Βασιζόμενη στον Θεό, θεραπεύτηκα από την ηπατίτιδα Β

«Σου-έλινγκ, είσαι παντρεμένη; Έχεις παιδιά;»

«Είμαι παντρεμένη, αλλά δεν έχω παιδιά».

«Κρίνοντας από την αναφορά των αναλύσεων, έχεις ηπατίτιδα Β. Αν είχες μωρό, δεν θα έπρεπε να το θηλάζεις. Και όταν γευματίζεις με την οικογένειά σου ή με φίλους, πρέπει να χρησιμοποιείς χωριστά μπολ και ξυλάκια...»

Τα λόγια του γιατρού με έριξαν αμέσως σε κατάθλιψη.

Δεν είχα σκεφτεί ποτέ πως θα διαγνωστώ με ηπατίτιδα Β μέσω μια τέτοιας, συνηθισμένης ιατρικής εξέτασης. Το αποτέλεσμα με αναστάτωσε. Ο γιατρός, βλέποντας πόσο ανήσυχη ήμουν, μου είπε καθησυχαστικά: «Τα νοσοκομεία δεν έχουν ιδιαίτερη φαρμακευτική αγωγή για την ηπατίτιδα Β. Ωστόσο, μπορείς να πάρεις κάποια φάρμακα από την κινεζική ιατρική και θα γίνεις γρήγορα καλύτερα. Παρόλο που έχεις αυτήν την ασθένεια εδώ και κάποιο καιρό, μπορείς ακόμη να γίνεις καλύτερα αν επιμείνεις στο να παίρνεις τα φάρμακα της κινεζικής ιατρικής». Προφανώς, ο γιατρός υποβάθμιζε τη σοβαρότητα της ασθένειάς μου. Ήξερα πως είναι δύσκολο να θεραπευτεί η ηπατίτιδα Β και πως αν χειροτέρευε, θα κινδύνευε η ζωή μου.

Όταν γύρισα σπίτι, το άδειο δωμάτιο μου μού φάνηκε εξαιρετικά ερημωμένο. Κάθισα στο κρεβάτι και κοίταζα έξω από το παράθυρο νιώθοντας κενή και αβοήθητη καθώς τα δάκρυα έτρεχαν χωρίς σταματημό από τα μάτια μου. Δεν μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι: «Μόλις αποδέχτηκα το έργο του Θεού, οπότε πώς και έχω αυτήν την ασθένεια; Γιατί δεν με προστάτευσε ο Θεός;» Χωρίς να το καταλαβαίνω, έγινα κάπως αρνητική και έχασα την πίστη μου στον Θεό.

Μια μέρα, μια αδελφή ήρθε να με επισκεφτεί. Όταν έμαθε την κατάστασή μου, μου διάβασε ένα εδάφιο από τα λόγια του Θεού: «Όταν επέρχεται κάποια αρρώστια, οφείλεται στην αγάπη του Θεού, και οι καλές Του προθέσεις βρίσκονται σίγουρα πίσω από αυτήν. Ακόμα κι όταν το σώμα σου υποφέρει, μην παίρνεις ιδέες από τον Σατανά. Να αινείς τον Θεό εν μέσω ασθενειών και να απολαμβάνεις τον Θεό εν μέσω του αίνου σου. Μην αποθαρρύνεσαι μπροστά στην ασθένεια, συνέχισε να αναζητάς, μην τα παρατάς ποτέ, και ο Θεός θα σε φωτίσει με το φως Του. Πόσο πιστός ήταν ο Ιώβ; Ο Παντοδύναμος Θεός είναι ένας πανίσχυρος γιατρός! Το να κατοικείς στην αρρώστια είναι να είσαι άρρωστος, αλλά το να κατοικείς στο πνεύμα είναι να είσαι καλά. Αν έχεις μονάχα μια ανάσα, ο Θεός δεν θα σε αφήσει να πεθάνεις».

Αφού διάβασε τα λόγια του Θεού, η αδελφή συναναστράφηκε μαζί μου τα εξής: «Στην αρχή, όταν πιστεύουμε στον Θεό, δεν καταλαβαίνουμε καλά την αλήθεια. Στην πραγματικότητα, όλες οι ασθένειες και τα βάσανά μας προέρχονται από τον Σατανά. Ο Σατανάς θέλει να βρεθούμε μπροστά σε αρρώστιες και δυστυχίες και να νιώσουμε απογοητευμένοι από τη ζωή μας. Μ' αυτόν τον τρόπο ο Σατανάς μάς παρενοχλεί και μας ωθεί να αμφιβάλουμε και να παρανοούμε σχετικά με τον Θεό, κάτι το οποίο μας οδηγεί στη άρνηση και στην προδοσία του Θεού. Στο τέλος, καταλήγουμε να επιστρέψουμε στην κυριαρχία του Σατανά και έτσι επιτυγχάνεται ο στόχος του Σατανά να συνεχίζει να μας βλάπτει και να μας ποδοπατά. Μην ξεγελιέσαι από τις απάτες του Σατανά! Το θέλημα του Θεού πίσω από τη δυσκολία που σε βρήκε μ' αυτήν την αρρώστια είναι να προσέλθεις ενώπιόν Του για να στηριχθείς περισσότερο πάνω Του και να Τον σεβαστείς περισσότερο· το θέλημά Του για εμάς δεν είναι να ζούμε έχοντας υποστεί ζημίες από τον Σατανά και να είμαστε αρνητικοί και αδύναμοι. Ο Θεός λέει: "Αν έχεις μονάχα μια ανάσα, ο Θεός δεν θα σε αφήσει να πεθάνεις". Ο Θεός μπορεί να κάνει τον χωλό να περπατήσει, τον τυφλό να δει και τον νεκρό να επιστρέψει στη ζωή. Είναι παντοδύναμος και τίποτε δεν είναι δύσκολο για Εκείνον. Πρέπει να έχουμε πίστη στον Θεό, να στηριζόμαστε περισσότερο πάνω Του και να Τον σεβόμαστε περισσότερο, να εμπιστευόμαστε όλα αυτά στα χέρια Του και να Τον αφήνουμε να κυβερνά και να διευθετεί τα πάντα».

Μέσα από τα λόγια του Θεού και τη συναναστροφή της αδελφής, κατανόησα ένα μέρος της θέλησης του Θεού. Όταν όλα πήγαιναν καλά, πίστευα πολύ στον Θεό. Αντίθετα, όταν αρρώστησα, παραπονέθηκα πως ο Θεός δεν με προστάτευσε. Αυτό που αποκάλυψα έδειξε ότι δεν είχα πίστη στον Θεό. Τότε, πήρα μια απόφαση: δεν θα πιαστώ στην απάτη του Σατανά. Θα ακολουθήσω τον Θεό με ειλικρίνεια, θα εμπιστευτώ την ασθένειά μου στα χέρια του Θεού κα θα υπακούσω στην κυριαρχία Του και τις διευθετήσεις Του. Τις επόμενες ημέρες, αγόρασα πολλά φάρμακα της κινεζικής ιατρικής και βρήκα μια άλλη δουλειά στην οποία θα μπορούσα να δουλεύω τις κανονικές ώρες.

Έναν μήνα αργότερα, πήγα για εξετάσεις όπως είχε ζητήσει ο γιατρός. Το αποτέλεσμα έδειξε πως η κατάστασή μου δεν είχε βελτιωθεί. Όταν το έμαθα, αμέσως έπεσα σε κατάθλιψη. Σκέφτηκα: «Έχω προσευχηθεί στον Θεό και έχω επίσης πάρει τα φάρμακα. Γιατί δεν πηγαίνω καλύτερα; Είμαι μόλις είκοσι ενός. Τι θα γίνει αν χειροτερεύσω; Επιπλέον, η θεραπεία γι' αυτήν την ασθένεια θα μου κοστίσει πολλά χρήματα και δεν μπορώ να ανταπεξέλθω». Όσο περισσότερο το σκεφτόμουν τόσο περισσότερο έπεφτα σε σύγχυση και σε κατάθλιψη.

Όταν ήρθε ξανά η αδελφή να με επισκεφτεί, της είπα τι σκεφτόμουν. Τότε η αδελφή μού έδειξε ένα άρθρο μαρτυρίας εμπειρίας. Η ηρωίδα στο άρθρο έχει καρκίνο σε προχωρημένο στάδιο και ο γιατρός λέει πως δεν υπάρχει κάτι άλλο που να μπορούν να κάνουν για εκείνη. Ο σύζυγός της, επειδή φοβάται πως εκείνη ίσως πεθάνει μέσα στο σπίτι τους, τη διώχνει. Όλοι οι υπόλοιποι που τη γνωρίζουν καλά, πιστεύουν πως δεν έχει ελπίδες επιβίωσης. Ωστόσο, αφότου αποδέχεται το έργο του Θεού των εσχάτων ημερών, υπό την καθοδήγηση των λόγων του Θεού, βλέπει τις θαυμαστές πράξεις του Θεού - ο καρκίνος της θεραπεύεται με θαυματουργό τρόπο. Η εμπειρία της μου έδωσε ελπίδα. Πίστεψα πως όλα όσα μου συνέβαιναν ήταν διευθετημένα από τον Θεό: Εκείνος χρησιμοποιούσε το περιβάλλον όπως επίσης και τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα για να με οδηγήσει και να με βοηθήσει και να μου δώσει πίστη και μια κατανόηση της παντοδυναμίας Του και της κυριαρχίας Του. Γι' αυτό, προσευχήθηκα στον Θεό: «Ω, Θεέ μου! Δεν είχα αληθινή πίστη σε Εσένα. Όταν η κατάστασή μου δεν βελτιώθηκε, έγινα αρνητική και έκανα παράπονα. Ω, Θεέ μου, είμαι πρόθυμη να εμπιστευτώ αληθινά την ασθένειά μου σε Εσένα. Ανεξάρτητα από το πότε θα θεραπευτώ ή αν θα θεραπευτώ, είμαι πρόθυμη να Σε ακολουθήσω και να υπακούσω στις διευθετήσεις Σου».
Στη συνέχεια, η αδελφή διάβασε ένα άλλο εδάφιο από τα λόγια του Θεού: «Πόσοι πιστεύουν σ' Εμένα μόνο και μόνο για να τους θεραπεύσω; Πόσοι πιστεύουν σ' Εμένα μόνο και μόνο για να χρησιμοποιήσω τις δυνάμεις Μου και να βγάλω τα ακάθαρτα πνεύματα από το σώμα τους; Και πόσοι πιστεύουν σ' Εμένα απλώς και μόνο για να λάβουν ειρήνη και χαρά από Εμένα; Πόσοι πιστεύουν σ' Εμένα μόνο για να απαιτήσουν από Εμένα περισσότερο υλικό πλούτο. Και πόσοι πιστεύουν σ' Εμένα μόνο και μόνο για να περάσουν τη ζωή αυτή με ασφάλεια και να είναι σώοι και αβλαβείς στον κόσμο που έρχεται; Πόσοι πιστεύουν σ' Εμένα μόνο για να αποφύγουν τα δεινά της κόλασης και να λάβουν τις ευλογίες του ουρανού. Πόσοι πιστεύουν σ' Εμένα μόνο για προσωρινή άνεση, αλλά δεν αποζητούν να κερδίσουν τίποτα από τον κόσμο που έρχεται; Όταν έστρεψα το μένος Μου στον άνθρωπο και πήρα όλη τη χαρά και την ειρήνη που είχε αρχικά, ο άνθρωπος άρχισε να αμφιβάλει. Όταν έδωσα στον άνθρωπο τα δεινά της κόλασης και πήρα πίσω τις ευλογίες του ουρανού, η ντροπή του ανθρώπου μετατράπηκε σε θυμό. Όταν ο άνθρωπος μού ζήτησε να τον θεραπεύσω, αλλά Εγώ δεν τον αναγνώρισα και τον αποστράφηκα, ο άνθρωπος απομακρύνθηκε από Εμένα και αναζήτησε τον δρόμο των κομπογιαννιτών και της μαγείας. Όταν πήρα όλα όσα ο άνθρωπος είχε απαιτήσει από Εμένα, όλοι εξαφανίστηκαν χωρίς ίχνος. Γι' αυτό λέω ότι ο άνθρωπος πιστεύει σ' Εμένα, γιατί δίνω μεγάλη χάρη και γιατί έχει πάρα πολλά να κερδίσει».

Η αδελφή συναναστράφηκε μαζί μου το εξής: «Τα λόγια του Θεού αποκαλύπτουν τα κίνητρα και τις νοθείες ως προς την πίστη μας στον Θεό. Αν δεν ήταν οι αποκαλύψεις του Θεού, θα το θεωρούσαμε ακόμη σωστό να αναζητούμε γαλήνη και ευλογίες και να ζητάμε από τον Θεό να μας θεραπεύσει όταν είμαστε άρρωστοι και να μας βοηθήσει όταν συναντούμε δυσκολίες. Στην πραγματικότητα, μια τέτοια αντίληψη σχετικά με την πίστη είναι λανθασμένη. Αφότου διαφθαρήκαμε από τον Σατανά, είμαστε γεμάτοι με διάφορες σκέψεις και απόψεις του Σατανά, όπως «Ο καθένας για τον εαυτό του και ο διάβολος τελευταίος», «Γιατί να σηκωθώ νωρίς αν δεν υπάρχει κάποιος λόγος για μένα;» και ούτω καθεξής, και γι' αυτό γεννιόμαστε με μια εγωιστική και ποταπή διεφθαρμένη διάθεση. Είτε με πίστη στον Θεό είτε με οτιδήποτε άλλο, η αρχή μας είναι να ενεργούμε για το δικό μας όφελος και να ευεργετούμε τους εαυτούς μας, και ποτέ δεν έχουμε γνήσια αφοσίωση ούτε και κάνουμε ειλικρινείς προσπάθειες. Τα παρατάμε και ξοδευόμαστε όσον αφορά την πίστη μας στον Θεό στο να κερδίζουμε ευλογίες, και αν δεν αποκτήσουμε γαλήνη ή ευλογίες, απαρνούμαστε τον Θεό και Τον προδίδουμε. Αυτά προκαλούνται από την εγωιστική φύση μας».

Η αποκάλυψη των λόγων του Θεού και η συναναστροφή της αδελφής με αφύπνισαν. Αποδείχθηκε πως ο λόγος που έγινα αρνητική και αδύναμη, που έχασα την πίστη στον Θεό, και που έφτασα ακόμη και στο σημείο να παρανοήσω και να παραπονεθώ στον Θεό ξανά και ξανά όταν αρρώστησα, ήταν κυρίως επειδή η εγωιστική και ποταπή σατανική φύση μου με διάταζε να έχω την πρόθεση και τον πόθο να κερδίσω ευλογίες. Όταν διαγνώστηκα με ηπατίτιδα Β, μέσα στην καρδιά μου είχα απαιτήσεις από τον Θεό. Έτσι, όταν η κατάστασή μου δεν βελτιώθηκε έπειτα από μια περίοδο θεραπείας, παρεξήγησα τον Θεό, Του παραπονέθηκα και ζούσα μέσα σε μια πολύ αρνητική κατάσταση. Ήμουν απολύτως ανίκανη να γίνω μάρτυρας για τον Θεό όπως έκανε ο Ιώβ, και είδα πως η αντίληψή μου ως προς την πίστη μου στον Θεό ήταν λανθασμένη! Σε εκείνο το σημείο, ξαφνικά συνειδητοποίησα πως, παρόλο που υπέφερα κάποιον φυσικό πόνο όταν με βρήκε αυτή η ασθένεια, μέσα από αυτήν την κατάσταση ο Θεός αποκάλυψε τη λανθασμένη αντίληψή μου ως προς την πίστη και τα ποταπά μου κίνητρα. Αυτό ήταν πραγματικά η σωτηρία του Θεού για μένα. Μόνο μέσα από αυτήν την αποκάλυψη μπόρεσα να γνωρίσω τον εαυτό μου, και μόνο επιδιώκοντας την αλήθεια μπόρεσε η διάθεσή μου να αλλάξει κα να εξαγνιστεί, και μπόρεσα επιτέλους να γίνω ένα άτομο που συμβαδίζει με το θέλημα του Θεού. Δόξα τω Θεώ! Αφότου κατάλαβα το θέλημα του Θεού, η καρδιά μου ανακουφίστηκε πάρα πολύ.

Μια μέρα, στη διάρκεια της πνευματικής μου αυτοσυγκέντρωσης, διάβασα ένα εδάφιο από τα λόγια του Θεού: «Κανείς δεν γεννιέται τυχαία, κανενός ο θάνατος δεν είναι απροσδόκητος, ενώ η γέννηση και ο θάνατος συνδέονται απαραίτητα με την προηγούμενη και την παρούσα ζωή κάποιου. Οι συνθήκες της γέννησης και του θανάτου κάποιου προαποφασίζονται και οι δύο από τον Δημιουργό· αυτό είναι το πεπρωμένο ενός ανθρώπου, η μοίρα του. Όπως και με τη γέννηση κάποιου, ο θάνατος κάθε ανθρώπου θα λάβει χώρα υπό διαφορετικό σύνολο ειδικών συνθηκών, γι' αυτό και ποικίλλει η διάρκεια ζωής των ανθρώπων και υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι και χρόνοι θανάτου. Μερικοί άνθρωποι είναι δυνατοί και γεροί, κι όμως πεθαίνουν πρόωρα· άλλοι είναι αδύναμοι και ασθενικοί, κι όμως ζουν μέχρι τα γεράματα και αποβιώνουν γαλήνια. Μερικοί πεθαίνουν από μη φυσικά αίτια και άλλοι από φυσικά. Οι ζωές μερικών φτάνουν στο τέλος τους μακριά από το σπίτι τους, ενώ άλλοι κλείνουν τα μάτια τους με τα αγαπημένα τους πρόσωπα στο πλευρό τους. Μερικοί άνθρωποι πεθαίνουν στον αέρα, άλλοι κάτω από τη γη. Μερικοί βυθίζονται κάτω από το νερό, άλλοι χάνονται σε καταστροφές. Μερικοί πεθαίνουν το πρωί, άλλοι το βράδυ... Όλοι θέλουν μια επιφανή γέννηση, μια λαμπρή ζωή και έναν ένδοξο θάνατο, αλλά κανείς δεν μπορεί να υπερβεί την ίδια του τη μοίρα, κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από την κυριαρχία του Δημιουργού. Αυτή είναι η ανθρώπινη μοίρα». Από τα λόγια του Θεού, συνειδητοποίησα πως η γέννηση και ο θάνατος κάθε ανθρώπου και θέματα όπως ο χρόνος, το υπόβαθρο και ο τρόπος της γέννησης και του θανάτου κάθε ανθρώπου είναι όλα προκαθορισμένα από τον Θεό, και δεν τα επιλέγουμε εμείς. Πράγματι, έχω δει ανθρώπους που είναι δυνατοί, να πεθαίνουν ξαφνικά, ενώ άλλοι που είναι αδύναμοι και ασθενικού ζουν ως τα βαθιά τους γεράματα∙ κάποιοι ζουν μια άνετη ζωή, κι όμως πεθαίνουν νωρίς, ενώ άλλοι ζουν μια φτωχική ζωή, ωστόσο επιβιώνουν από πολλά βάσανα και γερνούν... Τίποτε από αυτά δεν ελέγχεται από εμάς τους ανθρώπους και κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει - αυτό είναι το πεπρωμένο. Από τη στιγμή που οι ζωές μας προκαθορίζονται πλήρως από τον Θεό και κυριαρχούνται πλήρως από τον Θεό, το αν και πότε θα θεραπευόμουν, ήταν επίσης στα χέρια του Θεού. Σαν δημιούργημα, η μόνη μου επιλογή ήταν να υπακούσω στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Δημιουργού, να ευαρεστώ τον Θεό κάθε μέρα που ζω και να εκπληρώνω το καθήκον μου ως δημιουργήματος για να ανακουφίζω την καρδιά του Θεού. Αυτή ήταν η μόνη έξυπνη επιλογή, το μονοπάτι πάνω στο οποίο έπρεπε να περπατήσω και ο ευκολότερος τρόπος για να ζήσω.

Όταν κατάλαβα αυτήν την αλήθεια, η καρδιά μου φωτίστηκε! Γι' αυτό, τις μέρες που ακολούθησαν, εκτός από το να παίρνω τα φάρμακά μου ως συνήθως, αφιέρωσα περισσότερο χρόνο στις συναθροίσεις και τη συναναστροφή με τους αδελφούς και τις αδελφές μου και εκπλήρωνα τα καθήκοντά μου με τον καλύτερο τρόπο που μπορούσα. Όταν σταμάτησα πια να σκέφτομαι το μέλλον μου και αν θα λάβω ευλογίες ή θα υποφέρω δυστυχίες, ένιωσα από τα βάθη της καρδιάς μου απελευθερωμένη περισσότερο από ποτέ άλλοτε, και δεν με περιόριζε πλέον η ασθένειά μου. Άρχισα να σκέφτομαι πως το να ακολουθώ τον πρακτικό Θεό και να ζω για Εκείνον σ' αυτήν τη ζωή, ήταν περισσότερο από αρκετό.

Πολλούς μήνες αργότερα, όταν πήγα στο νοσοκομείο για επανεξέταση, ο γιατρός μού είπε πως δεν ήμουν πια βαριά άρρωστη και πως, αν πρόσεχα λίγο περισσότερο τη διατροφή μου, θα θεραπευόμουν χωρίς να χρειάζεται να πάρω άλλα φάρμακα. Όταν το άκουσα αυτό, γέμισα ευγνωμοσύνη και δόξασα τον Θεό.

Όταν αναλογίστηκα αυτόν τον ένα σύντομο χρόνο της πίστης στον Θεό, μέσω της εμπειρίας του έργου του Θεού που είχα, η λανθασμένη αντίληψή μου για την πίστη είχε αλλάξει και εγώ βίωσα ειλικρινά πως το έργο του Θεού για την κάθαρση και τη σωτηρία της ανθρωπότητας είναι τόσο πραγματικό και πρακτικό. Είμαι περισσότερο αποφασισμένη πως από τώρα και στο εξής δεν θα σκέφτομαι πια ούτε θα σχεδιάζω για τον εαυτό μου. Αντί γι' αυτό, θα συνδράμω με τις πενιχρές προσπάθειές μου και θα αφιερώσω όλη μου την ύπαρξη στον Θεό για να ανταποδώσω την αγάπη Του.

ღ .•*¨*•.¸¸ღ.•*¨*•.¸¸ღ .•*¨*•.¸¸ ღ.•*¨*•.¸¸ღ.•*¨*•.¸¸ღ.•*¨*•.¸¸ღ