Ο Θεός αγαπά τον κόσμο

Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον. Επειδή δεν απέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού εις τον κόσμον διά να κρίνη τον κόσμον, αλλά διά να σωθή ο κόσμος δι' αυτού» (Κατά Ιωάννην 3:16-17).

Λόγω της αγάπης του Θεού, ο Θεός ενσαρκώθηκε στη γη για να λυτρώσει την ανθρωπότητα και να επωμιστεί τις αμαρτίες όλων. Έφερε τους ανθρώπους έξω από τους κανόνες του νόμου, δεν αντιμετώπιζαν πια τον κίνδυνο της καταδίκης ή της εκτέλεσης λόγω της αδυναμίας τήρησης του νόμου, μπόρεσαν να ζήσουν ελεύθερα ενώπιον του Θεού. Από τη χάρη του Θεού βλέπουμε το έλεος και την αγάπη Του, αισθανόμαστε την αγάπη και την ανεκτικότητα Του. Μόνο ο Θεός έχει τέτοια αγάπη και τέτοια ουσία.

Ένα πνευματικό βιβλίο λέει: «Όσο για το έργο της Εποχής της Χάριτος, ο Ιησούς ήταν ο Θεός που έσωσε τον άνθρωπο. Αυτό που Αυτός είχε και ήταν, ήταν η χάρη, η αγάπη, η ευσπλαχνία, η επιείκεια, η υπομονή, η ταπεινοφροσύνη, η φροντίδα και η ανοχή, και το πιο μεγάλο μέρος του έργου που επιτέλεσε ήταν προς χάριν της λύτρωσης του ανθρώπου. Όσο για τη διάθεσή Του, ήταν γεμάτη ευσπλαχνία και αγάπη, και επειδή ήταν γεμάτος ευσπλαχνία και αγάπη, έπρεπε να καρφωθεί στον σταυρό για τον άνθρωπο, για να δείξει ότι ο Θεός αγάπησε τον άνθρωπο ως τον εαυτό Του τόσο πολύ ώστε προσφέρθηκε ο ίδιος στην ολότητά Του».

«Στην καρδιά Του, ο Κύριος Ιησούς ήταν πρόθυμος να προσφέρει τον εαυτό Του για την ανθρωπότητα, να θυσιάσει τον εαυτό Του. Ήταν επίσης πρόθυμος να ενεργήσει ως θυσία υπέρ αμαρτίας και να καρφωθεί στον σταυρό, όπως και ήταν ανυπόμονος να ολοκληρώσει το έργο αυτό. Όταν είδε τις άθλιες συνθήκες των ανθρωπίνων ζωών, ήθελε ακόμη περισσότερο να εκπληρώσει την αποστολή Του όσο το δυνατόν γρηγορότερα, δίχως την καθυστέρηση ενός λεπτού ή δευτερολέπτου. Όταν ένιωσε αυτήν την αίσθηση του επείγοντος, δε σκεφτόταν πόσο μεγάλος θα ήταν ο δικός Του ο πόνος, ούτε και σκεφτόταν πια πόση ταπείνωση θα έπρεπε να υποστεί - είχε μονάχα μια πεποίθηση στην καρδιά Του: εφόσον πρόσφερε τον εαυτό Του και εφόσον καρφωνόταν στον σταυρό σαν θυσία υπέρ αμαρτίας, το θέλημα του Θεού θα εκπληρωνόταν και Αυτός θα μπορούσε να ξεκινήσει νέο έργο. Οι ζωές της ανθρωπότητας στην αμαρτία, η κατάσταση της ύπαρξής τους στην αμαρτία, θα άλλαζαν ολοκληρωτικά. Η πεποίθησή Του κι αυτό που ήταν αποφασισμένος να κάνει, σχετίζονταν με τη σωτηρία του ανθρώπου κι Αυτός είχε μονάχα έναν στόχο: να κάνει το θέλημα του Θεού, ώστε να μπορέσει Αυτός να ξεκινήσει επιτυχώς το επόμενο στάδιο στο έργο Του. Αυτά σκεφτόταν ο Κύριος Ιησούς την περίοδο εκείνη».

💖.•°``°•💖.•°``°•.💖.•°``°•.💖.•°``°•.💖.•°``°•.💖.•°``°•.💖.•°``°•.💖.•°``°•.💖