Μόνο όσοι γνωρίζουν τον Θεό και το έργο Του μπορούν να Τον ευχαριστήσουν

Το έργο του ενσαρκωμένου Θεού περιλαμβάνει δύο μέρη. Την πρώτη φορά που ενσαρκώθηκε οι άνθρωποι δεν πίστεψαν σε Αυτόν, ούτε Tον γνώρισαν και κάρφωσαν τον Ιησού στον σταυρό. Ούτε τη δεύτερη φορά που ενσαρκώθηκε οι άνθρωποι πίστεψαν σ' Αυτόν, ούτε Τον γνώρισαν και για άλλη μια φορά κάρφωσαν τον Ιησού στον σταυρό. Δεν είναι ο άνθρωπος εχθρός του Θεού; Αν ο άνθρωπος δεν Τον γνωρίζει, πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να είναι ο έμπιστος του Θεού; Και πώς θα μπορούσε να είναι κατάλληλος για να γίνει μάρτυρας του Θεού; Δεν είναι οι ισχυρισμοί ότι αγαπάς τον Θεό, υπηρετείς τον Θεό, δοξάζεις τον Θεό όλα απατηλά ψέματα; Εάν αφιερώνεις τη ζωή σου σε αυτά τα μη ρεαλιστικά, τα μη πρακτικά πράγματα, δεν κοπιάζεις επί ματαίω; Πώς θα μπορούσες να είσαι έμπιστος του Θεού αν δεν γνωρίζεις καν ποιος είναι ο Θεός; Δεν είναι αόριστη και αφηρημένη μια τέτοια επιδίωξη; Δεν είναι απατηλή; Πώς μπορεί κάποιος να είναι έμπιστος του Θεού; Ποια είναι η πρακτική σημασία του να είσαι έμπιστος του Θεού; Μπορείς να είσαι έμπιστος του Πνεύματος του Θεού; Μπορείς να δεις πόσο μεγάλο και δοξασμένο είναι το Πνεύμα; Το να είσαι ο έμπιστος ενός αόρατου, άυλου Θεού - δεν είναι αυτό αόριστο και αφηρημένο; Ποια είναι η πρακτική σημασία μιας τέτοιας επιδίωξης; Δεν είναι όλα αυτά απατηλά ψέματα; Αυτό που επιδιώκεις είναι να γίνεις έμπιστος του Θεού, αλλά στην πραγματικότητα είσαι το σκυλάκι του Σατανά, επειδή δεν γνωρίζεις τον Θεό και ακολουθείς τον ανύπαρκτο «Θεό όλων των πραγμάτων», ο οποίος είναι αόρατος, άυλος και όπως εσύ τον αντιλαμβάνεσαι. Αόριστα μιλώντας, ένας τέτοιος «Θεός» είναι ο Σατανάς και, πρακτικά, είσαι εσύ ο ίδιος. Επιδιώκεις να είσαι έμπιστος του εαυτού σου, αλλά εξακολουθείς ταυτόχρονα να ισχυρίζεσαι ότι επιδιώκεις να είσαι έμπιστος του Θεού - δεν είναι αυτό βλασφημία; Ποια είναι η αξία μιας τέτοιας επιδίωξης; Αν το Πνεύμα του Θεού δεν ενσαρκωθεί, τότε η ουσία του Θεού είναι απλώς ένα αόρατο, άυλο Πνεύμα της ζωής, ακαθόριστο και άμορφο, μη-υλικού είδους, απρόσιτο και ακατανόητο στον άνθρωπο. Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να είναι έμπιστος ενός ασώματου, θαυμαστού, ασύλληπτου Πνεύματος όπως αυτό; Δεν είναι αυτό αστείο; Ένας τέτοιος παράλογος συλλογισμός είναι άκυρος και μη πρακτικός. Ο δημιουργημένος άνθρωπος είναι εμφύτως διαφορετικού είδους από το Πνεύμα του Θεού, άρα πώς θα μπορούσε να γίνει έμπιστος του Θεού; Εάν το Πνεύμα του Θεού δεν αποκτούσε σάρκα, αν ο Θεός δεν ενσαρκωνόταν και δεν ταπεινωνόταν με το να γίνει ένα πλάσμα, τότε ο δημιουργημένος άνθρωπος θα ήταν τόσο ακατάλληλος όσο και ανίκανος να είναι γίνει έμπιστός Του και, εκτός από εκείνους τους θεοσεβείς πιστούς που μπορεί να έχουν την πιθανότητα να γίνουν έμπιστοι του Θεού, αφού οι ψυχές τους έχουν εισέλθει στον παράδεισο, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα ήταν σε θέση να γίνουν κοινωνοί του Πνεύματος του Θεού. Κι αν ο άνθρωπος επιθυμεί να γίνει έμπιστος του Θεού στον ουρανό, κάτω από την καθοδήγηση του ενσαρκωμένου Θεού, δεν είναι ένα εκπληκτικά ανόητο μη ανθρώπινο ον; Ο άνθρωπος απλώς επιδιώκει την «πίστη» σε έναν αόρατο Θεό και δεν δίνει την παραμικρή προσοχή στον ορατό Θεό, επειδή είναι τόσο εύκολο να επιδιώξει έναν αόρατο Θεό, ο άνθρωπος μπορεί να το πράξει όπως θέλει. Αλλά η επιδίωξη του ορατού Θεού δεν είναι τόσο εύκολη. Ο άνθρωπος που αναζητά έναν αόριστο Θεό είναι απολύτως ανίκανος να κερδίσει τον Θεό, γιατί όσα είναι αόριστα και αφηρημένα είναι προϊόντα της ανθρώπινης φαντασίας και ο άνθρωπος είναι ανίκανος να τα κερδίσει. Εάν ο Θεός που ήρθε ανάμεσά σας ήταν ένας απρόσιτος και δοξασμένος Θεός που ήταν απρόσιτος σε σας, τότε πώς θα μπορούσατε να αντιληφθείτε το θέλημά Του; Και πώς θα μπορούσατε να Τον γνωρίσετε και να Τον καταλάβετε; Αν έκανε μόνο το έργο Του και δεν είχε κανονική επαφή με τον άνθρωπο ή δεν διέθετε καμία κανονική ανθρώπινη φύση και ήταν τελείως απρόσιτος για τους απλούς θνητούς, τότε έστω κι αν εργάστηκε πολύ για σας, αλλά δεν είχατε καμία επαφή μαζί Του και δεν ήσασταν σε θέση να Τον δείτε, πώς θα Τον γνωρίζατε; Αν δεν κατείχε αυτή η σάρκα την κανονική ανθρώπινη φύση, ο άνθρωπος δεν θα είχε τρόπο να γνωρίσει τον Θεό. Μόνο λόγω της ενσάρκωσης του Θεού ο άνθρωπος είναι άξιος να είναι ο έμπιστος αυτού του ενσαρκωμένου Θεού. Ο άνθρωπος γίνεται έμπιστος του Θεού επειδή ο άνθρωπος έρχεται σε επαφή μαζί Του, επειδή ο άνθρωπος ζει μαζί Του και είναι στην χορεία Του κι έτσι σταδιακά Τον γνωρίζει. Αν δεν ήταν έτσι, η επιδίωξη του ανθρώπου δεν θα ήταν μάταιη; Για να είμαστε όμως ακριβείς, δεν είναι μόνο λόγω του έργου του Θεού που καταφέρνει ο άνθρωπος να γίνει έμπιστος του Θεού, αλλά και λόγω της πραγματικότητας και της κανονικότητας του ενσαρκωμένου Θεού. Μόνο επειδή ενσαρκώνεται ο Θεός έχει ο άνθρωπος την ευκαιρία να εκτελέσει το καθήκον του και τη δυνατότητα να προσκυνήσει τον αληθινό Θεό. Δεν είναι αυτή η πιο πραγματική και πρακτική αλήθεια; Τώρα, εξακολουθείς να θέλεις να είσαι έμπιστος του Θεού στον ουρανό; Μόνο όταν ο Θεός ταπεινώσει τον εαυτό Του μέχρι ενός σημείου, δηλαδή μόνο όταν ο Θεός ενσαρκωθεί, ο άνθρωπος μπορεί να είναι έμπιστός Του. Ο Θεός είναι Πνεύμα: Πώς είναι ο άνθρωπος ικανός να είναι ο έμπιστος αυτού του Πνεύματος, το οποίο είναι τόσο δοξασμένο και ασύλληπτο; Μόνο όταν το Πνεύμα του Θεού κατέρχεται στη σάρκα και γίνεται ένα πλάσμα με την ίδια εξωτερική εμφάνιση με τον άνθρωπο, μπορεί ο άνθρωπος να κατανοήσει το θέλημά Του και να κερδηθεί πραγματικά από Αυτόν. Μιλάει κι εργάζεται στη σάρκα, μοιράζεται τις χαρές, τις λύπες και τις δοκιμασίες του ανθρώπου, ζει στον ίδιο κόσμο με τον άνθρωπο, προστατεύει τον άνθρωπο και τον καθοδηγεί, και μέσω της καθοδήγησής Του καθαίρει τον άνθρωπο και επιτρέπει στον άνθρωπο να κερδίσει την σωτηρία και την ευλογία Του. Έχοντας κερδίσει αυτά τα πράγματα, ο άνθρωπος κατανοεί πραγματικά το θέλημα του Θεού και τότε μόνο μπορεί να είναι έμπιστος του Θεού. Μόνο αυτό είναι πρακτικό. Εάν ο Θεός ήταν αόρατος και άυλος για τον άνθρωπο, πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να είναι έμπιστός Του; Δεν είναι αυτό τίποτα άλλο παρά κενό δόγμα;

Πιστεύοντας στον Θεό σήμερα, πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να επιδιώκουν αυτό που είναι αόριστο και αφηρημένο. Δεν έχουν επίγνωση της πραγματικότητας του έργου του Θεού σήμερα και εξακολουθούν να ζουν μεταξύ των γραμμάτων και των δογμάτων. Επιπλέον, οι περισσότεροι δεν έχουν ακόμη εισέλθει στην πραγματικότητα των νέων φράσεων, όπως «νέα γενιά εκείνων που αγαπούν τον Θεό», «έμπιστος του Θεού», «υπόδειγμα και πρότυπο της αγάπης προς τον Θεό» και «το ύφος του Πέτρου». Αντίθετα, η επιδίωξή τους είναι ασαφής ακόμα και αφηρημένη, εξακολουθούν να περιστρέφονται γύρω από το δόγμα και δεν κατανοούν τίποτα σχετικά με την πραγματικότητα που εκφράζουν αυτές οι λέξεις. Όταν το Πνεύμα του Θεού γίνεται σάρκα, μπορείς να δεις και να αγγίξεις το ενσαρκωμένο έργο Του. Ωστόσο, εάν εξακολουθείς να μην είσαι σε θέση να γίνεις έμπιστός Του, εάν εξακολουθείς να μην είσαι σε θέση να είσαι ο έμπιστος φίλος Του, τότε πώς θα μπορούσες να είσαι ο έμπιστος φίλος του Πνεύματος του Θεού; Αν δεν γνωρίζεις τον Θεό του σήμερα, πώς μπορείς να είσαι ένας από τη νέα γενιά εκείνων που αγαπούν τον Θεό; Δεν είναι αυτά κενά γράμματα και δόγματα; Είσαι σε θέση να δεις το Πνεύμα και να αντιληφθείς το θέλημά Του; Δεν είναι αυτά κενά λόγια; Δεν αρκεί απλά να προφέρεις τις φράσεις και τους όρους, ούτε μπορείς να επιτύχεις την ικανοποίηση του Θεού μόνο μέσω της αποφασιστικότητας. Είσαι ικανοποιημένος μόνο με το να προφέρεις αυτά τα λόγια και το κάνεις για να ικανοποιήσεις τις δικές σου επιθυμίες, να ικανοποιήσεις τα δικά σου μη ρεαλιστικά ιδανικά και να ικανοποιήσεις τις δικές σου αντιλήψεις και σκέψεις. Αν δεν γνωρίζεις τον Θεό του σήμερα τότε, ανεξάρτητα από το τι κάνεις, δεν θα μπορέσεις να ικανοποιήσεις την επιθυμία της καρδιάς του Θεού. Τι σημαίνει να είναι έμπιστος του Θεού; Δεν το κατάλαβες ακόμα αυτό; Δεδομένου ότι ο έμπιστος του Θεού είναι άνθρωπος, ο Θεός είναι επίσης άνθρωπος, δηλαδή ο Θεός έχει ενσαρκωθεί, έχει γίνει άνθρωπος. Μόνο όσοι είναι της ίδιας φύσης μπορούν να πουν ο ένας τον άλλο έμπιστο, μόνο τότε μπορούν να θεωρηθούν οικείοι. Αν ο Θεός ήταν Πνεύμα, πώς θα μπορούσε ο δημιουργημένος άνθρωπος να γίνει έμπιστός Του;

Η πίστη σου στον Θεό, η επιδίωξη της αλήθειας και ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεσαι θα πρέπει να βασίζονται στην πραγματικότητα: Ό,τι κάνεις, θα πρέπει να είναι πρακτικό και δεν θα πρέπει να επιδιώκεις τέτοιου είδους απατηλά, φαντασιόπληκτα πράγματα. Δεν έχει αξία να συμπεριφέρεσαι με αυτόν τον τρόπο και, επιπλέον, δεν έχει σημασία μια τέτοια ζωή. Επειδή η επιδίωξη και η ζωή σου δεν ξοδεύονται σε τίποτα περισσότερο από ψεύδος και εξαπάτηση και δεν επιδιώκεις πράγματα που έχουν αξία και σημασία, το μόνο πράγμα που κερδίζεις είναι παράλογος συλλογισμός και δόγματα που δεν είναι αληθινά. Αυτά τα πράγματα δεν έχουν καμία σχέση με τη σημασία και την αξία της ύπαρξής σου και μπορούν μόνο να σε οδηγήσουν σε ένα ανούσιο βασίλειο. Με αυτόν τον τρόπο, ολόκληρη η ζωή σου θα είναι χωρίς αξία ή σπουδαιότητα - κι αν δεν επιδιώκεις μια ζωή με νόημα, τότε θα μπορούσες να ζήσεις εκατό χρόνια κι όλα θα είναι για το τίποτα. Πώς θα μπορούσε αυτό να ονομαστεί ανθρώπινη ζωή; Δεν είναι στην πραγματικότητα η ζωή ενός ζώου; Ομοίως, εάν προσπαθείτε να ακολουθήσετε το μονοπάτι της πίστης στον Θεό, αλλά δεν προσπαθείς να ακολουθήσεις τον Θεό που μπορείς να δεις και αντ' αυτού λατρεύεις έναν αόρατο και άυλο Θεό, τότε αυτή η επιδίωξη δεν γίνεται ακόμη πιο μάταιη; Στο τέλος, η επιδίωξή σου θα μετατραπεί σε ένα σωρό ερειπίων. Ποιο είναι το όφελός σου από μια τέτοια επιδίωξη; Το μεγαλύτερο πρόβλημα με τον άνθρωπο είναι ότι αγαπά μόνο πράγματα που δεν μπορεί να δει ούτε να αγγίξει, πράγματα που είναι εξαιρετικά μυστηριώδη και θαυμαστά και που είναι αδιανόητα στον άνθρωπο και απρόσιτα στους απλούς θνητούς. Όσο πιο ουτοπικά είναι αυτά τα πράγματα, τόσο περισσότερο αναλύονται από τον άνθρωπο, ο οποίος τα επιδιώκει περισσότερο από όλα τα άλλα και επιχειρεί να τα κερδίσει. Όσο πιο ουτοπικά είναι, τόσο πιο προσεκτικά ο άνθρωπος τα εξετάζει και τα αναλύει, φτάνοντας μέχρι του σημείου να σχηματίζει τις δικές του εξαντλητικές ιδέες γι' αυτά. Αντίθετα, όσο πιο ρεαλιστικά είναι τα πράγματα, τόσο πιο εύκολα ο άνθρωπος τα απορρίπτει. Σουφρώνει τη μύτη του και τα περιφρονεί. Δεν είναι αυτή ακριβώς η στάση σας προς το ρεαλιστικό έργο που κάνω σήμερα; Όσο πιο ρεαλιστικά είναι αυτά τα πράγματα, τόσο πιο προκατειλημμένοι είστε εναντίον τους. Δεν αφιερώνετε χρόνο για να τα εξετάσετε, αλλά απλώς τα αγνοείτε. Σουφρώνετε τη μύτη σας με αυτές τις ρεαλιστικές, απλές απαιτήσεις και φτάνετε στο σημείο να θρέφετε πολυάριθμες αντιλήψεις γι' αυτόν τον Θεό που είναι πιο πραγματικός και είστε απλώς ανίκανοι να δεχτείτε την πραγματικότητα και την κανονικότητά Του. Με αυτόν τον τρόπο, η πίστη σας δεν είναι μέσα στην ασάφεια; Έχετε μια ακλόνητη πίστη στον αόριστο Θεό του παρελθόντος και κανένα ενδιαφέρον για τον πραγματικό Θεό του σήμερα. Δεν συμβαίνει αυτό επειδή ο Θεός του χθες και ο Θεός του σήμερα είναι από δύο διαφορετικές εποχές; Δεν συμβαίνει αυτό επειδή ο Θεός του χθες είναι ο δοξασμένος Θεός των ουρανών, ενώ ο Θεός του σήμερα είναι ένας μικροσκοπικός άνθρωπος στη γη; Δεν συμβαίνει αυτό επίσης, επειδή ο Θεός που λατρεύεται από τον άνθρωπο είναι αυτός που προκύπτει από τις αντιλήψεις του, ενώ ο Θεός του σήμερα είναι μια πραγματική σάρκα που παράγεται στη γη; Και στο τέλος τέλος, δεν συμβαίνει αυτό επειδή ο Θεός του σήμερα είναι πολύ πραγματικός, σε σημείο που ο άνθρωπος δεν Τον επιδιώκει; Επειδή αυτά που ο Θεός του σήμερα ζητάει από τον άνθρωπο είναι ακριβώς αυτά που ο άνθρωπος είναι πιο απρόθυμος να κάνει, και που τον κάνουν να αισθάνεται ντροπιασμένος. Αυτό δεν δυσκολεύει τα πράγματα για τον άνθρωπο; Μήπως αυτά δεν αποκαλύπτουν τις πληγές του; Με αυτόν τον τρόπο, πολλοί από εκείνους που δεν επιδιώκουν την πραγματικότητα γίνονται εχθροί του ενσαρκωμένου Θεού, γίνονται αντίχριστοι. Δεν είναι αυτό προφανές γεγονός; Στο παρελθόν, όταν ο Θεός δεν είχε ακόμη ενσαρκωθεί, μπορεί να ήσουν είτε θρησκευτική προσωπικότητα, ή ένας αφοσιωμένος πιστός. Αφού ο Θεός ενσαρκώθηκε, πολλοί τέτοιοι αφοσιωμένοι πιστοί έγιναν άθελά τους αντίχριστοι. Ξέρεις τι συμβαίνει εδώ; Πιστεύοντας στον Θεό δεν εστιάζεις στην πραγματικότητα ούτε επιδιώκεις την αλήθεια, αλλά μάλλον ακολουθείς με εμμονή διάφορα ψεύδη - δεν είναι αυτή η πιο ξεκάθαρη πηγή της εχθρότητάς σου προς τον ενσαρκωμένο Θεό; Ο ενσαρκωμένος Θεός ονομάζεται Χριστός, άρα δεν είναι όλοι εκείνοι που δεν πιστεύουν στον ενσαρκωμένο Θεό αντίχριστοι; Είναι, άρα, αυτός που πιστεύεις και αγαπάς πραγματικά ο ενσαρκωμένος Θεός; Είναι στην πραγματικότητα αυτός ο ζωντανός Θεός που αναπνέει, ο οποίος είναι πιο ρεαλιστικός και απόλυτα κανονικός; Ποιος είναι ακριβώς ο στόχος της επιδίωξής σου; Είναι στον ουρανό ή στη γη; Είναι μια έννοια ή είναι η αλήθεια; Είναι Θεός ή είναι κάποιο υπερφυσικό ον; Στην πραγματικότητα, η αλήθεια είναι ο πιο πραγματικός αφορισμός της ζωής, και ο υψηλότερος των αφορισμών όλης της ανθρωπότητας. Επειδή είναι η απαίτηση του Θεού από τον άνθρωπο, και είναι το έργο που έκανε προσωπικά ο Θεός, γι' αυτό και ονομάζεται αφορισμός της ζωής. Δεν είναι ένας αφορισμός που προέκυψε από κάτι, ούτε είναι μια διάσημη ρήση από κάποια μεγάλη προσωπικότητα. Αντίθετα, είναι η ομιλία που απηύθυνε στον άνθρωπο ο Κύριος των ουρανών και της γης και όλων των πραγμάτων, και όχι κάποιες λέξεις που συνόψισε ο άνθρωπος, αλλά η έμφυτη ζωή του Θεού. Κι έτσι ονομάζεται ο υψηλότερος από όλους τους αφορισμούς της ζωής. Η επιδίωξη του ανθρώπου να κάνει πράξη την αλήθεια είναι η εκτέλεση του καθήκοντός του, δηλαδή η επιδίωξη της ικανοποίησης της απαίτησης του Θεού. Η ουσία αυτής της απαίτησης είναι η πιο πραγματική από όλες τις αλήθειες, αντί ένα κενό δόγμα που δεν μπορεί να επιτύχει κανείς. Εάν η επιδίωξή σου δεν είναι τίποτα άλλο παρά δόγμα και δεν περιέχει πραγματικότητα, δεν επαναστατείς ενάντια στην αλήθεια; Δεν είσαι κάποιος που επιτίθεται στην αλήθεια; Πώς θα μπορούσε ένας τέτοιος άνθρωπος να επιδιώξει την αγάπη του Θεού; Οι άνθρωποι που δεν κατέχουν την πραγματικότητα είναι αυτοί που προδίδουν την αλήθεια και είναι όλοι έμφυτα επαναστατικοί!

Ανεξάρτητα από το πώς επιδιώκεις, πρέπει πρώτα απ' όλα να καταλάβεις το έργο που κάνει ο Θεός σήμερα και πρέπει να γνωρίζεις τη σημασία αυτού του έργου. Πρέπει να καταλαβαίνεις και να γνωρίζεις τι έργο φέρνει ο Θεός όταν έρχεται στις έσχατες ημέρες, ποια διάθεση φέρνει και τι θα ολοκληρωθεί στον άνθρωπο. Αν δεν γνωρίζεις ή δεν καταλαβαίνεις το έργο που έχει έρθει να κάνει ως ενσαρκωμένος, τότε πώς μπορείς να αντιληφθείς το θέλημά Του και πώς μπορείς να γίνεις έμπιστός Του; Στην πραγματικότητα, το να είσαι έμπιστος του Θεού δεν είναι περίπλοκο, αλλά ούτε είναι απλό. Εάν ο άνθρωπος μπορεί να αντιληφθεί, τότε μπορεί να εφαρμόσει, και έτσι δεν είναι περίπλοκο. Εάν ο άνθρωπος δεν μπορεί να αντιληφθεί, τότε είναι πολύ πιο δύσκολο, και, επιπλέον, ο άνθρωπος γίνεται επιρρεπής στην επιδίωξη εν μέσω ασάφειας. Εάν, κατά την επιδίωξη του Θεού, ο άνθρωπος δεν υποστηρίζει τη δική του θέση και δεν ξέρει σε ποια αλήθεια θα πρέπει να κρατηθεί, τότε σημαίνει ότι δεν έχει καμία βάση και έτσι δεν είναι εύκολο γι' αυτόν να παραμείνει σταθερός. Σήμερα, υπάρχουν τόσοι πολλοί που δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια, που δεν μπορούν να κάνουν διάκριση μεταξύ καλού και κακού ή να αναγνωρίσουν τι να αγαπούν ή τι να μισούν. Αυτοί οι άνθρωποι δύσκολα μπορούν να παραμείνουν σταθεροί. Το βασικό όσον αφορά την πίστη στον Θεό είναι να μπορείς να κάνεις την αλήθεια πράξη, να ενδιαφέρεσαι για το θέλημα του Θεού, να γνωρίζεις το έργο του Θεού πάνω στον άνθρωπο όταν ενσαρκώνεται, καθώς και τις αρχές βάσει των οποίων μιλάει. Δεν πρέπει να ακολουθείς τις μάζες και πρέπει να έχεις αρχές σε ό,τι θα πρέπει να εισέλθεις και πρέπει να τις τηρείς. Η επιμονή σε αυτά τα πράγματα μέσα σου που έχουν διαφωτιστεί από τον Θεό θα σε βοηθήσουν. Εάν δεν το κάνεις αυτό, σήμερα θα εξοκείλεις προς μια κατεύθυνση, αύριο θα εξοκείλεις προς μια άλλη, και δεν θα κερδίσεις ποτέ κάτι πραγματικό. Το να είσαι έτσι δεν αποφέρει κανένα όφελος στη δική σου ζωή. Εκείνοι που δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια ακολουθούν πάντα τους άλλους: Εάν οι άνθρωποι λένε ότι αυτό είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος, τότε κι εσύ λες ότι είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος. Αν οι άνθρωποι λένε ότι είναι το έργο ενός κακού πνεύματος, τότε κι εσύ αμφιβάλλεις ή κι εσύ λες ότι είναι το έργο ενός κακού πνεύματος. Πάντα παπαγαλίζεις τα λόγια των άλλων και δεν είσαι σε θέση να διακρίνεις τίποτα μόνος σου, ούτε είσαι σε θέση να σκεφτείς μόνος σου. Έτσι είναι κάποιος χωρίς θέση, ο οποίος δεν μπορεί να διαφοροποιηθεί - ένα τέτοιο άτομο είναι ένας άχρηστος άθλιος! Πάντα επαναλαμβάνεις τα λόγια άλλων: Σήμερα λέγεται ότι αυτό είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος, αλλά οι πιθανότητες είναι ότι μια μέρα κάποιος θα πει ότι δεν είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος και τίποτα άλλο παρά πράξεις του ανθρώπου - αλλά δεν μπορείς να το διακρίνεις ο ίδιος και όταν βλέπεις να λέγεται από άλλους, λες κι εσύ το ίδιο πράγμα. Στην πραγματικότητα είναι έργο του Αγίου Πνεύματος, αλλά λες ότι είναι έργο του ανθρώπου. Δεν γίνεσαι έτσι από αυτούς που βλασφημούν το έργο του Αγίου Πνεύματος; Έτσι δεν αντιτάσσεσαι στον Θεό διότι δεν μπορείς να διαφοροποιηθείς; Ποιος ξέρει, ίσως κάποια μέρα θα εμφανιστεί κάποιος ανόητος που θα λέει ότι «αυτό είναι το έργο ενός κακού πνεύματος» και όταν ακούς αυτά τα λόγια, θα νιώθεις χαμένος και γι' άλλη μια φορά θα είσαι περιορισμένος από τα λόγια άλλων. Κάθε φορά που κάποιος προκαλεί αναταραχή δεν είσαι ικανός να υποστηρίζεις τη θέση σου κι αυτό συμβαίνει επειδή δεν κατέχεις την αλήθεια. Η πίστη στον Θεό κι η επιδίωξη της γνώσης του Θεού δεν είναι απλή υπόθεση. Δεν μπορείς να τα επιτύχεις απλώς και μόνο συγκεντρώνοντας και ακούγοντας κηρύγματα και δεν μπορείς να τα τελειοποιήσεις μόνο με το πάθος. Πρέπει να τα βιώσεις και να τα γνωρίσεις, να έχεις αρχές στις ενέργειές σου και να κερδίσεις το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όταν έχεις υποβληθεί σε εμπειρίες, θα είσαι σε θέση να ξεχωρίσεις πολλά πράγματα - θα είσαι σε θέση να διακρίνεις ανάμεσα στο καλό και στο κακό, ανάμεσα στη δικαιοσύνη και στο άδικο, ανάμεσα σε αυτό που είναι σάρκα και αίμα και σε αυτό που είναι αλήθεια. Θα πρέπει να είσαι σε θέση να διακρίνεις ανάμεσα σε όλα αυτά τα πράγματα, και αφού το επιτύχεις, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις, δεν θα χαθείς ποτέ. Μόνο αυτό είναι το πραγματικό σου ανάστημα.

Η γνώση του έργου του Θεού δεν είναι απλή υπόθεση. Θα πρέπει να έχεις πρότυπα και έναν στόχο στην επιδίωξή σου, θα πρέπει να ξέρεις πώς να αναζητήσεις την αληθινή οδό και πώς να μετρήσεις εάν είναι ή όχι η αληθινή οδός και εάν είναι ή όχι το έργο του Θεού. Ποια είναι η πιο βασική αρχή στην αναζήτηση της αληθινής οδού; Πρέπει να εξετάσεις εάν υπάρχει ή όχι το έργο του Αγίου Πνεύματος σ' αυτήν την οδό, εάν ή όχι αυτά τα λόγια είναι η έκφραση της αλήθειας, ποιος μαρτυρείται και τι μπορεί να σου φέρει. Η διάκριση μεταξύ της αληθινής οδού και της ψεύτικης οδού απαιτεί διάφορες πτυχές της βασικής γνώσης, η πιο θεμελιώδης από τις οποίες είναι να διαπιστώσεις αν είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος ή όχι. Γιατί η ουσία της πίστης του ανθρώπου στον Θεό είναι η πίστη στο Πνεύμα του Θεού και ακόμη και η πίστη του στον ενσαρκωμένο Θεό είναι επειδή αυτή η σάρκα είναι η ενσάρκωση του Πνεύματος του Θεού, πράγμα που σημαίνει ότι μια τέτοια πίστη εξακολουθεί να είναι η πίστη στο Πνεύμα. Υπάρχουν διαφορές μεταξύ του Πνεύματος και της σάρκας, αλλά επειδή αυτή η σάρκα προέρχεται από το Πνεύμα και ο Λόγος ενσαρκώνεται, αυτό που πιστεύει ο άνθρωπος εξακολουθεί να είναι η έμφυτη ουσία του Θεού. Κι έτσι, διακρίνοντας εάν είναι ή όχι η αληθινή οδός, πάνω απ' όλα πρέπει να δεις αν υπάρχει ή όχι το έργο του Αγίου Πνεύματος, μετά από το οποίο θα πρέπει να δεις αν υπάρχει ή όχι η αλήθεια σε αυτή την οδό. Αυτή η αλήθεια είναι η διάθεση της ζωής της κανονικής ανθρώπινης φύσης, δηλαδή εκείνη που απαίτησε από τον άνθρωπο όταν ο Θεός τον δημιούργησε στην αρχή, δηλαδή όλη η κανονική ανθρώπινη φύση (συμπεριλαμβανομένης της ανθρώπινης λογικής, της διορατικότητας, της σοφίας και της βασικής γνώσης του τι σημαίνει να είναι άνθρωπος). Δηλαδή, πρέπει να εξετάσεις κατά πόσον ή όχι μπορεί αυτή η οδός να οδηγήσει τον άνθρωπο σε μια ζωή κανονικής ανθρώπινης φύσης, κατά πόσον ή όχι η αλήθεια που λέγεται απαιτείται σύμφωνα με την πραγματικότητα της κανονικής ανθρώπινης φύσης, είτε αυτή η αλήθεια είναι πρακτική και πραγματική ή όχι, κι εάν είναι ή όχι πιο επίκαιρη. Εάν υπάρχει αλήθεια, τότε είναι σε θέση να μεταφέρει τον άνθρωπο σε κανονικές και πραγματικές εμπειρίες. Ο άνθρωπος γίνεται όλο και πιο κανονικός, η ανθρώπινη σύνεση γίνεται ολοένα και πιο ολοκληρωμένη, η ανθρώπινη ζωή στη σάρκα και στην πνευματική ζωή γίνονται όλο και πιο οργανωμένες και τα συναισθήματα του ανθρώπου γίνονται όλο και πιο κανονικά. Αυτή είναι η δεύτερη αρχή. Υπάρχει μια άλλη αρχή, η οποία είναι το εάν ο άνθρωπος έχει μια αυξανόμενη γνώση του Θεού, εάν το ότι βιώνει ή όχι τέτοιο έργο και αλήθεια μπορεί να εμπνεύσει την αγάπη του Θεού μέσα του και να τον φέρει πολύ πιο κοντά στον Θεό. Έτσι μπορεί να μετρηθεί αν είναι ή όχι η αληθινή οδός. Το πιο σημαντικό είναι το αν αυτή η οδός είναι ρεαλιστική και όχι υπερφυσική και αν είναι ή όχι ικανή να προσφέρει τη ζωή του ανθρώπου. Εάν συμμορφώνεται με αυτές τις αρχές, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι αυτή η οδός είναι η αληθινή οδός. Λέω αυτά τα λόγια όχι για να σας κάνω να δεχτείτε άλλες οδούς στις μελλοντικές σας εμπειρίες, ούτε ως πρόβλεψη ότι θα υπάρξει το έργο μιας άλλης νέας εποχής στο μέλλον. Τις λέω για να είστε σίγουροι ότι η οδός του σήμερα είναι η αληθινή οδός, έτσι ώστε να μην είστε μόνο εν μέρει σίγουροι στην πίστη σας προς το έργο του σήμερα και να αδυνατείτε να εμβαθύνετε σε αυτό. Υπάρχουν ακόμη και πολλοί που, παρότι είναι σίγουροι, εξακολουθούν να ακολουθούν μέσα στη σύγχυση. Αυτή η σιγουριά δεν διέπεται από αρχές και αυτοί πρέπει να εξαλειφθούν αργά ή γρήγορα. Ακόμη κι εκείνοι που ακολουθούν με ιδιαίτερη θέρμη είναι λιγότερο σίγουροι και περισσότερο αβέβαιοι, γεγονός που δείχνει ότι δεν έχουν κανένα υπόβαθρο. Επειδή το επίπεδό σας είναι πάρα πολύ χαμηλό και το υπόβαθρό σας είναι πάρα πολύ ρηχό, δεν μπορείτε να κατανοήσετε τη διαφοροποίηση. Ο Θεός δεν επαναλαμβάνει το έργο Του, δεν κάνει έργο που δεν είναι ρεαλιστικό, δεν έχει υπερβολικές απαιτήσεις από τον άνθρωπο και δεν κάνει έργο που δεν συλλαμβάνει η σύνεση του ανθρώπου. Όλο το έργο που κάνει είναι εντός του πεδίου της κοινής λογικής του ανθρώπου και δεν υπερβαίνει τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης και το έργο Του είναι σύμφωνο με τις κανονικές απαιτήσεις του ανθρώπου. Αν είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος, ο άνθρωπος γίνεται όλο και πιο κανονικός και η ανθρώπινη φύση του γίνεται όλο και πιο κανονική. Ο άνθρωπος έχει αυξανόμενη γνώση της σατανικής, διεφθαρμένης διάθεσής του, καθώς και της ουσίας του ανθρώπου, και έχει όλο και μεγαλύτερο πόθο για την αλήθεια. Δηλαδή, η ζωή του ανθρώπου ολοένα και μεγαλώνει και η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου γίνεται ικανή για όλο και περισσότερες αλλαγές - όλες αυτές συνοψίζονται στο ότι ο Θεός γίνεται η ζωή του ανθρώπου. Αν μια οδός δεν είναι σε θέση να αποκαλύψει εκείνα τα πράγματα που συνιστούν την ουσία του ανθρώπου, είναι ανίκανη να αλλάξει τη διάθεση του ανθρώπου και επιπλέον δεν είναι ικανή να τον φέρει ενώπιον του Θεού ή να του προσφέρει μια πραγματική κατανόηση του Θεού, και προκαλεί ακόμη την ανθρώπινη φύση του να γίνεται όλο και πιο ποταπή και τη σύνεσή του να είναι πιο ανώμαλη, τότε αυτή η οδός δεν πρέπει να είναι η αληθινή οδός και μπορεί να είναι το έργο ενός κακού πνεύματος, ή η παλιά οδός. Εν ολίγοις, δεν μπορεί να είναι το τωρινό έργο του Αγίου Πνεύματος. Έχετε πιστέψει στον Θεό για όλα αυτά τα χρόνια, αλλά δεν έχετε καμία ιδέα για τις αρχές με τις οποίες θα διακρίνετε την αληθινή οδό από την ψεύτικη οδό ή θα αναζητήσετε την αληθινή οδό. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται καν γι' αυτά τα θέματα. Απλώς πηγαίνουν εκεί όπου πηγαίνει η πλειονότητα και επαναλαμβάνουν όσα λέει η πλειονότητα. Έτσι είναι αυτός που αναζητά την αληθινή οδό; Και πώς μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να βρουν την αληθινή οδό; Εάν κατανοήσεις αυτές τις βασικές αρχές, τότε ό,τι και αν συμβεί δεν θα εξαπατηθείς. Σήμερα, είναι ζωτικής σημασίας να μπορεί ο άνθρωπος να κάνει διακρίσεις. Αυτή την ιδιότητα θα πρέπει να κατέχει η κανονική ανθρώπινη φύση και αυτήν πρέπει να έχει ο άνθρωπος στην εμπειρία του. Εάν ακόμα και σήμερα ο άνθρωπος εξακολουθεί να ακολουθεί χωρίς κριτική ικανότητα και η ανθρώπινη σύνεσή του δεν έχει αναπτυχθεί, τότε ο άνθρωπος είναι πολύ ανόητος και η επιδίωξή του είναι λανθασμένη και αποκλίνουσα. Δεν υπάρχει η παραμικρή διαφοροποίηση στην επιδίωξή σου σήμερα, και ενώ είναι αλήθεια, όπως λες, ότι βρήκες την αληθινή οδό, την έχεις κερδίσει; Ήσουν σε θέση να διακρίνεις τίποτα; Ποια είναι η ουσία της αληθινής οδού; Στην αληθινή οδό, δεν έχεις κερδίσει την αληθινή οδό, δεν έχεις κερδίσει τίποτα από την αλήθεια, με άλλα λόγια δεν έχεις επιτύχει αυτό που ο Θεός απαιτεί από σένα και έτσι δεν υπήρξε καμία αλλαγή στη διαφθορά σου. Αν συνεχίσεις να επιδιώκεις μ' αυτόν τον τρόπο, τελικά θα εξαλειφθείς. Έχοντας ακολουθήσει μέχρι σήμερα, θα πρέπει να είσαι βέβαιος ότι η οδός που ακολουθείς είναι η σωστή οδός και δεν θα πρέπει να έχεις άλλες αμφιβολίες. Πολλοί άνθρωποι είναι πάντα αβέβαιοι και σταματούν να επιδιώκουν την αλήθεια εξαιτίας κάποιων μικρών θεμάτων. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν γνώση του έργου του Θεού, είναι αυτοί που ακολουθούν τον Θεό σε σύγχυση. Οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν το έργο του Θεού είναι ανίκανοι να είναι έμπιστοί Του ή να γίνονται μάρτυρές Του. Συμβουλεύω αυτούς που αναζητούν μόνο ευλογία και επιδιώκουν μόνο το ασαφές και αφηρημένο να επιδιώξουν την αλήθεια το συντομότερο δυνατό, έτσι ώστε η ζωή τους να έχει νόημα. Μην ξεγελάτε άλλο τον εαυτό σας πια!

Από: Ακολουθήστε τα βήματα του Ιησού Χριστού

══════════❀.❋.❀══════❀.❋.❀══════❀.❋.❀═══════