Ορθόδοξη γυναίκα: Με ποιον τρόπο να αντιμετωπίσεις μια συζυγική κρίση;

Ένας υπέροχος, ευτυχισμένος γάμος

Από τότε που θυμάμαι, οι γονείς μου μάλωναν συνεχώς και συχνά έβλεπα τη μητέρα μου να κλαίει. Εκείνον τον καιρό, λαχταρούσα τόσο πολύ μια γαλήνια, ευτυχισμένη οικογένεια. Όταν μεγάλωσα, ήμουν αποφασισμένη να βρω έναν σύζυγο που θα νοιαζόταν για μένα και που θα μπορούσε να φροντίσει την οικογένειά του, και έλπιζα σε έναν υπέροχο, ευτυχισμένο γάμο.

Στον σύζυγό μου με σύστησε μια συγγενής, παντρευτήκαμε και κάναμε δυο κόρες. Εκείνο το διάστημα, είχαμε υπογράψει για να διαχειριστούμε ένα ορυχείο άμμου, και ο σύζυγός μου εργαζόταν πολύ σκληρά κάθε μέρα. Όμως, μόλις ερχόταν στο σπίτι, εξακολουθούσε να κάνει πράγματα όπως να πλένει τα ρούχα και να ετοιμάζει το δείπνο. Ο σύζυγός μου με αγαπούσε τρυφερά και δεν με άφηνε ποτέ να ανησυχώ ούτε μου ζητούσε βοήθεια για οποιοδήποτε θέμα, μικρό ή μεγάλο. Οι γειτόνισσές μου όλες με ζήλευαν επειδή είχα έναν τόσο καλό σύζυγο και μια τόσο ευτυχισμένη οικογένεια. Ήμουν πολύ ικανοποιημένη και ένιωθα πως είχα παντρευτεί έναν καλό άνθρωπο και πως θα είχα κάποιον να με στηρίζει σε όλη μου τη ζωή. Αργότερα, ο σύζυγός μου και ένας συγγενής έφυγαν για να ξεκινήσουν μια επιχείρηση, και εγώ διαχειριζόμουν το ορυχείο άμμου από το σπίτι. Παρόλο που ήταν πολύ σκληρό και εξοντωτικό, ένιωθα πως άξιζε τον κόπο, όχι μόνο για να απαλλάξω τον σύζυγό μου από την πίεση, αλλά επίσης και για να γίνεται η ζωή μας όλο και καλύτερη. Μ' αυτόν τον τρόπο, δουλεύοντας σκληρά και οι δυο μας προς έναν κοινό στόχο, έναν χρόνο αργότερα αγοράσαμε ένα σπίτι στην πόλη. Τότε κι εγώ βρήκα μια δουλειά στην πόλη και δώσαμε τη διαχείριση του ορυχείου άμμου στον πεθερό μου.

Η κοινή ζωή μας πήγαινε όλο και καλύτερα και η ζωή ήταν τόσο γλυκιά. Συχνά προσδοκούσα να περάσουμε την ζωή μας μαζί, εγώ κι ο σύζυγός μου, αγαπώντας ο ένας τον άλλο, χέρι με χέρι, δημιουργώντας μια καλύτερη ζωή μαζί. Ποτέ δεν φαντάστηκα πως η δυστυχία σιωπηλά ερχόταν καταπάνω μου...

Ένα τηλεφώνημα από μια άγνωστη

Κάποια μέρα, ο σύζυγός μου είπε πως η επιχείρησή του δεν πήγαινε καλά και πως ήθελε να ανοίξει ένα εστιατόριο στη Σαγκάη μαζί με έναν φίλο. Συμφώνησα ως προς αυτό και του έδωσα είκοσι χιλιάδες γουάν. Ύστερα από αυτό, ο σύζυγός μου σταμάτησε να στέλνει χρήματα στο σπίτι και, κάθε φορά που ερχόταν στο σπίτι, βογκούσε και αναστέναζε, λέγοντας πως η επιχείρηση του εστιατορίου δεν πήγαινε τόσο καλά. Εγώ τον παρηγορούσα και του έλεγα να μην ανησυχεί τόσο πολύ, και του έδινα χρήματα ώστε να έχει αρκετά για να συνεχίσει η επιχείρησή του να είναι ενεργή. Παρόλα αυτά, ο σύζυγός μου δεν ήταν πια τόσο αισιόδοξος όσο ήταν κάποτε, και μερικές φορές με απέφευγε επίτηδες όταν απαντούσε στο τηλέφωνο. Κι όμως, δεν σκέφτηκα πολύ σχετικά μ' αυτήν την ασυνήθιστη συμπεριφορά, και νόμιζα πως πρέπει να είναι κάτω από πολύ μεγάλη πίεση και δεν θέλει να με ανησυχήσει!

Μια μέρα, στη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών, ο σύζυγός μου ήρθε πίσω στο σπίτι μας από τη Σαγκάη και αγόρασε σε μένα και στις κόρες μας κάποια ρούχα. Ήμουν πραγματικά χαρούμενη. Σκέφτηκα πως θα πρέπει να του ήταν δύσκολο να εξοικονομήσει χρόνο για να μας επισκεφτεί και έτσι πρέπει να αξιοποιήσουμε όσο μπορούσαμε καλύτερα τον χρόνο που είχαμε μαζί, όμως εκείνος είπε πως έπρεπε να είναι σε μια δουλειά το απόγευμα, και έφυγε μόνος του. Παρόλο που ένιωσα λίγο απογοητευμένη, σκέφτηκα πως ο σύζυγός μου ήταν τόσο απασχολημένος για χάρη της οικογένειάς μας, και δεν το πήρα κατάκαρδα.

Εκείνο το απόγευμα, χτύπησε το τηλέφωνο στο σπίτι μας, κι εγώ απάντησα. Μια νεαρή γυναίκα ζήτησε τον σύζυγό μου με το όνομά του, και στη συνέχεια είπε επιθετικά πως εκείνη και ο σύζυγός μου ζούσαν μαζί στη Σαγκάη και πως είχαν έναν γιο οχτώ μηνών... Όταν το άκουσα, έμεινα άναυδη και το μυαλό μου άδειασε τελείως. Μέσα στην καρδιά μου, φώναζα ξανά και ξανά: «Αυτό δεν είναι δυνατόν, αυτό δεν είναι δυνατόν. Ο σύζυγός μου δεν θα με πρόδιδε ποτέ και δεν θα έκανε κάτι τέτοιο! Με αγαπά τόσο πολύ, πώς θα μπορούσε να με προδώσει; Δεν είναι δυνατόν!» Όμως η νεαρή γυναίκα μιλούσε με τόση σιγουριά, κι εγώ σκέφτηκα την ασυνήθιστη συμπεριφορά του συζύγου μου - ήταν δυνατόν όσα έλεγε εκείνη να είναι αλήθεια; Πώς μπόρεσε να συμβεί κάτι τέτοιο; Ήθελα να κλάψω, αλλά τα δάκρυα δεν έρχονταν, και, για να φτάσω στον πάτο όλων αυτών, τηλεφώνησα αμέσως στον σύζυγό μου και του είπα να έρθει στο σπίτι.

Όταν τον ρώτησα γι' αυτό, όμως, με ξάφνιασε κλαίγοντας, και μου είπε: «Λυπάμαι. Σε παρακαλώ, δώσε μου μια ακόμη ευκαιρία...» Αυτή η λέξη «Λυπάμαι» ήταν εκείνη τη στιγμή σαν ένα παγερό μαχαίρι που μπηγόταν μέσα στην καρδιά μου. Ένιωσα σαν να έσπαγε η καρδιά μου. Πονούσε τόσο πολύ... Όλα όσα είχα κάνει τα τελευταία χρόνια ήταν για να μπορώ να έχω μια ευτυχισμένη οικογένεια. Ποτέ δεν σκέφτηκα πως το μόνο που θα έπαιρνα σε αντάλλαγμα θα ήταν η προδοσία του συζύγου μου! Άντεξα τον πόνο μέσα στην καρδιά μου και, κλαίγοντας, τον ρώτησα πώς μπορούσε να το κάνει αυτό σε μένα. Κλαίγοντας με λυγμούς, είπε πως δεν μπορούσε να αντέξει τη μοναξιά της εργασίας μακριά από το σπίτι και, όταν είδε πως τόσο πολλοί από τους συνεργάτες του είχαν γυναίκες σαν εναλλακτική, δεν μπόρεσε να αντισταθεί πια στον πειρασμό και... Εκείνη τη στιγμή, το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν το διαζύγιο. Όμως, βλέποντας τον σύζυγό μου να νιώθει τόσο μετανιωμένος και να κατηγορεί τον εαυτό του γι' αυτό, δίστασα. Αν πραγματικά τον χώριζα, τότε θα διαλυόταν η οικογένειά μου, και οι κόρες μας θα υπέφεραν κι αυτές... Πονούσα αβάσταχτα, σαν ένα μαχαίρι να σκάλιζε την καρδιά μου, και φώναζα ξανά και ξανά: «Θεέ μου, τι να κάνω;»

Το σκέφτηκα για αρκετό διάστημα. Στο τέλος, για να μη μεγαλώσουν οι κόρες μας σε μια διαλυμένη οικογένεια, επέλεξα να συγχωρήσω τον σύζυγό μου. Του ζήτησα να πάει στη Σαγκάη για να πουλήσει το εστιατόριο και έπειτα να γυρίσει στο σπίτι. Υποσχέθηκε πιστά πως θα το έκανε. Δεν σκέφτηκα ποτέ πως, όταν ο σύζυγός μου γύρισε πίσω στη Σαγκάη, θα μου έστελνε ένα μήνυμα που θα με έκανε να καταρρεύσω σε κομμάτια από την απελπισία: «Πραγματικά δεν έχω άλλη επιλογή. Πρέπει να σε αδικήσω...» Όταν διάβασα το μήνυμά του, έμεινα για μια στιγμή αποσβολωμένη. Σκεφτόμουν με ποιον τρόπο είχε απολογηθεί τόσο ειλικρινά και έδινε τόσο πιστές υποσχέσεις μπροστά μου, όμως όλα ήταν ψέματα για να με εξαπατήσει. Η καρδιά μου ένιωσε σαν είχε πέσει μέσα σε ένα βαρέλι με πάγο, και ένιωσα τόσο πικρά απογοητευμένη...

Βλέποντας την οικογένειά μου που ήταν τόσο ευτυχισμένη να διαλύεται, και όλη την ευτυχία που είχα να καταλήγει σε τίποτα, ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και ξέσπασα σε κλάματα. Σκέφτηκα πώς, από τη στιγμή που ο σύζυγός μου είχε πάει στη Σαγκάη για να ανοίξει το εστιατόριό του, έλεγε συνεχώς πως δεν μπορούσε να κερδίσει χρήματα επειδή ο ανταγωνισμός ήταν τόσο έντονος, κι εγώ είχα πιστέψει κάθε λέξη και του είχα δώσει όλα τα χρήματα για τα οποία είχα δουλέψει τόσο σκληρά για να τα κερδίσω. Ποτέ δεν φαντάστηκα πως είχε μια άλλη γυναίκα εκεί, και απλώς δεν μπορούσα να καταλάβω πώς μπόρεσε να το κάνει αυτό σε μένα. Τι στο καλό είχα κάνει λάθος; Εκείνο το διάστημα, έκλαιγα όλη μέρα. Δεν μπορούσα να φάω ή να κοιμηθώ και είχα χάσει τελείως τον σκοπό και την κατεύθυνσή μου στη ζωή, και ένιωθα τόσο πόνο και τόσο μπερδεμένη. Όταν έβλεπα, την ώρα που τελείωνα από τη δουλειά, οικογένειες να συζητούν και να γελούν καθώς προχωρούσαν μαζί, ή άκουγα τις χαρούμενες φωνές των γειτόνων μου, ταραζόμουν πάρα πολύ. Μερικές φορές, ένιωθα τόσο πόνο που ήθελα πραγματικά να πάρω εκδίκηση από τον σύζυγό μου και την καινούργια του γυναίκα, και στη συνέχεια να θέσω τέλος στη δική μου ζωή. Όμως όταν σκεφτόμουν τις δυο μικρές κόρες μου και τους ηλικιωμένους γονείς μου, δεν μπορούσα να τους εγκαταλείψω. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να λιώνω στον πόνο και να νιώθω κάθε μέρα στη ζωή μου σαν έναν χρόνο.

Τα λόγια του Θεού έλιωσαν την παγωμένη μου καρδιά

Ακριβώς όταν υπέφερα πάρα πολύ, η συνάδελφός μου έγινε μάρτυρας της σωτηρίας του Θεού στις έσχατες ημέρες, για μένα. Διάβασα τα λόγια του Θεού: «Ο Παντοδύναμος δείχνει έλεος σε τέτοιους ανθρώπους που υποφέρουν βαθύτατα. Ταυτόχρονα, έχει κουραστεί με τους ανθρώπους αυτούς που δεν έχουν συνείδηση, διότι πρέπει να περιμένει πολύ για την απάντηση από τους ανθρώπους. Επιθυμεί να αναζητήσει, να αναζητήσει την καρδιά και το πνεύμα σου. Θέλει να σου φέρει τροφή και νερό και να σε αφυπνίσει για να μην είσαι πλέον διψασμένος και πεινασμένος. Όταν θα είσαι κουρασμένος κι όταν θα αρχίσεις να νιώθεις την απόγνωση του κόσμου αυτού, μη μπερδευτείς, μην κλάψεις. Ο Παντοδύναμος Θεός, ο Παρατηρητής, θ' αγκαλιάσει την άφιξή σου ανά πάσα στιγμή. Είναι στο πλευρό σου παρατηρώντας σε, περιμένοντάς σε να επιστρέψεις. Αναμένει την ημέρα που η μνήμη σου ξαφνικά θα επανέλθει: θα συνειδητοποιήσεις το γεγονός ότι προήλθες από τον Θεό, όντας κάπου και κάπως χαμένος, πεσμένος αναίσθητος στην άκρη του δρόμου και τότε, μη γνωρίζοντας ότι έχεις έναν πατέρα. Συνειδητοποιείς επίσης ότι ο Παντοδύναμος σε πρόσεχε, εκεί, αναμένοντας όλο αυτό το διάστημα την επιστροφή σου». Όταν ήρθα αντιμέτωπη μ' αυτά τα εγκάρδια λόγια του Θεού, τα δάκρυά μου έτρεχαν σαν βροχή, και όλος ο πόνος και τα καταπιεσμένα συναισθήματά μου που έχτιζα για τόσον πολύ καιρό, έλιωσαν μέσα στα δάκρυά μου και κύλισαν ελεύθερα μακριά. Πρωτύτερα, πάντοτε θεωρούσα τον σύζυγό μου σαν το μόνο μου στήριγμα, και θεωρούσα σκοπό της ζωής μου το να έχω μια υπέροχη, ευτυχισμένη οικογένεια. Όταν ο σύζυγός μου με πρόδωσε και έφυγε, ένιωσα σαν η καρδιά μου να είχε αδειάσει και να είχε μείνει ακυβέρνητη, κι έχασα τον σκοπό μου στη ζωή και ζούσα μέσα στον πόνο χωρίς να έχω καμιά ιδέα για το τι θα κάνω μετά. Κι όμως, ο Θεός ήταν πάντα εκεί δίπλα μου, προσέχοντάς με. Ο Θεός γνώριζε τον πόνο και τη σύγχυση που ένιωθα και, ακριβώς όταν ένιωθα τελείως αβοήθητη, Εκείνος με οδήγησε ενώπιόν Του, χρησιμοποίησε τα λόγια Του για να παρηγορήσει την πληγωμένη καρδιά μου, και με έκανε να δω το φως μέσα στο σκοτάδι. Τα λόγια του Θεού ζέσταναν την καρδιά μου, μου έδωσαν το κουράγιο για να συνεχίσω να ζω και με έκαναν να καταλάβω πως μόνον ο Θεός μπορεί να είναι το στήριγμά μας. Ο Θεός μάς περιμένει να επιστρέψουμε στον οίκο Του, και, με τον Θεό στο πλάι μου, σκέφτηκα πως δεν θα είμαι μόνη. Από εκείνη τη στιγμή, έπαιρνα ενεργά μέρος στη ζωή της εκκλησίας και συχνά έψελνα ύμνους, προσευχόμουν και διάβαζα τα λόγια του Θεού μαζί με τους αδελφούς και τις αδελφές μου. Συναναστρεφόμασταν μαζί σχετικά με την αλήθεια, βοηθώντας ο ένας τον άλλον και αντιμετωπίζοντας ο ένας τον άλλο με ειλικρίνεια. Ένιωθα ένα είδος γαλήνης και αγαλλίασης που δεν το είχα βιώσει ποτέ πριν.

Τα λόγια του Θεού διέλυσαν το μίσος στην καρδιά μου

Από τη στιγμή που άρχισα να πιστεύω στον Θεό, το πνεύμα μου και η εμφάνισή μου βελτιώθηκαν εντυπωσιακά. Όμως, κάθε νύχτα, όταν όλα ησύχαζαν, κοίταζα τα πράγματα που ο σύζυγός μου είχε αφήσει πίσω, και δεν μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι το κάθε τι που είχα κάνει για τον σύζυγό μου. Σκεφτόμουν με ποιον τρόπο με εξαπάτησε και με πρόδωσε και ένιωθα έναν πόνο που μου έσκιζε την καρδιά. Ενάντια στη θέλησή μου, γέμισα με μίσος, τόσο πολύ που σκεφτόμουν να πάρω εκδίκηση. Κι όμως ήξερα πως, ακόμη κι αν κέρδιζα στο τέλος, θα είχα προκαλέσει μεγάλες ζημιές και στα δύο μέρη και θα έκανα ακόμη περισσότερους ανθρώπους να ζουν μέσα στον πόνο. Ωστόσο απλώς δεν μπορούσα να εγκαταλείψω το μίσος μου για τον σύζυγό μου, και το μόνο που μπορούσα να κάνω μέσα στον πόνο μου ήταν να προσέρχομαι ενώπιον του Θεού και να προσεύχομαι, ζητώντας Του να με βοηθήσει να ξεπεράσω το σκοτάδι αυτού του πόνου.Αργότερα, διάβασα στα λόγια του Θεού: «Η μία μετά την άλλη, όλες αυτές οι τάσεις επιφέρουν μια σατανική επίδραση, η οποία συνεχώς εκφυλίζει τον άνθρωπο, τον κάνει να χάνει συνεχώς τη συνείδηση, την ανθρώπινη φύση και τη λογική του, και υποβαθμίζει ολοένα περισσότερο την ηθική του και την ποιότητα του χαρακτήρα του, σε βαθμό που να μπορούμε να πούμε ότι οι άνθρωποι σήμερα, στην πλειονότητά τους, δεν έχουν καμία ακεραιότητα, καθόλου ανθρώπινη φύση, αλλά ούτε και συνείδηση, πόσο μάλλον λογική. [...] Αυτού του είδους οι τάσεις, η μία μετά την άλλη, τους ανθρώπους που δεν έχουν νου υγιή εν σώματι υγιεί, που δεν έχουν γνωρίσει ποτέ την αλήθεια, που δεν μπορούν να καταλάβουν τη διαφορά ανάμεσα στο θετικό και το αρνητικό, τους κάνουν να αποδέχονται πρόθυμα τις όποιες τάσεις, τις απόψεις για τη ζωή και τις αξίες που προέρχονται από τον Σατανά. Αποδέχονται ό,τι τους λέει ο Σατανάς σχετικά με την προσέγγιση που πρέπει να έχουν απέναντι στη ζωή και τον τρόπο ζωής που τους «χαρίζει» ο Σατανάς. Δεν έχουν τη δύναμη ούτε την ικανότητα, πόσο μάλλον την επίγνωση, για να αντισταθούν». Καθώς αναλογιζόμουν τα λόγια του Θεού, έφτασα στο σημείο να καταλάβω πως η προδοσία του συζύγου μου και ο δικός μου πόνος προκλήθηκαν από τις κακές τάσεις του Σατανά. Στις μέρες μας, ολόκληρος ο κόσμος πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο μέρα με τη μέρα. Όλοι οι άνθρωποι θαυμάζουν το κακό και γίνονται όλο και περισσότερο διεφθαρμένοι, περιγελώντας τους φτωχούς ενώ αποδέχονται τις πόρνες, και εξυψώνοντας τα αρνητικά πράγματα σαν να ήταν θετικά. Ακριβώς όπως οι κακές απόψεις του Σατανά σχετικά με το «να έχεις μια σύζυγο ή έναν σύζυγο στο σπίτι, αλλά να έχεις επίσης και έναν εραστή ή μια ερωμένη» και «χωρίς μια ερωμένη η ζωή του άνδρα δεν έχει νοστιμιά∙ χωρίς έναν εραστή, η γυναίκα δεν αξίζει περισσότερο από ένα θηλυκό γουρούνι». Απόψεις σαν αυτές έχουν πλημμυρίσει την κοινωνία και έχουν ήδη εισχωρήσει στην καρδιά κάθε ανθρώπου, διαβρώνοντας τις σκέψεις μας και διαστρεβλώνοντας τις απόψεις πολλών ανθρώπων. Όλοι οι άνθρωποι σκέφτονται πως το «να έχεις έναν εραστή», «να έχεις μια ερωμένη», «να έχεις μια παράνομη σχέση» και οι «συνευρέσεις της μιας νύχτας» είναι ο κανόνας, ζουν μέσα σε ένα τεράστιο καζάνι ακολασίας και αχρειότητας, ικανοποιούν τις φυσικές ορμές τους και απολαμβάνουν με απληστία αμαρτωλές απολαύσεις. Κανένας δεν μιλά πια για τη συζυγική πίστη ή για τις οικογενειακές υποχρεώσεις, και οι άνθρωποι δεν έχουν πια ηθική ούτε αισχύνη. Οι άνθρωποι δίνουν σημασία μόνο στην ικανοποίηση των δικών τους φυσικών πόθων και καθόλου στο πώς νιώθουν οι οικογένειές τους, γίνονται όλο και περισσότερο αδύναμοι και αχρείοι, εγωιστές και άπληστοι. Ποιος ξέρει πόσες οικογένειες διαλύθηκαν και σκορπίστηκαν γι' αυτόν τον λόγο; Πόσοι άνθρωποι ζουν μέσα στον πόνο από τον οποίο δεν μπορούν να δραπετεύσουν, επειδή δεν μπορούν να αντέξουν την προδοσία του συντρόφου τους, και φτάνουν στο σημείο να θέσουν τέλος στη ζωή τους; Πόσοι άνθρωποι, επειδή είναι γεμάτοι μίσος, απλώς εκδικούνται τον σύντροφό τους, εξασφαλίζοντας μ' αυτόν τον τρόπο μια τραγωδία χωρίς τελειωμό; Σκεφτόμουν πώς ο σύζυγός μου μού είχε δείξει ότι νοιάζεται για μένα με κάθε δυνατό τρόπο, πώς είχαμε αγαπήσει ο ένας τον άλλο και ήμασταν ευγενικοί ο ένας απέναντι στον άλλο και είχαμε μια υπέροχη, ευτυχισμένη οικογένεια. Όμως, αφότου ξεκίνησε να δουλεύει μακριά από το σπίτι μας, είδε τόσο πολλούς από τους συνεργάτες του και τους φίλους του να έχουν παράνομη σχέση, και έτσι, ασυναίσθητα, επηρεάστηκε και προσεβλήθη από τις κακές τάσεις. Ακολούθησε αυτήν την κακή τάση και άρχισε να συντηρεί μια ερωμένη, έκανε ένα παιδί μαζί της, αγνοώντας τελείως τα αισθήματά μου ή τα αισθήματα των κορών μας, αντίθετα, απλώς μου έλεγε ψέματα και με εξαπατούσε ξανά και ξανά, και έχασε τη συνείδηση και την ανθρωπιά που πρέπει να έχει ένας άνθρωπος. Όλα αυτά ήταν το πικρό φρούτο και η δυστυχία που φέρνουν στον άνθρωπο οι κακές τάσεις! Εμείς οι άνθρωποι δεν έχουμε την αλήθεια, δεν μπορούμε να διακρίνουμε τις κακές τάσεις του Σατανά και δεν γνωρίζουμε τι είναι καλό και τι κακό, και άθελά μας μπαίνουμε σε πειρασμό και διαφθειρόμαστε από τις κακές τάσεις, και ο Σατανάς παίζει μαζί μας και μας κάνει κακό. Από τη στιγμή που κατάλαβα αυτά τα πράγματα, συνειδητοποίησα πως ο σύζυγός μου δεν είχε καταλάβει την αλήθεια και ήταν ανίκανος να δει την απάτη του Σατανά. Είχε ακολουθήσει την κακή τάση και με είχε προδώσει χωρίς τη θέλησή του. Εκείνη τη στιγμή, έφθασα στο σημείο να κατανοήσω λίγο την προδοσία του και δεν τον μισούσα πια τόσο πολύ όπως πρωτύτερα.

Στη συνέχεια, προσευχήθηκα στον Θεό. Δεν ήθελα να είμαι πια παγιδευμένη σ' αυτήν την ιστορία που με έκανε να ζω μέσα σε τέτοιον πόνο, αντίθετα, ευχήθηκα να διαβάζω τα λόγια του Θεού με ειλικρίνεια και να επιδιώκω την αλήθεια. Αργότερα, άρχισα να εκτελώ τα καθήκοντά μου στην εκκλησία και ζούσα μια ζωή σύμφωνα με την εκκλησία και λάτρευα τον Θεό μαζί με τις αδελφές. Μέσα στην καρδιά μου ένιωθα μια σημαντική ανακούφιση και το χαμόγελο επέστρεψε στο πρόσωπό μου.

Τα λόγια του Θεού με οδήγησαν να νικήσω την απάτη του Σατανά

Μια μέρα, η σύζυγος του μικρότερου αδελφού του συζύγου μου με επισκέφτηκε στο σπίτι και είπε πως ο σύζυγός μου και η καινούργια του γυναίκα είχαν γυρίσει στην πόλη μας μαζί με τον γιο τους. Η καινούργια του γυναίκα ήταν ντυμένη από πάνω μέχρι κάτω με ρούχα διάσημων οίκων και φορούσε πολλά χρυσά και ασημένια κοσμήματα, και μου είπε πως πρέπει να είμαι βέβαιη πως θα έχω προσεγμένη εμφάνιση κάθε στιγμή... Όταν την άκουσα να το λέει αυτό, ταράχτηκα πολύ. Σκέφτηκα πώς ο σύζυγός μου κι εγώ ήμασταν πάντα οικονόμοι όταν ζούσαμε μαζί και δεν είχαμε ποτέ ξοδέψει άσκοπα χρήματα. Τώρα εκείνος είχε γίνει ακριβώς το αντίθετο και ξόδευε όλα του τα χρήματα για την καινούργια γυναίκα του. Ένιωσα συντετριμμένη και έκλαψα, νικημένη από τα συναισθήματά μου. Η συννυφάδα μου με παρηγόρησε και είπε: «Για να είμαι ειλικρινής, δεν αντέχω να τους βλέπω. Νομίζω πως εσύ κι εκείνος ταιριάζατε πολύ περισσότερο. Αν τον κατηγορήσεις για διγαμία, η καινούργια γυναίκα του θα φύγει κι εκείνος θα γυρίσει πίσω σε σένα...» Αμφιταλαντεύτηκα για λίγο από αυτά που είπε, και σκέφτηκα: «Αν το έκανα αυτό, ο σύζυγός μου θα επέστρεφε πίσω σε μένα και η οικογένειά των παιδιών μας θα μπορούσε να είναι και πάλι ολοκληρωμένη». Έπειτα όμως σκέφτηκα: «Αν πραγματικά τον κατηγορούσα για διγαμία, αυτό θα έβλαπτε όχι μόνο εμάς τους δύο, αλλά επίσης θα είχε και μεγάλο αντίκτυπο στις κόρες μας. Τι πρέπει να κάνω;» Εκείνη τη στιγμή, ένιωσα έναν αβάσταχτο πόνο στην καρδιά μου. Συνειδητοποίησα πως η κατάστασή μου δεν ήταν σωστή, οπότε επικαλέστηκα αμέσως τον Θεό και Του ζήτησα να κρατήσει ήρεμη την καρδιά μου και να με καθοδηγήσει. Στη συνέχεια, σκέφτηκα ένα εδάφιο από τα λόγια του Θεού: «Οφείλετε να είστε σε επαγρύπνηση και να περιμένετε κάθε στιγμή, και οφείλετε να προσεύχεσθε περισσότερο ενώπιόν Μου. Οφείλετε να αναγνωρίζετε τις διάφορες σκευωρίες και τα πανούργα σχέδια του Σατανά...» («Κεφάλαιο 17»). Τα λόγια του Θεού με αφύπνισαν με τραχύτητα και κατάλαβα πως ο Σατανάς με δοκίμαζε. Η συννυφάδα μου μού έλεγε να ντύνομαι ωραία και να κατηγορήσω τον σύζυγό μου για διγαμία. Επιφανειακά, όλα φαίνονταν πως ήταν για το δικό μου καλό, για να επιστρέψει ο σύζυγός μου ξανά σ' εμένα. Αλλά έπειτα από προσεκτική σκέψη, η ουσία αυτών των πράξεων ήταν να ενεργήσω σύμφωνα με τη σατανική και δηλητηριώδη ιδέα «Αν εσύ δεν είσαι ευγενικός, δεν θα είμαι ούτε εγώ!» Αν ζούσα μέσα στη διεφθαρμένη διάθεσή μου και έπαιρνα εκδίκηση από τον σύζυγό μου, αυτό θα πλήγωνε την οικογένεια που είχε τώρα και θα τον έκανε να με μισήσει. Ο Σατανάς προσπαθούσε να με εξαπατήσει, να κάνει εμένα και τον σύζυγό μου να επιτεθούμε και να πονέσουμε ο ένας τον άλλο, έτσι ώστε να ζούμε μέσα σε αδιάκοπο πόνο. Στην πραγματικότητα, εφόσον ο σύζυγός μου είχε ήδη διαλέξει την άλλη γυναίκα αντί για μένα, αυτό έδειχνε πως εκείνος δεν είχε πια αισθήματα για μένα. Ακόμα κι αν μπορούσα να τον φέρω με το ζόρι πίσω χρησιμοποιώντας δόλια μέσα, το μόνο που θα κέρδιζα θα ήταν αυτόν και όχι την καρδιά του, οπότε ποιο θα ήταν το νόημα ενός τέτοιου γάμου στερημένου από αισθήματα; Δεν θα μου προκαλούσε αυτό απλώς περισσότερο πόνο;

Τότε, σκέφτηκα ένα άλλο εδάφιο από τα λόγια του Θεού: «Γιατί ένας σύζυγος αγαπά τη γυναίκα του; Και γιατί η σύζυγος αγαπά τον σύζυγό της; Γιατί τα παιδιά είναι υπάκουα απέναντι στους γονείς τους; Και γιατί οι γονείς λατρεύουν τα παιδιά τους; Ποιες είναι οι προθέσεις των ανθρώπων; Δεν είναι για να ικανοποιήσουν τα δικά τους σχέδια και τις εγωιστικές τους επιθυμίες;» Από τα λόγια του Θεού, μπόρεσα να καταλάβω πως οι άνθρωποι είναι εγωιστές. Είτε πρόκειται για τον άνδρα που αγαπά τη γυναίκα του είτε για τη γυναίκα που αγαπά τον άνδρα της, όλοι το κάνουμε για να ικανοποιήσουμε τις προσωπικές μας επιθυμίες και όλοι χρησιμοποιούμε ο ένας τον άλλο - αυτό δεν είναι πραγματική αγάπη. Σκέφτηκα πώς ήμουν καλή προς τον σύζυγό μου μόνο για να είναι κι εκείνος καλός προς εμένα, να με νοιάζεται και να με φροντίζει. Όσο ο σύζυγός μου με φρόντιζε και με λάτρευε και ήταν σε θέση να ικανοποιεί κάθε μου επιθυμία, ήμουν ευτυχισμένη∙ όταν ο σύζυγός μου με πρόδωσε, ζούσα μέσα στον πόνο, σκεφτόμενη πως ο σύζυγός μου ήταν τελείως ανάξιος για όλα όσα είχα κάνει εγώ για δική του χάρη, και έτσι τον μίσησα∙ όταν άκουσα πως ο σύζυγός μου ζούσε ευτυχισμένα με την καινούργια του γυναίκα, ζήλεψα και ταράχτηκα, ήθελα να κάνω αυτό που μου πρότεινε η συννυφάδα μου και να τον κατηγορήσω για διγαμία και να μην του επιτρέψω να τα έχει όλα δικά του. Έφθασα ακόμη και στο σημείο να θέλω να πάει στη φυλακή, και να χρησιμοποιήσω αυτήν την απειλή ως όπλο για να τον κάνω να αλλάξει γνώμη και να επιστρέψει σε μένα. Είδα πως ήμουν τόσο εγωίστρια, ποταπή και μοχθηρή, και πως όλα όσα έκανα στην πραγματικότητα ήταν για να ικανοποιήσω τις δικές μου επιθυμίες.

Καθώς αναλογιζόμουν τα λόγια του Θεού, η καρδιά μου σταδιακά άρχισε να φωτίζεται, και κατάλαβα τι έπρεπε να κάνω. Έτσι, είπα στη συννυφάδα μου: «Καθώς βλέπω πως έχουν κάνει ένα παιδί, αν στ' αλήθεια τον μηνύσω δεν θα ωφελήσει σε τίποτα. Αν ζουν ευτυχισμένοι, τότε τους δίνω την ευλογία μου». Όταν με άκουσε να το λέω αυτό, με κοίταξε άναυδη και δεν μπορούσε να βρει τίποτε άλλο να πει. Όταν έφυγε, είπα μια προσευχή ευγνωμοσύνης στον Θεό και είδα πόσο πραγματική ήταν η κατάσταση που ο Θεός είχε διευθετήσει για μένα. Όταν ήμουν αντιμέτωπη με την απάτη του Σατανά, αν δεν ήταν η ηγεσία και η καθοδήγηση των λόγων του Θεού, σίγουρα θα έπεφτα ξανά πίσω σε μια ζωή μέσα στον πόνο και θα ήμουν χαμένη, τόσο πολύ που θα έπεφτα στο πανούργο σχέδιο του Σατανά και θα έκανα πράγματα αντίθετα με το θέλημα το Θεού. Θα προκαλούσα και στις δυο οικογένειες να ζουν μέσα στις δολοπλοκίες του Σατανά, μέσα σε αβάσταχτο πόνο - ευχαρίστησα τον Θεό τόσο πολύ για την καθοδήγησή Του!

Έχω μια πραγματικά ευτυχισμένη και γαλήνια οικογένεια

Αργότερα, διάβασα στα λόγια του Θεού: «Μόνο μέσα από τον Θεό μπορείς να γνωρίσεις το νόημα της ζωής, να ζήσεις μια πραγματική ζωή, να κατέχεις την αλήθεια, να γνωρίσεις την αλήθεια και μόνο μέσα από τον Θεό μπορείς να αποκτήσεις ζωή από την αλήθεια. Μόνο ο ίδιος ο Θεός μπορεί να σε βοηθήσει να αποφύγεις το κακό και να σε σώσει από τη βλάβη που προκαλεί ο Σατανάς και τον έλεγχο που έχει επάνω σου. Εκτός από τον Θεό, κανένας και τίποτα δεν μπορεί να σε σώσει από τον ωκεανό των συμφορών, ώστε να μην υποφέρεις άλλο: αυτό καθορίζεται από την ουσία του Θεού. Μόνο ο ίδιος ο Θεός σε σώζει με τόση ανιδιοτέλεια, μόνο ο Θεός είναι ο τελικός υπεύθυνος για το μέλλον σου, για τη μοίρα σου και για τη ζωή σου και Εκείνος διευθετεί όλα τα πράγματα για εσένα». Καθώς αναλογιζόμουν τα λόγια του Θεού, συγκινήθηκα βαθιά. Σκεφτόμουν το μονοπάτι που είχα περπατήσει, και η αγάπη του Θεού ήταν πάντα μαζί μου και με καθοδηγούσε. Έπειτα από την προδοσία του συζύγου μου, ζούσα μέσα στον πόνο και έχασα κάθε ελπίδα για ζωή. Δεν μπορούσα πια να νιώσω καμιά χαρά στο να ζω, και αν ο Θεός δεν με είχε σώσει, θα ζούσα για πάντα μέσα στον πόνο χωρίς να έχω τη δύναμη να απελευθερώσω τον εαυτό μου, δεν θα είχα καμιά κατεύθυνση ούτε σκοπό στη ζωή, και θα τριγυρνούσα χωρίς σκοπό στη ζωή μου, σαν ένας ζωντανός νεκρός. Τα λόγια του Θεού με έκαναν ικανή να καταλάβω την αλήθεια της διαφθοράς του ανθρώπου από τον Σατανά και να δω τη διαφθορά και το κακό που προκάλεσαν οι κακές τάσεις του Σατανά, και έπειτα με έκαναν ικανή να αφήσω να φύγει το μίσος μου για τον σύζυγό μου. Όταν ο Σατανάς χρησιμοποίησε τη συννυφάδα μου για να με βάλει σε πειρασμό, θέλοντας να ακολουθήσω τις μοχθηρές μου σκέψεις και να πάρω εκδίκηση από τον σύζυγό μου, ήταν η διαφώτιση και η καθοδήγηση των λόγων του Θεού που μου επέτρεψε να διακρίνω την απάτη του Σατανά και να καταλάβω σε βάθος πως δεν υπάρχει αληθινή στοργή ούτε αγάπη ανάμεσα στους ανθρώπους, και πως όλοι απλώς χρησιμοποιούμε ο ένας τον άλλο, και έτσι δεν θα πάσχιζα πλέον να αναζητώ τέτοια πράγματα. Όλα αυτά με έκαναν να νιώσω στ' αλήθεια πως ο Θεός ήταν στο πλάι μου, καθοδηγώντας με τα λόγια Του, κάνοντας με ικανή να αφήσω πίσω τον πόνο μου και να διώξω μακριά το κακό του Σατανά. Η αγάπη του Θεού για μένα ήταν τόσο πραγματική! Συγχρόνως, έφθασα στο σημείο να καταλάβω μέσω της ενδοσκόπησης πως, από τη στιγμή που παντρεύτηκα τον σύζυγό μου, τον θεωρούσα ως το μοναδικό μου στήριγμα και πίστευα πως μπορούσε να μου δώσει μια υπέροχη, ευτυχισμένη ζωή. Μόνο αφού βίωσα αυτόν τον πόνο έφθασα στο σημείο να εκτιμήσω πως ο σύζυγός μου ήταν απλώς ένας άνθρωπος που είχε διαφθαρεί από τον Σατανά, και πως ο ίδιος ζούσε μέσα στη διαφθορά του Σατανά και απλώς δεν μπορούσα να στηρίζομαι σ' αυτόν. Μόνον ο Θεός είναι το στήριγμά μου, και μόνο προσερχόμενη ενώπιον του Θεού, βιώνοντας το έργο του Θεού, κατανοώντας την αλήθεια και ζώντας κάτω από την καθοδήγησή Του μπορώ να κερδίσω την αληθινή ευτυχία.

Από τότε και στο εξής, άφησα πίσω μου τελείως όλον τον πόνο από την προδοσία του συζύγου μου. Τώρα ζω μέσα σε μια μεγάλη οικογένεια, γεμάτη από την αγάπη του Θεού. Κάθε μέρα διαβάζω λόγια του Θεού, επιδιώκω την αλήθεια και εκπληρώνω το καθήκον ενός δημιουργημένου πλάσματος, και νιώθω τόσο γαλήνια και πως όλα είναι εύκολα. Επιπλέον, μέσα στην εκκλησία, οι αδελφοί μου και οι αδελφές μου και εγώ αγαπάμε ο ένας τον άλλο και στηρίζουμε ο ένας τον άλλο σαν μια πραγματική οικογένεια. Ακόμη και να προκύψει αποξένωση ή προκαταλήψεις, μπορούμε να είμαστε τελείως ανοιχτοί μεταξύ μας και να συναναστραφούμε σχετικά με την αλήθεια για να λύσουμε τα προβλήματά μας. Αυτή είναι στην πραγματικότητα η αληθινά ευτυχισμένη και γαλήνια οικογένεια που πάντα ήθελα! Δόξα τω Θεώ! Θα επιδιώκω με επιμέλεια την αλήθεια και θα εκπληρώνω το καθήκον ενός πλάσματος για να ανταποδώσω την αγάπη του Θεού!