουμε το πραγματικό νοημα της πίστης στον Θεό. Να πιστεύεις στον Θεό στην πραγματικότητα σημαίνει να πιστεύεις στα λόγια του Θεού, δηλαδή να κάνεις πράξει τα λόγια Του και να βιώνεις το έργο Του. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να καταλάβουμε την αλήθεια και να αποκτήσουμε αληθινή γνώση του Θεού. Αυτή είναι η αληθινή πίστη στον Θεό. Μόνο αυτή η πίστη στον Θεό μπορεί να λάβει την έγκριση Του. Όταν αποκτήσουμε αληθινή γνώση του Θεού, ανεξάρτητα από τι δοκιμασίες συναντάμε, ακόμα κι αν το περιβάλλον που είναι περισσότερο ασυμβίβαστο με τις αντιλήψεις μας έρχεται καταπάνω μας, δεν θα παραπονεθούμε στον Θεό, επειδή έχουμε αληθινή πίστη σ' Αυτόν. Αντίθετα, θα υποβληθούμε στις ενορχηστρώσεις και τις ρυθμίσεις του Θεού και θα δώσουμε μαρτυρία στον Θεό.
Πάρτε τον Πέτρο για παράδειγμα: Όταν ακολούθησε τον Κύριο Ιησού, επικεντρώθηκε στην ακρόαση των λόγων του Θεού, τις σκέφτηκε συχνά και έδωσε προσοχή στην κατανόηση των απαιτήσεων Θεού για τον άνθρωπο μέσα του. Και σύγκρινε τον εαυτό του αυστηρά, με τα λόγια του Θεού που εξέθεσαν κι έκριναν τον άνθρωπο κι έτσι απέκτησε αληθινή γνώση της ουσίας και της αλήθειας της διαφθοράς του και γνώρισε επίσης τη δίκαιη και ιερή διάθεση του Θεού. Εκτός αυτού, στην καθημερινή ζωή, επικεντρώθηκε στην πρακτική και την εμπειρία των λόγων του Θεού. Η Βίβλος λέει, «Τότε προσελθών προς αυτόν ο Πέτρος, είπε· Κύριε, ποσάκις αν αμαρτήση εις εμέ ο αδελφός μου και θέλω συγχωρήσει αυτόν; έως επτάκις; Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Δεν σοι λέγω έως επτάκις, αλλ' έως εβδομηκοντάκις επτά». (Ματθ. 18:21-22). Αφού γνώρισε την απαίτηση του Κυρίου, ο Πέτρος άρχισε να πράττει σύμφωνα με τη διδασκαλία του Κυρίου. Για παράδειγμα, κάποτε, ο Παύλος δεν κατάλαβε τη συμπεριφορά του Πέτρου όταν ο Πέτρος συνάντησε τους Εβραίους στην Αντιόχεια, γι' αυτό και ανοιχτά επέπληξε τον Πέτρο. Όμως ο Πέτρος δεν μίσησε ούτε ανταπόδοσε τα πυρά του Παύλου ούτε πείσμωσε απέναντι στον Παύλο. Απεναντίας, ο ίδιος ακόμα έλεγε τον Παύλο «αδελφό» και συντρόφευε αρμονικά τον Παύλο. Και στα γηρατειά του, συνέστησε ιδιαίτερα τον Παύλο. Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι ο Πέτρος έκανε πράξη τα λόγια του Κυρίου, συγχωρώντας τον Παύλο. Επιπλέον, όταν βίωνε εκατοντάδες δοκιμασίες, επικεντρώθηκε στην προσπάθεια να κατανοήσει το θέλημα του Θεού και να πράττει σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και έτσι ανέπτυξε την αληθινή γνώση και υπακοή στον Θεό. Τελικά, σταυρώθηκε ανάποδα και κατάφερε να επιτύχει την απόλυτη αγάπη για τον Θεό και την υπακοή ως τον θάνατο, δημιουργώντας μια όμορφη και έντονη μαρτυρία για τον Θεό και έτσι έλαβε την έγκριση του Θεού. Σαφώς, μόνο η αληθινή πίστη στον Θεό μπορεί να ικανοποιήσει το θέλημα του Θεού και να λάβει την έγκριση του Θεού.
Τώρα, καταλαβαίνουμε, ως δημιουργημένα όντα, είναι σωστό και αρμόζων να πιστεύουμε και να λατρεύουμε το Θεό, και αυτό πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι με συνείδηση και λογική. Μόνο πιστεύοντας στον Θεό και ακολουθώντας το έργο του Θεού, εφαρμόζοντας τα λόγια του Θεού και αναπτύσσοντας έτσι την αληθινή πίστη στον Θεό, μπορούμε να λάβουμε τη σωτηρία του Θεού και να εισέλθουμε στο βασίλειο του Θεού.
Από τον Χε Γιζούν, Ηνωμένες Πολιτείες
.💖.•°``°•💖.•°``°•.💖.•°``°•.💖.•°``°•.💖.•°``°•.💖.•°``°•.💖