Μέσα από την πίστη στον Θεό, συνειδητοποίησα το αληθινό νόημα του πλούτου

Μέσα από την πίστη στον Θεό, συνειδητοποίησα το αληθινό νόημα του πλούτου

Όλοι ονειρεύονται να ζήσουν μια ζωή υλικής αφθονίας, κι εγώ δεν αποτελώ εξαίρεση. Κάποτε ήμουν κάποιος που δούλευε αδιάκοπα για να έχει μια εύπορη ζωή. Ωστόσο, όταν είχα αποκτήσει μια τέτοια ζωή, κατάλαβα πως ζούσα μέσα σε βασανιστήρια, νιώθοντας άρρωστος και κενός μέσα μου. Ειλικρινά, βίωσα αυτό που αναφέρεται στη Βίβλο: «Ματαιότης ματαιοτήτων, είπεν ο Εκκλησιαστής· ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης. Τις ωφέλεια εις τον άνθρωπον εκ παντός του μόχθου αυτού, τον οποίον μοχθεί υπό τον ήλιον;» (Εκκλ. 1:2-3). Καθώς αναλογίζομαι τώρα το μονοπάτι που πήρα, γεμίζω με μετάνοια.

Πασχίζοντας για μια εύπορη ζωή

Σαν παιδί, θαύμαζα πάντα πολύ όταν έβλεπα τον επιτυχημένο θείο μου να επιστρέφει από τις διακοπές της Πρωτοχρονιάς με ένα αυτοκίνητο γεμάτο δώρα. Εκείνον τον καιρό, ένα όνειρο γεννήθηκε μέσα μου: όταν θα μεγάλωνα, θα γινόμουν πλούσιος και ισχυρός σαν τον θείο μου· θα ζούσα μια εύπορη ζωή.

Μετά την αποφοίτηση, μετακόμισα σε μια παραθαλάσσια πόλη. Κοίταζα τους ουρανοξύστες παντού γύρω μου, τα αυτοκίνητα που πήγαιναν και έρχονταν, και ο πόθος μου να γίνω πλούσιος όλο και μεγάλωνε. Χρησιμοποίησα κάποιες διασυνδέσεις που είχα κάνει για να πάρω μια θέση σε μια κρατική επιχείρηση και ρίχτηκα στη δουλειά, ψυχή τε και σώματι. Στο εργαστήρι ίδρωνα, στο γραφείο υπέμενα τις συνεχείς επιπλήξεις των αφεντικών μου, και αργά τη νύχτα πάλευα να αντιμετωπίσω κρίσεις στη δουλειά. Πολλά χρόνια αργότερα, όταν είχα γίνει διευθυντής, όλοι οι φίλοι, οι συγγενείς και οι γείτονες μού έδιναν δώρα και μου ζητούσαν να βοηθήσω τα παιδιά τους να βρουν μια δουλειά. Έπαιρνα μια γεύση από το πώς είναι να σε έχουν σε μεγάλη εκτίμηση οι άλλοι και ένιωθα υπέροχα. Κάθε χρονιά, ο μισθός μου αυξανόταν, και άρχισα να ευημερώ.

Ωστόσο, δεν ήμουν καθόλου ικανοποιημένος. Σε μια προσπάθεια να πάω την καριέρα μου στο επόμενο επίπεδο, παραιτήθηκα με παρρησία από την σταθερή εργασία μου στην κρατική επιχείρηση και ακολούθησα τον διευθυντή μια ξένης εταιρίας για να ξεκινήσουμε μια επιχείρηση σε μια άλλη μεγάλη πόλη.

Τα χρόνια που ακολούθησαν, ένιωθα τα επίπεδα του άγχους μου να εκτινάσσονται στο εργασιακό περιβάλλον με τους γοργούς ρυθμούς και με το αυστηρό στυλ διαχείρισης της ξένης εταιρίας. Επιπλέον, συνεχώς είχα να αντιμετωπίσω πελάτες με διαφορετικούς χαρακτήρες. Έπρεπε να τους βγάλω έξω για φαγητό, ποτό και διασκέδαση, και να τους κάνω παρέα. Εκείνο το διάστημα, είδα από πρώτα χέρι την εκκεντρική, έκφυλη ζωή των ξένων επιχειρηματιών και στελεχών επιχειρήσεων στις γνωριμίες που έκανα. Μερικοί από αυτούς ήταν ακόμη και εθισμένοι σε ναρκωτικά. Ήταν μια φρενήρης, ξεδιάντροπη και χωρίς κανέναν ενδοιασμό ζωή. Συχνά ένιωθα πως με είχε κυριεύσει τελείως. Σε πιο νηφάλιες στιγμές, σκεφτόμουν τους καρπούς του πολυτελούς στυλ ζωής που απολάμβανα. Είχα βάλει πολλά κιλά και όλοι οι φυσικοί δείκτες στο αίμα μου ανιχνεύονταν υψηλότερα από το φυσιολογικό. Υπέφερα από σοβαρή αϋπνία και ένιωθα συνεχώς εξουθενωμένος. Επίσης είχα έναν σπόνδυλο που είχε μετακινηθεί χαμηλά στην πλάτη μου, ο οποίος με τον καιρό άσκησε πίεση στα νεύρα μου και προκάλεσε μούδιασμα στα πόδια και τα πέλματά μου, καθιστώντας με ανίκανο να φροντίσω τον εαυτό μου για τρεις μήνες. Με όποιον κι αν είχα να κάνω, έπρεπε να μάθω κάθε χειρονομία και κάθε έκφρασή του, να τον γοητεύσω και να τον κολακεύω... Τέτοιος ήταν ο πόνος και η δυστυχία που κρύβονταν πίσω από την εύπορη ζωή μου. Είχα τώρα το είδος της ζωής για το οποίο είχα δουλέψει τόσο σκληρά, αλλά αυτό δεν μου έφερνε ευτυχία ούτε χαρά. Αντιθέτως, αυτό που μου έφερνε ήταν το βασανιστήριο της αρρώστιας και της ψυχικής ερείπωσης. Δεν καταλάβαινα: γιατί η ζωή ήταν τόσο επώδυνη;

Αναζητώντας την αιτία του πόνου μου

Μέσα στη σύγχυσή μου, έκανα ό,τι μπορούσα για να εντοπίσω την αιτία του προβλήματός μου και βρήκα την απάντηση στον λόγο του Θεού:

«Το ρητό "το χρήμα κινεί τον κόσμο" είναι η φιλοσοφία του Σατανά και επικρατεί σ' ολόκληρη την ανθρωπότητα, σε κάθε ανθρώπινη κοινωνία. Μπορείτε να πείτε ότι είναι μια τάση, επειδή αυτό έχει ενσταλαχτεί στην καρδιά του καθενός, και έχει τώρα εδραιωθεί στην καρδιά τους. Οι άνθρωποι ξεκίνησαν από το να μην πιστεύουν σ' αυτό το ρητό, μέχρι να φτάσουν σταδιακά να το συνηθίσουν, σε σημείο που όταν ήρθαν σε επαφή με την πραγματική ζωή, να το εγκρίνουν νοερά, στη συνέχεια αναγνώρισαν την ύπαρξη και, τελικά, έβαλαν τη δική τους σφραγίδα στην έγκρισή του. Δεν είναι η διαδικασία με την οποία διαφθείρει ο Σατανάς τους ανθρώπους; [...] Οπότε, αφότου ο Σατανάς χρησιμοποιήσει αυτήν την τάση για να διαφθείρει τους ανθρώπους, πώς εκδηλώνεται αυτή μέσα τους; Δεν νιώθετε ότι δεν θα μπορούσατε να επιβιώσετε σ' αυτόν τον κόσμο χωρίς καθόλου χρήματα, ότι θα ήταν αδύνατον ακόμα και για μία ημέρα; Το κύρος των ανθρώπων βασίζεται στο πόσα χρήματα έχουν, καθώς τους καθιστούν άξιους σεβασμού. Οι φτωχοί σκύβουν από ντροπή, ενώ οι πλούσιοι απολαμβάνουν μεγάλο κύρος. Στέκονται με το κεφάλι ψηλά και περήφανα, μιλάνε δυνατά και ζουν αλαζονικά. Τι αποφέρουν στους ανθρώπους αυτό το ρητό και αυτή η τάση; Δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν ότι η απόκτηση χρημάτων αξίζει κάθε θυσία; [...] Με άλλα λόγια, αυτό το ρητό ελέγχει ήδη τη συμπεριφορά σου και τις σκέψεις σου, και θα προτιμούσες να αφήσεις τη μοίρα σου να ελέγχεται απ' αυτό το ρητό, παρά να τα παρατήσεις όλα. Οι άνθρωποι το κάνουν αυτό, ελέγχονται και χειραγωγούνται απ' αυτό το ρητό. Αυτό δεν είναι το αποτέλεσμα της διαφθοράς των ανθρώπων από τον Σατανά;»

Όταν διάβασα τον λόγο του Θεού, συνειδητοποίησα πως η αιτία του πόνου μου είχε τις ρίζες της στη συνεχή πάλη μου για χρήματα. Είχα ζημιωθεί πικρά από τέτοια σατανικά αποφθέγματα όπως: «Το χρήμα κινεί τον κόσμο» και «Το χρήμα προηγείται» Είχα κάνει σκοπό της ζωής μου το να κερδίζω χρήματα. Σκεφτόμουν πως αν είχα χρήματα, θα μπορούσα να ζήσω μια ζωή μέσα στην πολυτέλεια· θα μπορούσα να σταθώ ολόρθος με το κεφάλι ψηλά, να κερδίσω σεβασμό από τους γύρω μου και να ζήσω με στυλ και μεγαλεία. Δούλευα μέρα-νύχτα για να μπορέσω να έχω μια εύπορη ζωή· είχα αναθέσει στο μυαλό μου να μελετά αποκλειστικά για επιχειρήσεις. Για να κερδίσω προαγωγές και να αυξηθεί ο μισθός μου, είχα συρθεί μπροστά στους ανωτέρους μου, και ήμουν επιμελής και ευσυνείδητος. Ωστόσο, ακόμη και αφότου είχα γίνει διευθυντής, εξακολουθούσα να μην είμαι ικανοποιημένος από την κατάστασή μου. Παρασυρμένος από το δέλεαρ των χρημάτων, είχα παραιτηθεί από τη σταθερή θέση μου στην κρατική επιχείρηση και μεταπήδησα σε μια δουλειά που είχε περισσότερα να μου προσφέρει, σε μια ξένη εταιρία. Για να επιτύχω ακόμη καλύτερα αποτελέσματα, εξέθεσα τον εαυτό μου σε υπερβολικό εργασιακό στρες, και έτρεχα μπρος-πίσω, φθείροντας τον εαυτό μου. Είχα αρρωστήσει από την υπερβολική δουλειά - ήμουν συνεχώς άρρωστος. Παρόλα αυτά, για να κρατώ τους πελάτες μου χαρούμενους, εξακολούθησα να μαθαίνω πώς να τους γοητεύω και να τους κολακεύω. Έβγαινα έξω μαζί τους για ποτό και το στυλ της ζωής μου γινόταν όλο και πιο διεφθαρμένο. Αν και είχα κάνει κάποια χρήματα και ευημερούσα, η ευημερία μου δεν μπορούσε να ανακουφίσει το βασανιστήριο της αρρώστιάς μου ούτε την καταπίεση που ένιωθα στην καρδιά μου. Τότε ήταν που είδα καθαρά το εξής: το κυνήγι των χρημάτων σίγουρα δεν ήταν το αληθινό μονοπάτι στη ζωή· ένα τέτοιο μονοπάτι μπορούσε να οδηγήσει μόνο σε όλο και περισσότερο πόνο. Όταν έφτασα σ' αυτήν τη συνειδητοποίηση, παραιτήθηκα από τη δουλειά μου στην ξένη εταιρία και ξεκίνησα κάποια δικά μου μικρά επιχειρηματικά εγχειρήματα. Στο επόμενο διάστημα, άρχισα να διαβάζω σοβαρά τον λόγο του Θεού. Ενεπλάκην στη ζωή της εκκλησίας και, σταδιακά, άρχισα να νιώθω μια αίσθηση ελευθερίας και απελευθέρωσης που ανάλογή της δεν είχα νιώσει ποτέ πριν.

Αποφεύγοντας το δέλεαρ των χρημάτων, βρήκα το αληθινό μονοπάτι

Μια μέρα, ένας φίλος μου γιατρός που εργαζόταν σε ένα νοσοκομείο με ρώτησε αν ήθελα να ξεκινήσω μια δουλειά μαζί του, πουλώντας φάρμακα σε νοσοκομεία. Θα ήμουν υπεύθυνος για την προμήθεια και τη διανομή των φαρμάκων, θα διαχειριζόμουν τα τηλεφωνήματα, θα έκανα πληρωμές, θα προσέλκυα πελάτες και θα γευμάτιζα μαζί τους, θα τους έβγαζα έξω, θα τους έκανα δώρα κλπ. Για μια ακόμη φορά, η καρδιά μου άρχισε να χοροπηδά από ενθουσιασμό. Τώρα που το παιδί μου είχε μεγαλώσει, είχα πολύ περισσότερα έξοδα. Αυτή η νέα επιχείρηση θα μου επέτρεπε να αποκτήσω ξανά λίγα χρήματα και να εξασφαλίσω πως η οικογένειά μου θα μπορούσε να ζήσει μια εύπορη ζωή. Εκείνο το διάστημα, η σύζυγός μου με προειδοποίησε: «Δεν έχεις υποφέρει αρκετά κάνοντας δουλειές μακριά από το σπίτι; Ο σπόνδυλός σου που έχει μετακινηθεί εξακολουθεί να είναι σε άσχημη κατάσταση. Πόσο ακόμη τρέξιμο μπορείς να αντέξεις; Η κατάσταση του οργανισμού σου δεν σου επιτρέπει πια να προσελκύεις και να γευματίζεις με τους πελάτες μ' αυτόν τον τρόπο. Θέλεις να συνεχίσεις να κάνεις τα ίδια λάθη, ζώντας αυτό το είδος ζωής που ο Σατανάς σε έριξε μέσα του και πρωτύτερα; Δεν είναι εύκολο να δραπετεύσεις από την παγίδα του Σατανά. Μην παγιδευτείς ξανά σ' αυτό. Είναι ένα από τα δόλια σχέδια του Σατανά· έχεις λάβει την προειδοποίηση!»

Και είχε δίκιο! Τώρα, έχω αποδεχθεί με χαρά το ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού. Μέσα από τον λόγο του Θεού, έχω συνειδητοποιήσει τη μοχθηρία του Σατανά. Είναι ο Θεός εκείνος που με οδήγησε πίσω από το λάθος στο αληθινό μονοπάτι. Ποτέ ξανά δεν θα ακολουθήσω το λάθος μονοπάτι. Είδα αυτά τα λόγια του Θεού: «Η δόξα και τα πλούτη που αποκτά κανείς στον υλικό κόσμο, του δίνουν παροδική ικανοποίηση, απολαύσεις της στιγμής, ψευδή αίσθηση άνεσης και τον κάνουν να χάσει τον δρόμο του. Έτσι, οι άνθρωποι, καθώς χτυπιούνται στην αχανή θάλασσα της ανθρωπότητας, λαχταρώντας γαλήνη, παρηγοριά και ηρεμία της καρδιάς, καταπίνονται ξανά και ξανά από τα κύματα. Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν βρει ακόμα απαντήσεις στα ερωτήματα που είναι σημαντικότερο να κατανοήσουν - από πού προέρχονται, γιατί ζουν, πού πηγαίνουν, και ούτω καθεξής - ξελογιάζονται από τη δόξα και τα πλούτη, παραπλανιούνται και ελέγχονται από αυτά και χάνονται οριστικά. Ο χρόνος περνάει γρήγορα· τα χρόνια περνούν εν ριπή οφθαλμού· πριν κανείς το καταλάβει, έχει αποχαιρετήσει τα καλύτερα χρόνια της ζωής του». Τα λόγια του Θεού περιέγραφαν ακριβώς την περίπτωσή μου. Είχα γίνει εξαρτημένος από το κυνήγι του χρήματος, της δόξας και της περιουσίας. Είχα αποκτήσει χρήματα, είχα κερδίσει μια εύπορη ζωή και κέρδισα τον σεβασμό των γύρω μου· όμως αυτές οι απολαύσεις ήταν μόνο φευγαλέες: στην ουσία, δεν μπορούσαν να γεμίσουν το επώδυνο κενό στην καρδιά μου, πολύ δε περισσότερο να με ελευθερώσουν από το βασανιστήριο της ασθένειάς μου. Το μόνο που μπορούσαν να κάνουν ήταν να με κάνουν να χάσω τον εαυτό μου καθώς επιδίωκα το κέρδος, και μ' αυτόν τον τρόπο χαράμισα τόσο πολλά χρόνια από τη ζωή μου. Στην πραγματικότητα, ο Θεός δεν έχει διευθετήσει για εμάς να είμαστε πάνω σ' αυτήν τη γη για να μπορούμε να παλεύουμε για να ζήσουμε ευκατάστατα, αλλά αντιθέτως, θέλει να πιστεύουμε σε Εκείνον, να Τον λατρεύουμε, να αποδεχόμαστε την καθοδήγησή Του, να υποταχθούμε ολοκληρωτικά στις διευθετήσεις Του, να αναζητήσουμε να Τον γνωρίσουμε, και να γίνουμε μάρτυρες των θαυμαστών πράξεών Του. Το να ζούμε μ' αυτόν τον τρόπο σημαίνει ότι η ζωή μας έχει νόημα. Αν δεν είχα αρπάξει αυτήν την πολύτιμη ευκαιρία να γνωρίσω τον Θεό, τότε ακόμη και μια εύπορη ζωή θα ήταν εντελώς άδεια και ουσιαστικά ανίκανη να μου φέρει οποιαδήποτε ψυχική χαρά. Την ώρα του θανάτου, θα ήμουν απλώς με άδεια χέρια. Μόλις το συνειδητοποίησα αυτό, ήξερα τι έπρεπε να κάνω. Είχα μια σταθερή δουλειά και είχα κάνει πολλά χρήματα. Δεν μπορούσα να ενδώσω ξανά στην ακόρεστη απληστία. Έπρεπε να αφιερώσω περισσότερο χρόνο διαβάζοντας τον λόγο του Θεού και λατρεύοντας Εκείνον. Οπότε, αρνήθηκα διακριτικά την ευγενική προσφορά του φίλου μου.

Μόλις είχα πάρει την απόφασή μου, ήρθαν τρομερά νέα. Ο θείος τον οποίο κάποτε λάτρευα είχε πεθάνει από εγκεφαλική αιμορραγία που είχε προκληθεί από την υπερβολική εργασία. Είχε γίνει κάτι σαν τοπική διασημότητα, έχοντας στην κατοχή του μια περιουσία δεκάδων εκατομμυρίων, κι όμως το λαμπρό έργο της ζωής του εξαφανίστηκε σε μια στιγμή και η ζωή του έφθασε στο τέλος της στην ηλικία των 53 χρόνων. Έπειτα από τον θάνατο του θείου μου, μου έγινε ακόμη πιο σαφές πως το να παλεύω για μια εύπορη ζωή δεν φέρνει κανένα όφελος - στην πραγματικότητα, προκαλεί τρομερό κακό.

Ένα διαφορετικό είδος πλούτου

Αργότερα, είδα τα εξής λόγια του Θεού: «Επειδή η ουσία του Θεού είναι άγια, αυτό σημαίνει ότι μόνο μέσα από τον Θεό μπορείς να διαβείς τον φωτεινό, τον σωστό δρόμο στη ζωή. Μόνο μέσα από τον Θεό μπορείς να γνωρίσεις το νόημα της ζωής, να ζήσεις μια πραγματική ζωή, να κατέχεις την αλήθεια, να γνωρίσεις την αλήθεια και μόνο μέσα από τον Θεό μπορείς να αποκτήσεις ζωή από την αλήθεια. Μόνο ο ίδιος ο Θεός μπορεί να σε βοηθήσει να αποφύγεις το κακό και να σε σώσει από τη βλάβη που προκαλεί ο Σατανάς και τον έλεγχο που έχει επάνω σου. Εκτός από τον Θεό, κανένας και τίποτα δεν μπορεί να σε σώσει από τον ωκεανό των συμφορών, ώστε να μην υποφέρεις άλλο: αυτό καθορίζεται από την ουσία του Θεού». Σωστά!  Η ουσία του Θεού είναι άγια και μόνο με την καθοδήγηση του Θεού μπορεί κάποιος να περπατήσει το αληθινό μονοπάτι. Μόνο ζώντας σύμφωνα με τον λόγο του Θεού μπορεί κάποιος να λάβει τη φροντίδα και την προστασία Του, να απομακρυνθεί από κάθε είδους σατανικούς πειρασμούς και ζημίες, και να ζήσει μια ζωή γεμάτη νόημα. Βλέποντας αυτό τώρα, δεν μπορώ παρά να σκεφτώ τον Ιώβ. Δεν πέρασε τη ζωή του πασχίζοντας να γίνει πλουσιότερος, και να κρατιέται με μεγάλη εκτίμηση από τους γύρω του. Περπάτησε το μονοπάτι του σεβασμού προς τον Θεό και της αποφυγής του κακού. Αναζήτησε να μάθει τις πράξεις του Θεού και να υποταχθεί ολοκληρωτικά στις διευθετήσεις του Θεού. Όταν ήταν πλούσιος, δεν έκανε επίδειξη αλλά συνέχιζε να ζει μια απλή ζωή. Έφθασε ακόμη και στο σημείο να μην παρευρίσκεται στα επίσημα δείπνα των παιδιών του επειδή φοβόταν πως αυτό θα τον απομάκρυνε από τον Θεό. Ακόμη κι όταν ο Σατανάς άρπαξε την περιουσία του, εκείνος εξακολούθησε να δοξάζει το όνομα του Θεού. Ούτε το να αποκτήσει ούτε το να χάσει χρήματα άλλαξε καθόλου την αφοσίωσή του στον Θεό. Στάθηκε ακλόνητος και έγινε μάρτυρας προς τον Θεό. Στο τέλος, ο Ιώβ κέρδισε τον έπαινο του Θεού και μετέβη από το να γνωρίζει τον Θεό «εξ ακοής» στο να δει την αληθινή ύπαρξη του Θεού. Η πίστη του στον Θεό άνθησε, κι εκείνος έφθασε στο σημείο να ζήσει μια πραγματικά πολύτιμη και γεμάτη νόημα ζωή. Ήταν ένας άνθρωπος με πραγματικό πλούτο. Εμπνεύστηκα από όσα βίωσε ο Ιώβ. Τις επόμενες μέρες, μόλις είχα χρόνο, ησύχαζα ενώπιον του Θεού, διάβαζα τον λόγο του Θεού και τραγουδούσα ύμνους για να Τον δοξάσω. Ο οργανισμός μου σταδιακά ανέκαμψε, και το μυαλό μου επίσης γινόταν όλο και πιο σταθερό, πιο γαλήνιο.

Έχοντας περπατήσει αυτό το μονοπάτι, ήξερα σε κάποιο βαθύτερο επίπεδο πως η επιδίωξη του πλούτου από εμένα ήταν στην πραγματικότητα σαν ένα ωραίο σακάκι που είχε χρησιμοποιήσει ο Σατανάς για να με εξαπατήσει. Κάλυψε το σώμα μου εξωτερικά, όμως δεν μπόρεσε ποτέ να γεμίσει το κενό στην ψυχή μου. Τα χρήματα, η δόξα και η περιουσία δεν μπορούν να επεκτείνουν τη ζωή κάποιου ούτε για ένα λεπτό, ούτε για ένα δευτερόλεπτο. Μια ζωή που την έχουμε ζήσει χωρίς την αλήθεια δεν έχει καμιά απολύτως αξία. Αγαλλιάζω επειδή έχω προσέλθει μέσα στην παρουσία του Θεού και επειδή λαμβάνω την καθοδήγηση των λόγων Του της ζωής. Το πνεύμα μου τώρα είναι χαλαρό και γαλήνιο, και αυτού του είδους η ζωή είναι η μόνη ζωή στην οποία κάποιος μπορεί να είναι αληθινά πλούσιος.

Από τον Τσεν Τσούο