Γιατί ο Πέτρος αναγνώρισε ότι ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Χριστός;

Στο κατά Ματθαίον 16:13-19 στη Βίβλο, αναφέρει ότι όταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός ρώτησε τους μαθητές Του: «Ποιος λέτε ότι είμαι;», μόνο ο Πέτρος είπε ότι ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Χριστός, ο Υιός του ζωντανού Θεού, και αναγνώρισε την έμφυτη ουσία και ταυτότητα του Κυρίου Ιησού. Η απάντησή του ήταν η πιο ακριβής και εγκρίθηκε από τον Κύριο. Ο Κύριος Ιησούς έδωσε στον Πέτρο το κλειδί της βασιλείας των ουρανών, επειδή μόνο ο Πέτρος είχε γνώση για τον Κύριο Ιησού. Παρόλο που εκείνοι είναι επίσης οι μαθητές του Κυρίου Ιησού, γιατί μόνο ο Πέτρος αναγνώρισε ότι ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Χριστός;

Ένα πνευματικό βιβλίο λέει: «Καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου που ο Πέτρος πέρασε με τον Ιησού, είδε πολλά αξιαγάπητα χαρακτηριστικά στον Ιησού, πολλές διαστάσεις Του άξιες μίμησης και πολλές που τον εφοδίασαν. Παρόλο που ο Πέτρος είδε το Είναι του Θεού στον Ιησού με πολλούς τρόπους και είδε πολλές αξιαγάπητες ιδιότητες [...]».

«Όσο περνούσε ο καιρός που ακολουθούσε τον Ιησού, ο Πέτρος παρατηρούσε και έπαιρνε στα σοβαρά τα πάντα για τη ζωή Του: τις ενέργειες, τα λόγια, τις κινήσεις και τις εκφράσεις Του. Κατανόησε βαθιά ότι ο Ιησούς δεν ήταν σαν τους συνηθισμένους ανθρώπους. Αν κι η ανθρώπινη εμφάνισή Του ήταν υπερβολικά κοινή, ήταν γεμάτος αγάπη, συμπόνια κι ανοχή απέναντι στον άνθρωπο. Όλα όσα έκανε ή είπε ήταν μεγάλη βοήθεια προς τους άλλους, και δίπλα Του ο Πέτρος είδε και έμαθε πράγματα που δεν είχε δει ή συναντήσει ποτέ πριν. Είδε ότι, παρόλο που ο Ιησούς δεν είχε ούτε μεγάλο ανάστημα, ούτε ασυνήθιστη ανθρώπινη φύση, είχε έναν πραγματικά εξαιρετικό και ασυνήθιστο αέρα γύρω Του. Παρόλο που ο Πέτρος δεν μπορούσε να το εξηγήσει πλήρως, μπορούσε να δει ότι ο Ιησούς ενεργούσε διαφορετικά από όλους, διότι έκανε πράγματα πολύ διαφορετικά από αυτά που έκανε ο συνηθισμένος άνθρωπος. Από τότε που ήλθε σε επαφή με τον Ιησού, ο Πέτρος, επίσης συνειδητοποίησε ότι ο χαρακτήρας Του ήταν διαφορετικός από αυτόν ενός συνηθισμένου ανθρώπου. Πάντοτε ενεργούσε σταθερά και ποτέ με βιασύνη, ποτέ δεν υπερέβαλλε, ούτε υποτιμούσε ένα ζήτημα και διήγαγε τη ζωή Του με έναν τρόπο που αποκάλυπτε έναν χαρακτήρα εξίσου κανονικό κι αξιοθαύμαστο. Όταν συζητούσε, ο Ιησούς ήταν κομψός και χαριτωμένος, ανοιχτός και χαρούμενος αλλά γαλήνιος και ποτέ δεν έχανε την αξιοπρέπειά Του κατά την εκτέλεση του έργου Του. Ο Πέτρος είδε ότι ο Ιησούς ήταν μερικές φορές λιγομίλητος, άλλες φορές πάλι μιλούσε αδιάκοπα. Μερικές φορές, ήταν τόσο χαρούμενος που έμοιαζε με παιχνιδιάρικο και ζωηρό περιστέρι, και άλλοτε ήταν τόσο λυπημένος που δεν μιλούσε καθόλου, γεμάτος θλίψη που έμοιαζε με ταλαιπωρημένη και ανήσυχη μητέρα. Μερικές φορές, γέμιζε με θυμό, σαν ένας γενναίος στρατιώτης που εφορμά για να σκοτώσει τους εχθρούς, και μερικές φορές μάλιστα σαν ένα λιοντάρι που βρυχάται. Μερικές φορές γελούσε. Άλλες φορές προσευχόταν και θρηνούσε. Ανεξάρτητα από το πώς ενεργούσε ο Ιησούς, μεγάλωνε η απεριόριστη αγάπη κι ο σεβασμός του Πέτρου γι' Αυτόν. Το γέλιο του Ιησού τον γέμιζε με ευτυχία, η λύπη Του τον βύθιζε σε θλίψη, ο θυμός Του τον φόβιζε, ενώ το έλεός Του, η συγχώρεση και οι αυστηρές απαιτήσεις Του προς τους ανθρώπους τον έκαναν να αγαπήσει πραγματικά τον Ιησού και να αναπτύξει αληθινό σεβασμό και λαχτάρα γι' Αυτόν. Φυσικά, ο Πέτρος κατάφερε σταδιακά να συνειδητοποιήσει όλα αυτά αφού είχε ζήσει μαζί με τον Ιησού για μερικά χρόνια».

Από αυτά τα λόγια βλέπουμε ότι ο Πέτρος μπόρεσε να αναγνωρίσει ότι ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Χριστός και ο Υιός του ζωντανού Θεού. Αυτό έχει στενή σχέση με τη συνήθη παρατήρησή του για κάθε πράξη του Κυρίου Ιησού και όλα όσα είχε και ήταν ο Κύριος Ιησούς. Ο Πέτρος επικεντρωνόταν συνήθως στην παρατήρηση κάθε πράξης και κάθε λόγου του Κυρίου Ιησού και από αυτές τις λεπτομέρειες ένιωθε τη διάθεση του Κυρίου Ιησού και τα συναισθήματα του Θεού και τελικά αναγνώρισε ότι ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Χριστός και εγκρίθηκε από τον Κύριο.

Η εμπειρία του Πέτρου μάς έχει επίσης εμπνεύσει. Αν θέλουμε να έχουμε την αληθινή γνώση του Θεού πιστεύοντας τον Θεό, πρέπει να δώσουμε προσοχή στην προσπάθεια να αναλογιστούμε τον λόγο του Θεού. Επειδή αυτό που έχει και είναι ο Θεός, η διάθεση του Θεού, το θέλημα του Θεού και οι απαιτήσεις του Θεού κλπ. μας επιτρέπουν να τα γνωρίζουμε μέσω του λόγου του Θεού, μόνο δίνουμε προσοχή στον λόγο του Θεού, μπορούμε να γνωρίζουμε τον Θεό σιγά-σιγά. Μακάρι εμείς μπορούμε να αναζητήσουμε περισσότερο την αλήθεια στον λόγο του Θεού όπως ο Πέτρος, να αναλογιστούμε το θέλημα του Θεού, να βιώσουμε το έργο του Θεού, να γνωρίσουμε τη διάθεση του Θεού και να επιδιώξουμε να είμαστε εκείνοι που γνωρίζουν τον Θεό.