Οι δύο ενσαρκώσεις ολοκληρώνουν τη σημασία της ενσάρκωσης

Κάθε στάδιο του έργου που πραγματοποιεί ο Θεός έχει τη δική του πρακτική σημασία. Εκείνον τον καιρό, όταν ήρθε ο Ιησούς, ήταν άντρας, αλλά όταν έρθει αυτήν τη φορά, είναι γυναίκα. Από αυτό μπορείς να καταλάβεις ότι ο Θεός δημιούργησε τόσο τον άντρα όσο και τη γυναίκα για χάρη του έργου Του, και για Εκείνον δεν υπάρχει καμία διάκριση ανάμεσα στα δύο φύλα. Όταν έρχεται το Πνεύμα Του, μπορεί να πάρει οποιαδήποτε μορφή της σάρκας επιθυμεί, κι εκείνη η σάρκα μπορεί να Τον εκπροσωπεί. Είτε είναι άντρας είτε γυναίκα μπορεί να εκπροσωπεί τον Θεό, εφόσον είναι η ενσάρκωσή Του. Αν ο Ιησούς είχε εμφανιστεί ως γυναίκα κατά την έλευσή Του, με άλλα λόγια, αν είχε συλληφθεί ένα κορίτσι κι όχι ένα αγόρι από το Άγιο Πνεύμα, εκείνο το στάδιο του έργου θα ολοκληρωνόταν έτσι κι αλλιώς. Αν συνέβαινε αυτό, τότε το σημερινό στάδιο του έργου θα έπρεπε να το ολοκληρώσει αντιστρόφως ένας άντρας, όμως το έργο θα ολοκληρωνόταν έτσι κι αλλιώς. Το έργο που γίνεται σε κάθε στάδιο είναι εξίσου σημαντικό. Κανένα στάδιο του έργου δεν επαναλαμβάνεται και ποτέ τα στάδια δεν έρχονται σε αντιπαράθεση μεταξύ τους. Εκείνον τον καιρό, ο Ιησούς που πραγματοποιούσε το έργο Του αποκαλούταν ο Υιός ο μονογενής, και «Υιός» εννοεί φύλο αρσενικό. Τότε γιατί ο Υιός ο μονογενής δεν αναφέρεται σ' αυτό το στάδιο; Αυτό συμβαίνει επειδή οι απαιτήσεις του έργου επέβαλαν την αλλαγή σε φύλο διαφορετικό από αυτό του Ιησού. Ο Θεός δεν διακρίνει φύλα. Εκείνος πραγματοποιεί το έργο Του όπως Εκείνος επιθυμεί και δεν υπόκειται σε περιορισμούς, αλλά είναι ιδιαιτέρως ελεύθερος. Ωστόσο, κάθε στάδιο του έργου έχει τη δική του πρακτική σημασία. Ο Θεός ενσαρκώθηκε δύο φορές, και εξυπακούεται ότι η ενσάρκωσή Του κατά τις έσχατες ημέρες θα είναι η τελευταία. Έχει έρθει για να αποκαλύψει όλες τις πράξεις Του. Αν σ' αυτό το στάδιο δεν ενσαρκωνόταν προκειμένου να κάνει ο ίδιος προσωπικά έργο και να γίνει μάρτυράς του ο άνθρωπος, ο άνθρωπος θα παρέμενε για πάντα προσκολλημένος στην αντίληψη ότι ο Θεός είναι μόνο άντρας, όχι γυναίκα. Πριν από αυτό, όλοι οι άνθρωποι πίστευαν ότι ο Θεός μπορούσε να είναι μόνο άντρας, κι ότι μια γυναίκα δεν θα μπορούσε να αποκαλείται Θεός, επειδή όλοι οι άνθρωποι θεωρούσαν ότι ο άντρας είχε εξουσία επί της γυναίκας. Πίστευαν ότι καμία γυναίκα δεν θα μπορούσε να αναλάβει εξουσία, παρά μόνο ο άντρας. Επιπλέον, έλεγαν ακόμα ότι ο άντρας ήταν η κεφαλή της γυναίκας κι ότι η γυναίκα πρέπει να υπακούει τον άντρα, κι ότι δεν μπορεί να τον ξεπεράσει. Κατά το παρελθόν, όταν λεγόταν ότι ο άντρας ήταν η κεφαλή της γυναίκας, αυτό απευθυνόταν στον Αδάμ και την Εύα, οι οποίοι παραπλανήθηκαν από το φίδι, και όχι στον άντρα και στη γυναίκα όπως αυτοί είχαν δημιουργηθεί στις απαρχές από τον Ιεχωβά. Φυσικά, μια γυναίκα πρέπει να υπακούει και να αγαπάει τον άντρα της, και ο άντρας πρέπει να μάθει να συντηρεί και να στηρίζει την οικογένειά του. Αυτοί είναι οι νόμοι και τα διατάγματα που έχει εκδώσει ο Ιεχωβά, τα οποία πρέπει να τηρούν οι άνθρωποι καθ' όλη τη ζωή τους στη γη. Ο Ιεχωβά είπε στη γυναίκα: «τον άνδρα σου θέλει είσθαι η επιθυμία σου, και αυτός θέλει σε εξουσιάζει». Μίλησε έτσι, ούτως ώστε οι άνθρωποι (δηλαδή και ο άντρας και η γυναίκα) να μπορούν να ζουν κανονικές ζωές υπό το κράτος του Ιεχωβά, και ούτως ώστε οι ζωές των ανθρώπων να μπορούν να έχουν μια δομή και να μην ξεφεύγουν από την ευταξία τους. Συνεπώς, ο Ιεχωβά έθεσε κατάλληλους κανόνες για το πώς πρέπει να ενεργούν ο άντρας και η γυναίκα, όμως αυτό αφορούσε αποκλειστικά όλα τα δημιουργημένα έμβια όντα στη γη, και δεν είχε καμία σχέση με την ενσάρκωση του Θεού. Πώς θα μπορούσε ο Θεός να είναι το ίδιο με τη δημιουργία Του; Τα λόγια Του απευθύνονταν μόνο στην ανθρωπότητα που Εκείνος δημιούργησε· σκοπός Του ήταν η ανθρωπότητα να ζει μια κανονική ζωή, σύμφωνα με τους κανόνες που Εκείνος θέσπισε για τον άντρα και τη γυναίκα. Στις απαρχές, όταν ο Ιεχωβά δημιούργησε την ανθρωπότητα, δημιούργησε δύο είδη ανθρώπινων όντων, τους άντρες και τις γυναίκες. Έτσι, υπάρχει ο διαχωρισμός άντρα και γυναίκας στις ενσαρκώσεις Του. Δεν αποφάσισε για το έργο Του βάσει των λόγων που είπε στον Αδάμ και την Εύα. Οι δύο ενσαρκώσεις Του καθορίστηκαν εξ ολοκλήρου σύμφωνα με τη σκέψη Του τον καιρό που πρωτοδημιούργησε τους ανθρώπους, δηλαδή ολοκλήρωσε το έργο των δύο ενσαρκώσεών Του με βάση τον άντρα και τη γυναίκα, πριν εκείνοι διαφθαρούν. Αν οι άνθρωποι έπαιρναν τα λόγια που είπε ο Ιεχωβά στον Αδάμ και την Εύα, οι οποίοι παραπλανήθηκαν από το φίδι, και τα εφάρμοζαν στο έργο της ενσάρκωσης του Θεού, δεν θα έπρεπε και ο Ιησούς να αγαπάει τη σύζυγό καθώς όφειλε; Με αυτόν τον τρόπο, ο Θεός θα εξακολουθούσε να είναι Θεός; Σε αυτήν την περίπτωση, θα είχε ακόμα Εκείνος την ικανότητα να ολοκληρώσει το έργο Του; Αν αποτελεί λάθος η γυναικεία ενσάρκωση του Θεού, τότε δεν θα ήταν επίσης ένα τεραστίων διαστάσεων λάθος η δημιουργία της γυναίκας από τον Θεό; Αν ο άνθρωπος εξακολουθεί να πιστεύει ότι θα ήταν λάθος για τον Θεό να ενσαρκωθεί ως γυναίκα, τότε και ο Ιησούς, ο οποίος δεν παντρεύτηκε και, συνεπώς, δεν μπορούσε να αγαπήσει τη γυναίκα Του, δεν θα έκανε κι Εκείνος τόσο λάθος, όσο και η σημερινή ενσάρκωση; Από τη στιγμή που χρησιμοποιείς τα λόγια που είπε ο Ιεχωβά στην Εύα, προκειμένου να αξιολογήσεις την αλήθεια της σημερινής ενσάρκωσης του Θεού, θα πρέπει, συνεπώς, να χρησιμοποιήσεις και τα λόγια του Ιεχωβά προς τον Αδάμ, προκειμένου να αξιολογήσεις τον Κύριο Ιησού, ο οποίος ενσαρκώθηκε την Εποχή της Χάριτος. Δεν το ίδιο πράγμα αυτά τα δύο; Από τη στιγμή που αξιολογείς τον Κύριο Ιησού σύμφωνα με τον άντρα που δεν είχε παραπλανηθεί από το φίδι, δεν θα πρέπει, συνεπώς, να κρίνεις την αλήθεια της σημερινής ενσάρκωσης σύμφωνα με τη γυναίκα, η οποία είχε παραπλανηθεί από το φίδι. Αυτό θα ήταν άδικο! Αν έκρινες με αυτόν τον τρόπο, θα αποδείκνυε ότι έχεις χάσει τα λογικά σου. Όταν ο Ιεχωβά ενσαρκώθηκε δύο φορές, το φύλο της ενσάρκωσής Του σχετιζόταν με τον άντρα και τη γυναίκα που δεν είχαν παραπλανηθεί από το φίδι· ενσαρκώθηκε δύο φορές, σύμφωνα με τον άντρα και τη γυναίκα που δεν είχαν παραπλανηθεί από το φίδι. Μη θεωρείς ότι η αρσενική υπόσταση του Ιησού ήταν η ίδια με αυτήν του Αδάμ, ο οποίος παραπλανήθηκε από το φίδι. Δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, ο Ένας με τον άλλον, είναι δύο άντρες με εντελώς διαφορετική φύση. Σίγουρα δεν μπορεί η αρσενική υπόσταση του Ιησού να αποδεικνύει ότι Εκείνος είναι μόνο η κεφαλή όλων των γυναικών, αλλά όχι όλων των αντρών; Δεν είναι Εκείνος ο Βασιλέας όλων των Ιουδαίων (τόσο των αντρών όσο και των γυναικών); Είναι ο ίδιος ο Θεός, και δεν είναι μόνο η κεφαλή της γυναίκας, αλλά και η κεφαλή του άντρα. Είναι ο Κύριος όλων των πλασμάτων και η κεφαλή όλων των πλασμάτων. Πώς μπορείς εσύ να καθορίσεις ότι η αρσενική υπόσταση του Ιησού είναι το σύμβολο της κεφαλής της γυναίκας; Αυτό δεν θα αποτελούσε βλασφημία; Ο Ιησούς είναι ένας άντρας που δεν έχει διαφθαρεί. Είναι Θεός, είναι Χριστός, είναι ο Κύριος. Πώς θα μπορούσε Εκείνος να είναι ένας άντρας σαν τον Αδάμ, ο οποίος ήταν διεφθαρμένος; Ο Ιησούς αποτελεί την ενσάρκωση του αγιοτάτου Πνεύματος του Θεού. Πώς θα μπορούσες να πεις ότι είναι ένας θεός που κατέχει την αρσενική υπόσταση του Αδάμ; Σε αυτήν την περίπτωση, όλο το έργο του Θεού δεν θα ήταν λανθασμένο; Θα μπορούσε ο Ιεχωβά να ενσωματώσει στον Ιησού την αρσενική υπόσταση του Αδάμ, ο οποίος είχε παραπλανηθεί από το φίδι; Η ενσάρκωση του σήμερα δεν αποτελεί άλλη μια εκδήλωση του έργου της ενσάρκωσης του Θεού, η οποία έχει διαφορετικό φύλο από τον Ιησού, αλλά έχει την ίδια φύση με Εκείνον; Τολμάς ακόμα να λες ότι η ενσάρκωση του Θεού δεν θα μπορούσε να είναι γυναίκα, επειδή η γυναίκα ήταν η πρώτη που παραπλανήθηκε από το φίδι; Τολμάς ακόμα να λες ότι, εφόσον η γυναίκα είναι η πιο ακάθαρτη και η πηγή της διαφθοράς των ανθρώπων, ο Θεός δεν θα ήταν δυνατόν να ενσαρκωθεί ως γυναίκα; Τολμάς να επιμένεις και να λες ότι «η γυναίκα πρέπει να υπακούει πάντοτε τον άντρα και να μην αποτελεί φανέρωση του Θεού ή να μην Τον εκπροσωπεί απευθείας»; Δεν κατανοούσες στο παρελθόν, αλλά μπορείς να συνεχίζεις και να βλασφημάς το έργο του Θεού, και ειδικά την ενσάρκωση του Θεού; Αν δεν μπορείς να το δεις με πλήρη διαύγεια, καλύτερα να προσέχεις τι λες, ώστε να μην αποκαλύπτεται η ανοησία και η άγνοιά σου και να μην εκτίθεται η ασχήμια σου. Μη νομίζεις ότι καταλαβαίνεις τα πάντα. Σου λέω ότι όλα όσα έχεις δει και βιώσει, δεν επαρκούν για να καταλάβεις ούτε το ένα χιλιοστό από το σχέδιο της διαχείρισής Μου. Τότε, γιατί ενεργείς τόσο υπεροπτικά; Το λιγοστό σου ταλέντο και η ελάχιστη γνώση σου δεν επαρκούν για να τα χρησιμοποιήσει ο Ιησούς, ακόμα και για ένα δευτερόλεπτο στο έργο Του! Πόση εμπειρία έχεις στην πραγματικότητα; Όλα όσα έχεις δει και έχεις ακούσει σε ολόκληρη τη ζωή σου, μαζί με όλα όσα έχεις φανταστεί, είναι λιγότερα από το έργο που πραγματοποιώ Εγώ μέσα σε μία στιγμή! Καλά θα κάνεις να μην είσαι σχολαστικός και να μην ψάχνεις για σφάλματα. Ασχέτως του πόση αλαζονεία επιδεικνύεις, δεν είσαι παρά ένα πλάσμα πιο ασήμαντο κι από ένα μυρμήγκι! Όλα όσα έχεις μέσα στην κοιλιά σου, είναι λιγότερα απ' αυτά που έχει ένα μυρμήγκι! Μη νομίζεις ότι επειδή απέκτησες κάποια εμπειρία και αρχαιότητα, αυτό σου δίνει το δικαίωμα να χειρονομείς ασυμμάζευτα και να λες μεγάλα λόγια. Μήπως η εμπειρία και η αρχαιότητά σου, δεν είναι προϊόντα των λόγων που έχω εκφέρει; Νομίζεις ότι ήταν ως αντάλλαγμα για τη δουλειά και τον μόχθο σου; Σήμερα βλέπεις ότι έχω ενσαρκωθεί, και από αυτό και μόνο το γεγονός έχεις γεμίσει με τόσο πλούσιες ιδέες, κι από αυτές έχεις σταχυολογήσει άπειρες αντιλήψεις. Αν δεν είχα ενσαρκωθεί, ακόμα κι αν εσύ ήσουν προικισμένος με θαυμαστά ταλέντα, δεν θα μπορούσες να είχες τόσες ιδέες. Από αυτές τις ιδέες δεν προέρχονται οι αντιλήψεις σου; Αν ο Ιησούς δεν είχε ενσαρκωθεί εκείνη την πρώτη φορά, θα μπορούσες να γνωρίζεις για την ενσάρκωση; Δεν είναι λόγω της γνώσης της πρώτης ενσάρκωσης, που έχετε τώρα την αυθάδεια να προσπαθείτε να κρίνετε τη δεύτερη ενσάρκωση; Γιατί, αντί να είσαι ένας υπάκουος ακόλουθος, την καθιστάς αντικείμενο μελέτης; Όταν θα έχεις εισέλθει σε αυτό το ρεύμα και θα παρουσιαστείς ενώπιον του ενσαρκωμένου Θεού, θα σου επιτρέψει Εκείνος να κάνεις μια τέτοια μελέτη; Μπορείς, αν θέλεις, να μελετάς τα χρονικά της οικογένειάς σου, αλλά αν προσπαθήσεις να μελετήσεις τα «οικογενειακά χρονικά» του Θεού, θα σε άφηνε ο Θεός του σήμερα να διεξαγάγεις μια τέτοια μελέτη; Δεν είσαι τυφλός; Δεν καθιστάς ο ίδιος τον εαυτό σου αξιοκαταφρόνητο;

Αν είχε πραγματοποιηθεί το έργο του Ιησού χωρίς να συμπληρώνεται από το έργο σε αυτό το στάδιο των εσχάτων ημερών, τότε ο άνθρωπος θα παρέμενε για πάντα προσκολλημένος στην αντίληψη ότι μόνο ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού ο μονογενής, δηλαδή, ότι ο Θεός είχε μόνο έναν γιο και ότι οποιοσδήποτε άλλος ακολουθούσε έπειτα, υπό κάποιο άλλο όνομα, δεν θα ήταν ο Υιός του Θεού, πόσο μάλλον ο ίδιος ο Θεός. Ο άνθρωπος έχει την αντίληψη ότι όποιος λειτουργεί ως θυσία εξιλέωσης των αμαρτιών ή όποιος αναλαμβάνει την εξουσία εκ μέρους του Θεού και λυτρώνει όλους τους ανθρώπους, είναι ο Υιός του Θεού ο μονογενής. Υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν ότι εφόσον Εκείνος που θα έρθει είναι άντρας, θα μπορεί να θεωρείται ο Υιός του Θεού ο μονογενής και ο εκπρόσωπος του Θεού, ενώ υπάρχουν ακόμα κι εκείνοι που λένε ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Ιεχωβά, ο μοναδικός Του Υιός. Δεν είναι αυτή μια εξαιρετικά υπερφίαλη αντίληψη του ανθρώπου; Αν δεν πραγματοποιούταν αυτό το στάδιο του έργου στην τελική εποχή, μια σκοτεινή σκιά θα κάλυπτε ολόκληρη την ανθρωπότητα, όσον αφορά στον Θεό. Σε μια τέτοια περίπτωση, ο άντρας θα θεωρούσε τον εαυτό του ανώτερο από τη γυναίκα, οι γυναίκες δεν θα μπορούσαν ποτέ να έχουν το κεφάλι ψηλά, κι έτσι, ούτε μία γυναίκα δεν θα μπορούσε να σωθεί. Οι άνθρωποι πιστεύουν πάντοτε ότι ο Θεός είναι άντρας και, επιπλέον, ότι εκείνος ανέκαθεν απεχθανόταν τη γυναίκα και ότι δεν θα της έδινε τη σωτηρία. Σε μια τέτοια περίπτωση, δεν θα ήταν αλήθεια ότι όλες οι γυναίκες, οι οποίες δημιουργήθηκαν από τον Ιεχωβά κι έχουν επίσης διαφθαρεί, δεν θα είχαν ποτέ μια ευκαιρία να σωθούν; Τότε, δεν θα ήταν άσκοπο για τον Ιεχωβά να δημιουργήσει τη γυναίκα, δηλαδή, να δημιουργήσει την Εύα; Η γυναίκα δεν θα χανόταν για όλη την αιωνιότητα; Γι' αυτόν τον λόγο, πρέπει να πραγματοποιηθεί το στάδιο του έργου στις έσχατες ημέρες, προκειμένου να σωθεί ολόκληρη η ανθρωπότητα, όχι μόνο η γυναίκα. Αν κάποιος πιστεύει ότι, αν ο Θεός ενσαρκωνόταν ως γυναίκα, αυτό θα συνέβαινε αποκλειστικά προς χάριν της σωτηρίας των γυναικών, τότε ο άνθρωπος αυτός θα ήταν πράγματι ανόητος!

Το έργο που γίνεται σήμερα έχει προαγάγει το έργο της Εποχής της Χάριτος. Αυτό σημαίνει ότι το έργο που διεξαγόταν σύμφωνα με ολόκληρο το σχέδιο διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών, έχει εξελιχθεί. Παρόλο που η Εποχή της Χάριτος έχει λάβει τέλος, το έργο του Θεού έχει κάνει πρόοδο. Γιατί λέω και ξαναλέω ότι αυτό το στάδιο του έργου οικοδομείται επάνω στην Εποχή της Χάριτος και στην Εποχή του Νόμου; Αυτό σημαίνει ότι το έργο της σήμερον ημέρας αποτελεί συνέχεια του έργου που έγινε κατά την Εποχή της Χάριτος και μια εξέλιξη του έργου που έγινε κατά την Εποχή του Νόμου. Τα τρία στάδια είναι αλληλένδετα μεταξύ τους και κάθε κρίκος της αλυσίδας είναι στενά συνδεδεμένος με τον επόμενο. Γιατί λέω, επίσης, ότι αυτό το στάδιο του έργου οικοδομείται επάνω σ' εκείνο που πραγματοποίησε ο Ιησούς; Αν υποθέσουμε ότι αυτό το στάδιο δεν είχε οικοδομηθεί επάνω στο έργο που πραγματοποίησε ο Ιησούς, τότε θα έπρεπε να λάβει χώρα άλλη μία σταύρωση σε αυτό το στάδιο, και το έργο της λύτρωσης που έγινε στο προηγούμενο στάδιο θα έπρεπε να γίνει ξανά από την αρχή. Αυτό δεν θα είχε κανένα νόημα. Έτσι, δεν είναι ότι δεν έχει ολοκληρωθεί πλήρως το έργο, αλλά ότι η εποχή έχει προχωρήσει και το επίπεδο του έργου έχει ανέβει ακόμα πιο υψηλά από πριν. Μπορεί να ειπωθεί ότι αυτό το στάδιο του έργου οικοδομείται επάνω στα θεμέλια που έθεσε η Εποχή του Νόμου και επάνω στην πέτρα του έργου του Ιησού. Το έργο οικοδομείται στάδιο με στάδιο, και το παρόν στάδιο δεν αποτελεί ένα νέο ξεκίνημα. Μόνο ο συνδυασμός και των τριών σταδίων του έργου μπορεί να θεωρηθεί ως το σχέδιο διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών. Το έργο σ' αυτό το στάδιο έχει ως θεμέλιο το έργο της Εποχής της Χάριτος. Αν αυτά τα δύο στάδια του έργου δεν σχετίζονται μεταξύ τους, τότε γιατί δεν επαναλαμβάνεται η σταύρωση σ' αυτό το στάδιο; Γιατί δεν σηκώνω τις αμαρτίες του ανθρώπου, αλλά, αντ' αυτού, έρχομαι για να κρίνω και να παιδεύσω απευθείας τον άνθρωπο; Εάν το έργο Μου για την κρίση και την παίδευση του ανθρώπου και ο ερχομός Μου τώρα, που δεν έγινε μέσω της σύλληψης του Αγίου Πνεύματος, δεν ακολουθούσε τη σταύρωση, δεν θα είχα τα προσόντα να κρίνω και να παιδεύσω τον άνθρωπο. Ακριβώς επειδή είμαι ένα με τον Ιησού, ήρθα απευθείας για να παιδεύσω και να κρίνω τον άνθρωπο. Το έργο σε αυτό το στάδιο έχει οικοδομηθεί εξ ολοκλήρου επάνω στο έργο του προηγούμενου σταδίου. Γι' αυτό, μόνο ένα τέτοιου είδους έργο μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο, βήμα-βήμα, στη σωτηρία. Ο Ιησούς κι Εγώ προερχόμαστε από ένα Πνεύμα. Παρόλο που οι ενσαρκώσεις Μας δεν σχετίζονται, το Πνεύμα Μας είναι ένα· παρόλο που το περιεχόμενο των όσων κάνουμε και το έργο που αναλαμβάνουμε δεν είναι τα ίδια, Εμείς είμαστε όμοιοι κατ' ουσίαν· οι ενσαρκώσεις Μας έχουν διαφορετική μορφή, αλλά αυτό οφείλεται στην αλλαγή εποχής και στις διαφορετικές ανάγκες του έργου Μας. Οι διακονίες Μας δεν μοιάζουν, οπότε το έργο που επιτελούμε και η διάθεση που αποκαλύπτουμε στον άνθρωπο είναι επίσης διαφορετικά. Αυτός είναι ο λόγος που αυτό που βλέπει και καταλαβαίνει τη σήμερον ημέρα ο άνθρωπος είναι διαφορετικό από εκείνο του παρελθόντος. Αυτό οφείλεται στην αλλαγή εποχής. Μολονότι Εκείνοι είναι διαφορετικού φύλου και η μορφή της ενσάρκωσής Τους δεν είναι η ίδια, και παρόλο που δεν γεννήθηκαν μέσα στην ίδια οικογένεια, πόσο μάλλον κατά την ίδια περίοδο, το Πνεύμα Τους εξακολουθεί να είναι ένα. Μολονότι οι ενσαρκώσεις Τους δεν έχουν κοινό αίμα ούτε και οποιουδήποτε είδους συγγένεια, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι Εκείνοι αποτελούν ενσάρκωση του Θεού σε δύο διαφορετικές περιόδους. Το γεγονός ότι Εκείνοι είναι ενσαρκώσεις του Θεού, αποτελεί αδιάψευστη αλήθεια, παρόλο που δεν έχουν την ίδια γραμμή αίματος και δεν μιλάνε την ίδια ανθρώπινη γλώσσα (ο ένας ήταν άντρας που μιλούσε τη γλώσσα των Ιουδαίων και ο άλλος γυναίκα που μιλάει αποκλειστικά κινεζικά). Γι' αυτούς τους λόγους έχουν ζήσει σε διαφορετικές χώρες για να κάνουν το έργο που επιβάλλεται να κάνει ο καθένας, καθώς και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Παρά το γεγονός ότι είναι το ίδιο Πνεύμα και κατέχονται από την ίδια ουσία, οι ενσαρκώσεις Τους δεν μοιάζουν καθόλου εξωτερικά. Το μόνο που έχουν ως κοινό είναι η ίδια ανθρώπινη φύση, όμως όσον αφορά στην εξωτερική εμφάνιση των ενσαρκώσεών Τους και τις συνθήκες της γέννησής Τους, δεν μοιάζουν. Αυτά τα πράγματα δεν έχουν κανέναν αντίκτυπο στο έργο που πραγματοποιούν αντιστοίχως, ούτε στη γνώση που έχει ο άνθρωπος για Εκείνους, επειδή, στο κάτω-κάτω της γραφής, είναι το ίδιο Πνεύμα και κανείς δεν μπορεί να Τους χωρίσει. Παρόλο που δεν είναι συγγενείς εξ αίματος, ολόκληρο το Είναι Τους βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Πνεύματός Τους, το οποίο Τους αναθέτει διαφορετικό έργο σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και τις ενσαρκώσεις Τους σε διαφορετικές γραμμές αίματος. Το Πνεύμα του Ιεχωβά δεν είναι ο πατέρας του Πνεύματος του Ιησού, και το Πνεύμα του Ιησού δεν είναι ο γιος του Πνεύματος του Ιεχωβά. Είναι ένα και το αυτό Πνεύμα. Όπως ακριβώς ο ενσαρκωμένος Θεός του σήμερα και ο Ιησούς. Παρόλο που δεν είναι συγγενείς εξ αίματος, Αυτοί είναι ένα. Αυτό ισχύει επειδή το Πνεύμα Τους είναι ένα. Ο Θεός μπορεί να κάνει το έργο του ελέους και της στοργικότητας, όπως και αυτό της δίκαιης κρίσης και της παίδευσης του ανθρώπου, καθώς και να εξαπολύει κατάρες στον άνθρωπο. Στο τέλος, μπορεί να κάνει το έργο της καταστροφής του κόσμου και της τιμωρίας των αχρείων. Δεν τα κάνει όλα αυτά μόνος Του; Δεν είναι αυτή η παντοδυναμία του Θεού; Εκείνος είχε την ικανότητα να διακηρύξει νόμους για τον άνθρωπο και να του παραδώσει εντολές, ενώ είχε επίσης την ικανότητα να οδηγήσει τους πρώτους Ισραηλίτες να ζήσουν τη ζωή τους στη γη και να τους καθοδηγήσει στο πώς να οικοδομήσουν ναούς και βωμούς, διατηρώντας όλους τους Ισραηλίτες υπό το κράτος Του. Βασιζόμενος στην εξουσία Του, έζησε επάνω στη γη μαζί με τους ανθρώπους του Ισραήλ επί δύο χιλιάδες χρόνια. Οι Ισραηλίτες δεν τολμούσαν να επαναστατήσουν εναντίον Του, όλοι σέβονταν τον Ιεχωβά και τηρούσαν τις εντολές Του. Αυτό ήταν το έργο που γινόταν με βάση την εξουσία και την παντοδυναμία Του. Τότε, κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος, ο Ιησούς ήρθε για να λυτρώσει όλους τους έκπτωτους ανθρώπους (κι όχι μόνο του Ισραηλίτες). Έδειχνε έλεος και στοργικότητα απέναντι στους ανθρώπους. Ο Ιησούς, τον οποίο αντίκρισε ο άνθρωπος κατά την Εποχή της Χάριτος, ήταν γεμάτος στοργικότητα και φερόταν στον άνθρωπο πάντοτε με αγάπη, καθότι είχε έρθει για να σώσει τους ανθρώπους από την αμαρτία. Είχε την ικανότητα να συγχωρεί τις αμαρτίες των ανθρώπων, μέχρι τη σταύρωσή Του, με την οποία λύτρωσε πλήρως την ανθρωπότητα από την αμαρτία. Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, ο Θεός παρουσιάστηκε στους ανθρώπους δείχνοντας έλεος και στοργικότητα. Αυτό σημαίνει ότι ο ίδιος προσφέρθηκε ως θυσία εξιλέωσης των αμαρτιών για τον άνθρωπο και σταυρώθηκε για τις αμαρτίες των ανθρώπων, ώστε εκείνοι να μπορέσουν να συγχωρεθούν για πάντα. Ήταν ελεήμων, συμπονετικός, υπομονετικός και στοργικός. Και όλοι εκείνοι που ακολουθούσαν τον Ιησού κατά την Εποχή της Χάριτος προσπαθούσαν να είναι υπομονετικοί και στοργικοί απέναντι στα πάντα. Υπέφεραν επί μακρόν και ποτέ δεν αντεπιτίθεντο, ακόμα και όταν τους χτυπούσαν, τους καταριόνταν ή τους λιθοβολούσαν. Όμως, κατά το τελικό στάδιο, αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει πλέον. Παρομοίως, ακόμα κι αν το Πνεύμα Τους ήταν ένα, το έργο του Ιησού και το έργο του Ιεχωβά δεν είναι απολύτως όμοια. Το έργο του Ιεχωβά δεν ήταν να λήξει την εποχή, αλλά να την καθοδηγεί, να δείχνει τον δρόμο στη ζωή των ανθρώπων στη γη. Ωστόσο, το έργο που επιτελείται επί του παρόντος είναι η κατάκτηση εκείνων που ανήκουν στα έθνη των εθνικών, οι οποίοι είναι βαθιά διεφθαρμένοι, και η καθοδήγηση, όχι μόνο της οικογένειας της Κίνας, αλλά ολόκληρου του σύμπαντος. Μπορεί να σου φαίνεται ότι αυτό το έργο λαμβάνει χώρα μόνο στην Κίνα, όμως στην πραγματικότητα έχει ήδη ξεκινήσει να επεκτείνεται στο εξωτερικό. Γιατί οι ξένοι αναζητούν, ξανά και ξανά, την αληθινή οδό; Αυτό συμβαίνει επειδή το Πνεύμα κάνει ήδη έργο, και τα λόγια που εκφέρονται τώρα απευθύνονται σε όλους τους ανθρώπους του σύμπαντος. Έτσι, το μισό έργο είναι ήδη σε εξέλιξη. Από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι σήμερα, το Πνεύμα του Θεού έχει θέσει σε εφαρμογή αυτό το σπουδαίο έργο, και έχει κάνει, επιπλέον, διαφορετικό έργο σε διαφορετικές εποχές και σε διαφορετικά έθνη. Οι άνθρωποι της κάθε εποχής βλέπουν μια διαφορετική διάθεση του Θεού, η οποία αποκαλύπτεται με φυσικό τρόπο μέσα από το διαφορετικό έργο που Εκείνος πραγματοποιεί. Είναι Θεός, γεμάτος με έλεος και στοργικότητα, προσφέρθηκε ως θυσία εξιλέωσης για τον άνθρωπο και είναι ο ποιμένας του ανθρώπου, όμως είναι και η κρίση, η παίδευση και η κατάρα του ανθρώπου. Θα μπορούσε να οδηγήσει τον άνθρωπο να ζήσει στη γη επί δύο χιλιάδες χρόνια, και θα μπορούσε, επίσης, να λυτρώσει τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα από την αμαρτία. Σήμερα, έχει επίσης την ικανότητα να κατακτήσει τους ανθρώπους, οι οποίοι δεν Τον γνωρίζουν, και να τους βάλει όλους σε στάση υποταγής υπό το κράτος Του, ώστε όλοι να παραδοθούν πλήρως σ' Εκείνον. Στο τέλος, θα ρίξει στην πυρά όλα εκείνα τα ακάθαρτα και άδικα μέσα στους ανθρώπους ανά το σύμπαν, για να τους δείξει ότι δεν είναι μόνο ένας ελεήμων και στοργικός Θεός, όχι μόνο ένας Θεός σοφίας και θαυμάτων, όχι μόνο ένας άγιος Θεός, αλλά, ακόμα περισσότερο, ένας Θεός που κρίνει τους ανθρώπους. Για τους μοχθηρούς ανθρώπους, αποτελεί πυρά, κρίση και τιμωρία, για εκείνους που πρόκειται να οδηγηθούν στην τελείωση, αποτελεί βάσανο, εξευγενισμό και δοκιμασία, καθώς επίσης παρηγοριά, θρέψη, παροχή λόγων, αντιμετώπιση και κλάδεμα. Και για εκείνους που θα εξοντωθούν, αποτελεί τιμωρία και αντίποινα. Πες Μου, δεν είναι ο Θεός παντοδύναμος; Είναι ικανός για όλα και για κάθε έργο, όχι απλώς για τη σταύρωση, όπως φανταζόσουν. Τον έχεις πολύ χαμηλά τον Θεό! Πιστεύεις ότι το μόνο που Εκείνος μπορεί να κάνει είναι να λυτρώσει όλη την ανθρωπότητα μέσα από τη σταύρωσή Του, κι αυτό είναι; Μετά απ' αυτό, θα Τον ακολουθήσεις στον ουρανό για να φας από τους καρπούς του δέντρου της ζωής και να πιεις από τον ποταμό της ζωής... Θα μπορούσε να είναι τόσο απλό; Πες Μου, τι έχεις επιτύχει; Έχεις τη ζωή του Ιησού; Όντως λυτρώθηκες από Εκείνον, όμως η σταύρωση ήταν το έργο του ίδιου του Ιησού. Τι καθήκον έχεις εκτελέσει ως άνθρωπος; Δείχνεις μόνο επιφανειακή ευσέβεια, αλλά δεν καταλαβαίνεις την οδό Του. Έτσι Τον εκδηλώνεις; Αν δεν έχεις πετύχει τη ζωή του Θεού ή δεν έχεις δει σε όλο της το εύρος τη δίκαιη διάθεσή Του, τότε δεν μπορείς να ισχυρίζεσαι ότι έχεις ζωή και δεν είσαι άξιος να περάσεις τις πύλες της βασιλείας των ουρανών.

Ο Θεός δεν είναι μόνο Πνεύμα, αλλά μπορεί και να ενσαρκωθεί. Είναι, επιπλέον, ένα ένδοξο σώμα. Ο Ιησούς, παρόλο που δεν Τον έχετε δει εσείς, είχε ως αυτόπτες μάρτυρες τους Ισραηλίτες, δηλαδή τους Εβραίους εκείνου του καιρού. Στην αρχή είχε ένα σώμα από σάρκα και οστά, όμως αφότου σταυρώθηκε, έγινε το σώμα της δόξας. Είναι το Πνεύμα που περικλείει τα πάντα και μπορεί να πραγματοποιήσει έργο οπουδήποτε. Μπορεί να είναι Ιεχωβά, Ιησούς ή Μεσσίας. Στο τέλος, μπορεί να γίνει, επίσης, Παντοδύναμος Θεός. Είναι δικαιοσύνη, κρίση και παίδευση, είναι κατάρα και οργή, αλλά είναι και έλεος και στοργικότητα. Όλο το έργο που έχει πραγματοποιήσει μπορεί να Τον εκπροσωπεί. Τι είδους Θεός λες ότι είναι; Απλώς δεν είσαι σε θέση να το εξηγήσεις. Το μόνο που μπορείς να λες είναι: «Όσον αφορά τι είδους Θεός είναι Εκείνος, δεν είμαι σε θέση να το εξηγήσω». Μην καταλήξεις στο συμπέρασμα ότι ο Θεός είναι πάντοτε ο Θεός του ελέους και της στοργικότητας, απλώς επειδή σε κάποιο στάδιο έφερε εις πέρας το έργο της λύτρωσης. Μπορείς να είσαι σίγουρος ότι είναι μόνο ένας ελεήμων και στοργικός Θεός; Αν είναι ένας ελεήμων και στοργικός Θεός, γιατί να οδηγήσει την εποχή στο τέλος της, κατά τις έσχατες ημέρες; Γιατί να στείλει τόσες συμφορές; Αν είναι έτσι όπως νομίζεις, ότι είναι ελεήμων και στοργικός απέναντι στον άνθρωπο μέχρι τέλους, ακόμα και στην τελική εποχή, τότε γιατί πρόκειται να στείλει συμφορές από τους ουρανούς; Αν αγαπά τον άνθρωπο όσο αγαπά τον εαυτό Του και τον Υιό Του τον μονογενή, τότε γιατί θα στείλει λοιμούς και χαλάζι από τους ουρανούς; Γιατί αφήνει τον άνθρωπο να υποφέρει από τον λιμό και την πανώλη; Γιατί αφήνει τον άνθρωπο να υπομένει αυτές τις συμφορές; Όσον αφορά το τι είδους Θεός είναι, κανένας από εσάς δεν τολμάει να πει και κανένας δεν μπορεί να το εξηγήσει. Μπορείς να είσαι σίγουρος ότι Εκείνος είναι το Πνεύμα; Τολμάς να λες ότι Εκείνος δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η ενσάρκωση του Ιησού; Και τολμάς να λες ότι είναι ένας θεός που θα σταυρώνεται για πάντα για χάρη του ανθρώπου;

Από: Ακολουθήστε τα βήματα του Ιησού Χριστού