Γιατί ο Κύριος Ιησούς δεν τηρούσε την αργία του Σαββάτου;

«Μετανοείτε διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. 4:17). «Αλλά προς εσάς τους ακούοντας λέγω· Αγαπάτε τους εχθρούς σας, αγαθοποιείτε εκείνους, οίτινες σας μισούσιν,» (Λουκ. 6:27). 

Οι παρακάτω στίχοι βρίσκονται στη Βίβλο: «Εν εκείνω τω καιρώ επορεύετο ο Ιησούς διά των σπαρτών εν σαββάτω· οι δε μαθηταί αυτού επείνασαν και ήρχισαν να ανασπώσιν αστάχυα και να τρώγωσιν. Οι δε Φαρισαίοι ιδόντες είπον προς αυτόν· Ιδού, οι μαθηταί σου πράττουσιν ό,τι δεν συγχωρείται να πράττηται το σάββατον». (Ματθ. 12:1-2). Κάθε φορά που διαβάζω αυτούς τους δύο στίχους, δεν μπορώ να μην σκεφτώ τα εξής: «Το Σάββατο ήταν μια ιερή ημέρα που είχε καθορίσει ο Ιεχωβά Θεός για τους Ισραηλίτες. Όλοι σταματούσαν τη δουλειά τους αυτήν τη μέρα και πήγαιναν στον ναό να προσκυνήσουν τον Ιεχωβά Θεό. Όταν όμως ήλθε ο Κύριος Ιησούς, εργαζόταν το Σάββατο, γιατί λοιπόν δεν οδήγησε τους μαθητές Του να τηρούν την αργία του Σαββάτου; Ποιο ήταν το σκεπτικό Του ως προς αυτό;» Πάντα με βασάνιζαν αυτά τα ερωτήματα.

Ο Κύριος Ιησούς δεν τήρησε την αργία του Σαββάτου

Αργότερα, φωτίστηκα ξαφνικά μόνον αφού διάβασα ένα απόσπασμα σ' έναν ιστότοπο για το ευαγγέλιο. Αποδείχθηκε ότι υπήρχε νόημα στην απόφαση του Κυρίου Ιησού να εργάζεται το Σάββατο. Το απόσπασμα αυτό έλεγε τα εξής: «Όταν ήλθε ο Κύριος Ιησούς, χρησιμοποίησε τις πρακτικές Του ενέργειες για να επικοινωνήσει με τους ανθρώπους: Ο Θεός είχε αναχωρήσει από την Εποχή του Νόμου, είχε ξεκινήσει νέο έργο, και το νέο αυτό έργο δεν απαιτούσε την τήρηση του Σαββάτου· όταν ο Θεός εξήλθε από τους περιορισμούς της μέρας του Σαββάτου, αυτό ήταν μονάχα μια πρόγευση του νέου Του έργου, ενώ το πραγματικά υπέροχο έργο Του συνέχιζε να ξεδιπλώνεται. Όταν ο Κύριος Ιησούς ξεκίνησε το έργο Του, είχε ήδη αφήσει πίσω Του τα δεσμά της Εποχής του Νόμου και είχε καταρρίψει τους κανονισμούς και τις αρχές της εποχής εκείνης. Μέσα Του, δεν υπήρχε ίχνος από οτιδήποτε σχετιζόταν με τον νόμο· είχε απαλλαγεί απ' αυτόν εξ ολοκλήρου, δεν τον τηρούσε πια και ούτε απαιτούσε από την ανθρωπότητα να τον τηρεί. Επομένως, εδώ βλέπεις πως ο Κύριος Ιησούς διέσχισε τα σπαρτά το Σάββατο· ο Κύριος δεν αναπαυόταν, αντιθέτως, ήταν έξω και εργαζόταν. Η ενέργειά Του αυτή συντάραξε τις αντιλήψεις των ανθρώπων και τους επικοινώνησε πως Αυτός δε ζούσε πια υπό τον νόμο, πως είχε αφήσει τους περιορισμούς του Σαββάτου και εμφανιζόταν μπροστά και ανάμεσα στην ανθρωπότητα με νέα μορφή, με νέο τρόπο εργασίας. Η ενέργειά Του αυτή έδειξε στους ανθρώπους πως είχε φέρει μαζί Του νέο έργο που ξεκίνησε με την έξοδο από τον νόμο και με την έξοδο από το Σάββατο. Όταν ο Θεός εκτελούσε το νέο Του έργο, δεν ήταν πια προσκολλημένος στο παρελθόν και δεν Τον απασχολούσαν πια οι κανονισμοί της Εποχής του Νόμου. Επιπλέον, δεν επηρεαζόταν από το έργο Του στην προηγούμενη εποχή, αλλά εργαζόταν, όπως συνήθως, και το Σάββατο, και όταν οι μαθητές Του πεινούσαν, μπορούσαν να κόψουν μερικά στάχυα και να φάνε. Όλα αυτά ήταν πολύ φυσιολογικά στα μάτια του Θεού. Ο Θεός μπορούσε να έχει μια νέα αρχή για πολύ από το έργο που θέλει να εκτελέσει και τα πράγματα που θέλει να πει. Όταν Αυτός αποκτά ένα νέο ξεκίνημα, μήτε αναφέρει το προηγούμενο έργο Του ξανά μήτε το συνεχίζει. Διότι ο Θεός έχει τις αρχές Του στο έργο Του. Θέλει να ξεκινήσει νέο έργο όταν θέλει να φέρει την ανθρωπότητα σε ένα νέο στάδιο του έργου Του και όταν το έργο Του έχει εισέλθει σε κάποια ανώτερη φάση. Αν οι άνθρωποι συνεχίσουν να ενεργούν σύμφωνα με τα παλιά ρητά και τους κανονισμούς ή συνεχίσουν να είναι προσηλωμένοι σ' αυτά, ο Θεός δε θα το τιμήσει ούτε θα το επαινέσει. Αυτό συμβαίνει επειδή έχει ήδη φέρει νέο έργο κι έχει εισέλθει σε μια νέα φάση του έργου Του. Όταν Αυτός ξεκινά νέο έργο, εμφανίζεται στην ανθρωπότητα με μια εντελώς νέα εικόνα, από μια εντελώς νέα σκοπιά και μ' έναν εντελώς νέο τρόπο, έτσι ώστε οι άνθρωποι να δουν διαφορετικές πτυχές της διάθεσής Του και αυτού που Αυτός έχει και είναι. Αυτός είναι ένας από τους στόχους Του στο νέο Του έργο. Ο Θεός δεν προσκολλάται στα παλιά και δεν ακολουθεί την πεπατημένη οδό· όταν εργάζεται και μιλά, δεν είναι τόσο απαγορευτικό όσο το φαντάζονται οι άνθρωποι. Στον Θεό, τα πάντα είναι ελεύθερα και απελευθερωμένα, δεν υπάρχει απαγόρευση, δεν υπάρχουν περιορισμοί - αυτό που φέρνει στην ανθρωπότητα είναι όλο ελευθερία και απελευθέρωση. Είναι ένας ζωντανός Θεός, ένας Θεός που υπάρχει πραγματικά και αληθινά. Δεν είναι κάποια μαριονέτα ή κάποιο πήλινο γλυπτό και είναι τελείως διαφορετικός από τα είδωλα που φυλάσσουν σαν ιερά και λατρεύουν οι άνθρωποι. Είναι ζωντανός και φωτεινός, και αυτό που φέρνουν ο λόγος Του και το έργο Του στους ανθρώπους είναι όλο ζωή και φως, όλο ελευθερία και απελευθέρωση, επειδή Αυτός κρατά την αλήθεια, τη ζωή και την οδό - δεν Τον περιορίζει τίποτα σε κανένα μέρος του έργου Του. Ό,τι κι αν λένε οι άνθρωποι και όπως κι αν βλέπουν ή αξιολογούν το νέο Του έργο, Αυτός θα συνεχίσει να εκτελεί το έργο Του δίχως ενδοιασμούς. [...] Όποιο νέο στάδιο του έργου Του κι αν εκτελεί, πρέπει να αναπτύσσεται και να επεκτείνεται μέσα από την ανθρωπότητα και πρέπει να εκτελείται ανεμπόδιστα σε ολόκληρο το σύμπαν, έως ότου ολοκληρωθεί το μέγα Του έργο. Αυτή είναι η παντοδυναμία και η σοφία του Θεού, όπως και η εξουσία και η δύναμή Του. Επομένως, ο Κύριος Ιησούς μπορούσε να βγει έξω στα φανερά και να εργαστεί το Σάββατο, επειδή στην καρδιά Του δεν υπήρχαν κανόνες, όπως και δεν υπήρχε καμιά γνώση ή διδαχή που να προήλθε από την ανθρωπότητα. Αυτό που Αυτός είχε, ήταν το νέο έργο του Θεού και ο τρόπος Του, και το έργο Του ήταν ο τρόπος να ελευθερώσει την ανθρωπότητα, να τους αποδεσμεύσει, να τους επιτρέψει να υπάρξουν στο φως και να τους επιτρέψει να ζήσουν. [...] Ο Θεός έχει αρχές στον λόγο και στο έργο Του, αλλά όχι απαγορεύσεις, επειδή ο Θεός ο ίδιος είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή». Από αυτό το απόσπασμα, κατάλαβα ότι το έργο του Θεού είναι χωρίς κανόνες και δεν υφίσταται κανέναν περιορισμό. Όταν ένα στάδιο του έργου του Θεού επιτύχει αποτελέσματα στον άνθρωπο, τότε ο Θεός ξεκινά ένα νέο έργο και δίνει στον άνθρωπο νεότερα, υψηλότερα μονοπάτια πρακτικής, γιατί μόνον έτσι μπορεί ο Θεός να σώσει τον άνθρωπο από την επιρροή του Σατανά, με ένα στάδιο κάθε φορά. Όταν ο Θεός εγκαινιάζει ένα νέο έργο, το Άγιο Πνεύμα δεν διατηρεί πλέον το παλιό και αν οι άνθρωποι συνεχίζουν να προσκολλώνται στο προηγούμενο έργο του Θεού, αν εξακολουθούν να τηρούν τις προηγούμενες απαιτήσεις Του για τον άνθρωπο και δεν είναι πρόθυμοι να αποδεχθούν το νέο Του έργο, τότε προσκολλώνται στους κανόνες. Με την προσκόλληση σε αυτούς τους κανόνες, όχι μόνο δεν μπορούν οι άνθρωποι να κερδίσουν τη ζωή και να προχωρήσουν, αλλά, αντίθετα, οι κανόνες θα γίνουν δεσμά στην πίστη τους στον Θεό και θα τους κρατήσουν δεμένους σφιχτά, έτσι ώστε να μην βιώσουν ούτε ελευθερία ούτε απελευθέρωση. Ο Θεός θέλει να απελευθερώσει τον άνθρωπο από τα δεσμά των κανόνων και μόνο με την αποδοχή του νέου έργου του Θεού μπορούν οι άνθρωποι να απαλλαγούν από τους περιορισμούς και τα δεσμά αυτών των κανόνων και να αποκτήσουν ελευθερία, απελευθέρωση κι έναν τρόπο να προχωρήσουν. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούν οι άνθρωποι να ζήσουν ευτυχισμένοι στη γη και να γεμίσουν φως. Με το να μην τηρεί την αργία του Σαββάτου, ο Κύριος Ιησούς έλεγε στους ανθρώπους εκείνης της εποχής ότι είχε ξεκινήσει το νέο έργο του Θεού, ότι ο Θεός είχε τελειώσει την Εποχή του Νόμου, ότι ο Θεός εκτελούσε ένα νεώτερο, ανώτερο στάδιο έργου επί των θεμελίων του προηγούμενου σταδίου και ότι ο άνθρωπος δεν χρειαζόταν πλέον να τηρεί την αργία του Σαββάτου. Στην πραγματικότητα, αυτή ήταν μόνον η αρχή της έναρξης μιας νέας εποχής από τον Θεό, και μόνον εάν οι άνθρωποι συμβάδιζαν με τον ρυθμό του έργου του Θεού τη νέα εποχή και απαλλάσσονταν από τα δεσμά των προηγούμενων κανόνων θα μπορούσαν να επιτύχουν τη σωτηρία του Θεού. Από αυτές τις πράξεις του Κυρίου Ιησού διαπίστωσα ότι, ανεξάρτητα από τη μέθοδο που χρησιμοποιεί ο Θεός για να εκτελέσει το έργο Του, εργάζεται πάντοτε σύμφωνα με τις δικές Του αρχές και το έργο Του είναι πάντοτε νέο και ποτέ παλιό. Όποτε ο Θεός ξεκινά ένα νέο έργο, το παλιό Του έργο φτάνει στο τέλος του και ο Θεός απεμπλέκεται πλήρως και δεν τηρεί πλέον όλους τους κανόνες και τους νόμους της παλιάς εποχής που έχει παρέλθει. Τότε ο Θεός εμφανίζεται στον άνθρωπο με μια εντελώς νέα μορφή και εργάζεται μεταξύ των ανθρώπων με νέο τρόπο. Για παράδειγμα, όχι μόνο θα μπορούσε ο Θεός να εμφανιστεί στον άνθρωπο εν μέσω βροντών και κεραυνών από τον ουρανό, αλλά θα μπορούσε και να ενσαρκωθεί για να επιτελέσει το έργο Του στην πράξη ανάμεσα στην ανθρωπότητα και να σταυρωθεί για να τη λυτρώσει. Όχι μόνο μπορούσε να διακηρύξει τον νόμο και τις εντολές Του για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη ζωή του στη γη, αλλά και να ενσαρκωθεί και να σταυρωθεί για να λυτρώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Τίποτε δεν είναι ταμπού στο έργο του Θεού, και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να περιοριστεί ή να επηρεαστεί από οποιοδήποτε πρόσωπο, γεγονός ή αντικείμενο. Το έργο του Θεού διεξάγεται εξ ολοκλήρου σύμφωνα με το σχέδιό Του, καθώς και σύμφωνα με τις ανάγκες της ανθρωπότητας και, τελικά, επιτελείται για να μπορέσει ο άνθρωπος να ζήσει απελευθερωμένος και ελεύθερος ενώπιον του Θεού και για να πετύχουμε τη σωτηρία Του.

Αφού το κατάλαβα αυτό, έσπευσα να συμβουλευτώ την Καινή Διαθήκη και διαπίστωσα ότι, ήδη από τότε που ξεκίνησε να κηρύττει το ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών, ο Κύριος Ιησούς κατέστρεψε τον παλαιό νόμο, λέγοντας απλά: «Μετανοείτε διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. 4:17). «Αλλά προς εσάς τους ακούοντας λέγω· Αγαπάτε τους εχθρούς σας, αγαθοποιείτε εκείνους, οίτινες σας μισούσιν,» (Λουκ. 6:27). Από αυτούς τους στίχους μπορούμε να δούμε ότι όλα όσα δίδαξε ο Κύριος Ιησούς στους ανθρώπους υπερέβαιναν τα όρια της Παλαιάς Διαθήκης και όντως τους διέταξε να μην τηρούν πλέον τους κανόνες του νόμου. Αντ' αυτού, τους οδήγησε μακριά από τον νόμο, στον νέο τρόπο εργασίας του Αγίου Πνεύματος, δείχνοντάς τους έτσι ένα νέο μονοπάτι εφαρμογής στην πράξη. Για όσο διάστημα όλοι όσοι ακολουθούσαν τον Κύριο αποδέχονταν τη σωτηρία Του και έρχονταν ενώπιόν Του για να ομολογήσουν και να μετανοήσουν, οι αμαρτίες τους συγχωρούνταν και δεν θανατώνονταν πλέον για τα αμαρτήματά τους και άφησαν εντελώς πίσω τους τα δεσμά του νόμου. Επειδή αποδέχτηκαν το νέο έργο που έφερε ο Κύριος, έλαβαν το έργο του Αγίου Πνεύματος και έζησαν ενώπιον του Κυρίου με πλήρη ελευθερία και απελευθέρωση. Οι αρχιερείς, οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι που είχαν υπηρετήσει τον Ιεχωβά Θεό στον ναό για γενιές ολόκληρες, μολονότι είδαν ότι τα έργα και τα θαύματα που επιτελούσε ο Κύριος Ιησούς δεν μπορούσαν να γίνουν από κανένα ανθρώπινο ον, δεν τα αναζήτησαν στο παραμικρό, ούτε τα ερεύνησαν. Αντιθέτως, βασίστηκαν στις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, καθώς και στις βιβλικές γνώσεις, στις πνευματικές θεωρίες και τους δογματικούς κανόνες με τους οποίους είχαν οπλιστεί, για να κρίνουν ότι ο Κύριος Ιησούς, που δεν τηρούσε την αργία του Σαββάτου, παραβίαζε τον νόμο. Χρησιμοποίησαν επίσης το γεγονός ότι τα κηρύγματα του Κυρίου Ιησού υπερέβαιναν τον νόμο για να Τον συκοφαντήσουν και να Τον καταδικάσουν, για να κατασκευάσουν φήμες για Αυτόν, ακόμη και για να έλθουν σε συνεννόηση με τις ρωμαϊκές αρχές προκειμένου να σταυρώσουν τον Κύριο Ιησού. Έτσι, διέπραξαν ένα αποτρόπαιο αμάρτημα, επιδείνωσαν τη διάθεση του Θεού και οι πράξεις τους είχαν ως αποτέλεσμα ολόκληρος ο εβραϊκός λαός να υποφέρει από τον πρωτοφανή πόνο της εθνικής υποταγής. Από αυτό, διαπίστωσα ότι η διάθεση του Θεού είναι άγια και δίκαιη και δεν ανέχεται καμία ύβρη. Όλοι όσοι είναι σε θέση να έχουν θεοφοβούμενη καρδιά και μπορούν να αναζητήσουν, να ερευνήσουν, να αποδεχθούν και να υπακούσουν όταν αντιμετωπίζουν το νέο έργο του Θεού, είναι σε θέση να αποκτήσουν την καθοδήγηση και την ευλογία Του, ενώ όσοι εμμένουν σταθερά στις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, μέχρι του σημείου μάλιστα να χρησιμοποιούν το προηγούμενο έργο του Θεού και να προσκολλώνται στους κανόνες για να αντισταθούν στο νέο έργο Του, θα εγκαταλειφθούν όλοι και θα εξαλειφθούν από τον Θεό και τελικά θα τερματίσουν τη ζωή τους έχοντας τιμωρηθεί και καταστραφεί από τον Θεό.

Το γεγονός ότι ο Κύριος Ιησούς δεν τηρούσε την αργία του Σαββάτου μού επέτρεψε να διαπιστώσω πλήρως ότι το έργο του Θεού δεν συνάδει με τους παλιούς τρόπους και ότι ο Θεός εκτελεί πάντοτε νεότερα και ανώτερα έργα σύμφωνα με το σχέδιό Του και τις ανάγκες της ανθρωπότητας. Επιπλέον, όσο περισσότερο το έργο του Θεού έρχεται σε αντίθεση με τις αντιλήψεις μας, τόσο περισσότερη αλήθεια πρέπει να αναζητήσουμε μέσα σ' αυτό. Επομένως, ανεξάρτητα από το πώς εργάζεται ο Θεός, ως μικροσκοπικά και ασήμαντα δημιουργήματα, δεν πρέπει να κρίνουμε ή να οριοθετούμε τον Θεό με βάση τις ιδέες, τις γνώσεις, τις θεωρίες και τις αντιλήψεις μας, ώστε να μην καταλήξουμε τελικά να είμαστε οι χαμένοι. Η σοφία του Θεού φτάνει ψηλότερα από τους ουρανούς, το έργο Του είναι πέρα ​​από τις φαντασιοκοπίες μας και το Πνεύμα Του μπορεί να ταξιδέψει ανάμεσα σε όλα τα αντικείμενα στον ουρανό και στη γη και να έλθει ανάμεσά μας ενσαρκωμένο για να εκφωνήσει τον λόγο Του και να μας οδηγήσει. Κάθε στάδιο του έργου του Θεού και κάθε λόγος που εκφωνεί είναι γεμάτα με το θέλημά Του και με την επίπονη φροντίδα και σκέψη Του, και έχουν ως μοναδικό στόχο τη σωτηρία μας. Αυτό που θα πρέπει να κάνουμε εμείς είναι να εγκαταλείψουμε τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες μας και να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε, να αναζητήσουμε και να διερευνήσουμε το νέο έργο του Θεού στην πράξη, να μην κάνουμε εικασίες σχετικά με αυτό και το παρανοήσουμε, πόσω μάλλον να μην το κρίνουμε ή το καταδικάσουμε. Ευχαριστώ τον Θεό για τη διαφώτισή Του!

Από τον Βανγκ Χάο

══════❀.❋.❀══════❀.❋.❀══════❀.❋.❀═══════